حجت‌الاسلام والمسلمین ناصرالدین انصاری«فرهنگ» با ارسال نوشته‌ای به خبرگزاری «حوزه»، بخشی از زندگی پربار این عالم ربانی را قلمی کرده است.

مرحوم علامه شیخ افتخار حسین انصاری در سال 1943 م (1362 ق / 1322 ش) در «سرینگر» مرکز ایالت کشمیر هند زاده شد .

پدرش حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جواد انصاری و اجدادش، همه از علمای ایرانی و قمی‌الاصل ساکن کشمیر بودند که در سال 1450 م از قم به کشمیر مهاجرت نموده بودند.

او در 21 سالگی (1964م/1384 ق) پس از تکمیل سطوح، به نجف اشرف هجرت نمود و سالها در دروس آیات عظام: آقای حکیم و آقای خوئی شرکت کرد و در سال 1970 م (1390ق)، پس از اخد اجازات متعدد از علمای نجف به زادگاهش بازگشت و علاوه بر امور دینی در وادی سیاست گام نهاد و دست‌آوردهای گسترده‌ای برای شیعیان کشمیر به ارمغان آورد.

*تاسیس انجمن شیعه در کشمیر

او نخست«انجمن شیعه کشمیر» را بنیان نهاد و با اینکه دولت کشمیر آن را به رسمیت نمی‌شناخت و حتی با تحریک دیگر گروه‌های مذهبی با آنها مبارزه می‌کرد؛ اما با متانت و صبر و حوصله فراوان و سخنرانی‌های متعدد توانست علاوه بر نفوذ در دل شیعیان و وحدت و انسجام بخشی به آنان به دیدار با سران ایالت و کشور پرداخت و توانست برای سه دوره وزارت (صنعت، شهرداری و امور اجتماعی) را بر عهده گیرد.

*نماینده تام الاختیار امام خمینی در هند

در زمان صدارت خانم «ایندیراگاندی» به عنوان سفیر هند در جمهوری اسلامی ایران برگزیده شد، ولی او نپذیرفت، در پاسخ حضرت امام خمینی(ره) که از او دلیل عدم پذیرش این مسئولیت را پرسیده بود گفت:

«من می خواهم نماینده دولت اسلام در سرزمین کفر باشم و نمی خواهم نماینده دولت کفر در سرزمین اسلام باشم»

امام‌خمینی از این پاسخ، بسیار خوشش آمد و او را به عنوان نماینده تام الاختیار خویش در هندوستان برگزید. که همین انتخاب بعدها از سوی مراجع تقلید شیعه به ویژه آیت الله العظمی سیستانی مورد تایید قرار گرفت و با پشتیبانی معظم له و کمک و مساعدت حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای شهرستانی، توانست صدها حسینیه، مسجد، مدرسه علمیه امام صادق(ع) و درمانگاه و مکتب خانه در سراسر کشمیر بنیاد گذارد.

او روابط اجتماعی قدرتمندی با سران هندوستان داشت و از نظر اجتماعی و سیاسی، اعتباری فراوان در ایالت کشمیر و سراسر هند به دست‌آورد و رئیس العلمای کشمیر و نماینده عالی شیعیان در مجلس ایالت جامو و کشمیر و نماینده شهر پاتا-شمال کشمیر- گردید.

آن مرحوم سه بار در معرض حملات تروریستی وهابیت قرار گرفت: در سال 2000م (1421ق) از انفجار مین در مجلس ملی هند و در دسامبر 2000 هم از انفجار بمب دست سازی که جان دو پلیس و راننده اش را گرفت مجروح شد، ولی جان سالم به در برد. علامه افتخار حسین محوری برای وحدت شیعیان کشمیر بود و بدون تردید جایگزین وی به سادگی میسر نخواهد شد.

*بیرق‌دار عزای امام حسین(ع) در هند

این روحانی والامقام حدود نیم قرن به ترویج تشیع- به خصوص ترویج مکتب اهل بیت(علیهم السلام) و زنده نگه داشتن عاشورا- پرداخت. هر سال دو بار مراسم عاشورا را برپا می ساخت : 10 محرم الحرام و 12 مهرماه هر سال او در این مراسم صدها هزار نفر را گردهم جمع می کرد و با سخنرانی های آتشین خویش بذر محبت و مودت حسینی را در سراسر هند می پاشید و بیرق حسین(ع) را بر افراشته می ساخت و اکنون عزاداری شیعیان کشمیر در سراسر جهان بی نظیر است.

علامه افتخار حسین با جایگاه و موقعیت خویش، خدمات بسیاری به شیعیان و مردم هند نمود و درب خانه اش از بام تا شام به روی همگان باز بود.

سر انجام در 71 سالگی پس از تحمل دو سال بیماری کبدی، روز سه شنبه 8 مهرماه 1393ش (5 ذی الحجه الحرام 1435ق) درگذشت و با اعلام خبر وفاتش از سوی دولت کشمیر، عزای عمومی اعلام شد و صدها هزار نفر از مردم شیعه و سنی در تشییع پیکرش شرکت نمودند و در قبرستان «سری نگر» در کنار قبور پدر و نیاکانش- که همه از بزرگان و علمای کشمیر بودند- به خاک سپرد.

تهیه و تنظیم:حجت‌الاسلام والمسلمین ناصرالدین انصاری(فرهنگ)