علی رضا سجادپور، تهیهکننده سینما در گفتوگو با خبرگزاری «حوزه» درباره جایگاه سینما در پرداختن به اصولی چون استکبارستیزی گفت: از نگاه من، سینما تلاش خود را برای پرداختن به موضوعاتی چون استکبارستیزی انجام داده است و اینگونه نبوده که بخواهد به این آرمانها که از اصول انقلاب است بیتوجه باشد، اما ویژگیهای صنعتی این هنر، با توجه به فضاهای فشردهای که از طریق جوامع بینالمللی بر ما وارد شد، باعث گردید به صورت آرمانی این هدف مورد توجه قرارنگیرد.
وی با بیان اینکه هنرمند و مدیران، هر دو مسئول توجه به چنین معنایی (استکبارستیزی) هستند، گفت: سینماگران و مدیران سینمایی قادرند با تمرکز ویژه خود روی معنای مورد نظر، سینما را به سوی استکبارستیزی رهنمون کند و در کنار آن نقد و بررسیهای دلسوازنه رسانهها میتواند ابزار مهم دیگری برای تجلی استکبارستیزی در سینما باشد.
سینماگران به نظام علاقهمندند
سجادپور در پاسخ به این سؤال سینمای پس از انقلاب تا چه حد در تربیت نیروی متعهد موفق بوده؟ گفت: پرواضح است هنر در کشوری که عنوان انقلابی و اسلامی دارد باید شکلی دینیتر داشته باشد و به نوعی فضا برای کسانی که میخواهند کار دینی کنند به شکلی بهتر فراهم باشد با این وجود معتقدم اغلب سینماگران کشورمان علاقهمند به نظام و فرهنگ هستند.
وی با بیان اینکه کارهای دفاع مقدسی را میتوان نوعی آثار استکبارستیزانه توصیف کرد، بیان داشت: فیلم استکبارستیزانه آن نیست که به طور مستقیم در پی شعار دادن باشد، بلکه کارهای دفاع مقدسی که به شکلی مطلوب تولید شدهاند جز فیلمهای استکبارستیزانه به حساب میآیند. در کنار این کارها، فیلمهایی که به مسائل سیاسی در چند سال اخیر توجه داشتهاند نیز نمودی از این دسته تولیدات هستند.
نمونه هایی از استکبار ستیزی سینما
وی ادامه داد: برای مثال فیلمی چون «قلادههای طلا» توانست به خوبی در جهت مبارزه با استکبار حرکت کند. از این دست آثار باز هم در سینمای ما تولید شدهاند که به نوعی تاریخ معاصر ایران را مورد توجه قرار دادهاند و در آنها به نقش استکبار هم اشاره شده است. در ضمن فیلمهایی که در عرصه جنگ نرم تولید شدهاند هم جز آثار مورد نظر محسوب میشوند.
وی در پاسخ به سؤالی دیگر مبنی بر اینکه راهاندازی نهادی با همین عنوان در سینما تا چه حد قادر است مروج مضمون مورد نظر باشد؟ بیان کرد: مسلما راهاندازی نهاد یا سازمانی که به طور ویژه و تخصصی به موضوع مورد نظر توجه داشته باشد قادر است گامی موثر در هدایت سینمای ایران به سوی استکبارستیزی باشد، به شرطیکه چنین عنوانهایی تنها به نام خلاصه نشده باشد و کارهای شعاری نیز در آنها تولید نشود. در ضمن اگر چنین نهادی راهاندازی شد باید تمرکز خود را روی تامین مادی و معنوی فیلمسازانی کند که دغدغه تولید چنین آثاری دارند. حمایتی که بدون دخالت باشد، آن گاه مطمئن باشید که نیروی متعهد نیز تربیت خواهد شد.
بخش خصوصی حمایت کند
این تهیهکننده در پایان با توصیف نحوه مشارکت بخش خصوصی در موضوعات انقلابی گفت: بخش بزرگی از بدنه سینما علاقهمند به منافع ملی کشورمان هستند، پس از هیچ کمک برای اشاعه مفاهیم و ارزشهای انقلاب دریغ نمیکنند، اما متاسفانه به دلیل تنگناهای اقتصادی این علاقه کمتر شکل واقعیت به خود میگیرد، بنابراین اگر این ضعف را بتوان بر طرف کرد مسلما بخش خصوصی هم در این موضوعات ورود میکند.