به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری حوزه، مسلمانان رومانی از دو نژاد ترک و تاتار هستند در کنار اقلیتی از نژاد کولی و سیجانی و تعداد کمی از مردم رومانی.

مسلمانان رومانی که البته آمار دقیقی از آنها در دست نیست در مناطق مشرف به دریای سیاه یعنی مجیدیه (شهری که توسط سلطان عثمانی عبدالمجید هنگام فتوحات شرق اروپا بنا شد) و محمودیه و استان دبروجیه شمالی زندگی میکنند؛ مناطقی که از زیباترین مناطق رومانی هستند.

هم اکنون در رومانی حدود 70 مسجد وجود دارد که اکثر آنها مسدود و برای عبادت نامناسب است و برخی از آنها فقط به آثار گردشگری تبدیل شده اند.

اسلام نخستین بار در سال 1262 با فتح رومانی وارد این کشور شد. عزالدین ابتدا منطقه دبروجیه را فتح کرد و پس از آن نیز مناطق دیگر را فتح کرد و بدین ترتیب نیروهای عثمانی به عنوان هسته مرکزی جامعه اسلامی رومانی آثار و بقایای نظامی زیادی همچون قلعه ها و همچنین مساجد را از خود به یادگار گذاشته اند که از مهم ترین این مساجد میتوان به مسجد بابادانگ ساخته شده در سال 1552 میلادی اشاره کرد.

ماه رمضان در رومانی

اما حال و هوای ماه رمضان در رومانی و اقلیم دوبروجا نیز همچون سایر نقاط جهان با نشاط و معنویت بود.

اقلیم دبروجا متشکل از دو استان کنستانزا و تولچا و دارای شهرها و روستاهای متعددی همچون مجیدیه و جوکور و اوفا و طوزلا و باشبینار و محمودیه است و حتی شهر معروف ماچین نیز در این اقلیم قرار دارد.

مجیدیه اولین شهری است که شما پس از ورود به اقلیم دوبروجا با آن روبرو میشوید که در گذشته به نام روستای کاراصو شناخته میشد که رفته رفته در سال 1856 به یک شهر تبدیل شد که در وسط آن مسجد عبدالمجید قرار دارد که در همان سال بنا شده است.

مجیدیه بیشتر مسلمان را در خود جای داده و مسجد عبدالمجید که روزانه صدای اذان از آن پخش میشود به تلاوت قرآن مسلمانان در ماه رمضان در این مسجد معروف است.

در این مسجد حافظان قرآن در ماه رمضان به تلاوت قرآن برای مردان پرداخته و حاضران نیز از روی قرآن کریم تکرار میکردند و پس از مردان نوبت به زنان می‌رسید و کسانی هم که خواندن قرآن به زبان عربی را بلد نبودند از روی قرآن های لاتین تلاوت می‌کردند.

شیخ هارون کوجوک هم که به مدت 4 سال از سوی ریاست امور دینی رومانی امام جماعت این مسجد شده از جماعت آنها راضی است.

وی ضمن اشاره به تعداد زیاد جوانان این مسجد میگوید: پر شدن مساجد و فزونی نمازگزاران و نتایجی که تا به امروز به آن دست یافته ایم نوید بخش آینده ای زیبا برای مسلمانان این کشور است.

محمد حسن 76 ساله از بزرگان روستای باش نیز مسلمانی است که تمام فرزندان و عروس ها و دختران و دامادها و همسایگان خود را بر سر سفره افطار خویش میهمان کرده و سفره‌ای که با نان و پنیر و شیرینی از میهمانان پذیرایی میکند.

پس از افطار و نوشیدن قهوه نیز عمو محمود به بیان حکایت ها و آداب و سنت های گذشتگان میپردازد و میگوید ما هم تلاش میکنیم همانند اجداد خود زندگی کنیم و بر سر سفره های افطار جمع شویم و قرآن تلاوت کرده و نماز بخوانیم و کسی را آزار ندهیم.

وی میگوید هنگامی که میبینم جوانان به مساجد میروند افتخار می‌کنم.

مریم یکی از دختران عمو محمود که به تازگی ازدواج کرده و با همسرش به شهر دیگری سفر کرده میگوید هر سال منتظر رمضان است تا افرد خانواده دور هم بر سر سفر افطار پدرش جمع شوند.

در منطقه مارنی که 4500 نفر جمعیت دارد 50 نفر مسلمانان از نژاد تاتار زندگی میکنند. یکی از این مسلمانان به نام الویر احمد همکلاسی های دانشگاه خود را به صرف سحری دعوت کرده و مسافت زیاد مانع حضور آنها در این میهمانی نشده است. انس، محمود، عرفان، باتیر، مرغن و تمام همکلاسی ها از مناطق مختلف بر سر این سفره جمع شده اند.

غذای اصلی سحری غذایی شبیه سمبوسه است که با گوشت و ادویه مخصوص تهیه می شود و البته گاهی هم با پنیر و سیب زمینی تهیه می شود و به همراه آب میوه میل می شود.