به گزارش خبرگزاری «حوزه»، از تهران، حجت الاسلام والمسلمین سیدمحمدباقر علوي تهراني، بعد از ظهر امروز در جمع روزه داران مسجد امیرالمؤمنین(ع) تهران با بیان اینکه انسان فطرتاً به دنبال کسب کمالات است، گفت: انسان موجودی است که در ابتدای ولادتش فاقد کمال بوده و هیچگونه کمالی به صورت بالفعل ندارد.
وی با بیان اینکه موجودات در دارایی نسبت به کمال سه دسته اند، افزود: یک دسته از موجودات از بدو تولد دارای کمالات هستند، و به زبان دین "ملک" و به زبان حکما "عقل". یعنی همان حقیقت مجرد؛ این ها از همان بدو خلقت همان کمالی را که باید داشته باشند، دارند. بنابراین حضرت جبرئیل همیشه جبرئیل بوده و حضرت میکائیل نیز همینطور و بالا و پایین ندارند. در ادامه آخرین مرز کمالات را خدا به آنان عطا فرموده، چنانکه وقتی جبرئیل در رکاب پیامبر(ص) به محدوده سدره المنتهی وارد شد، جبرئیل گفت «اگر به اندازه یک بند انگشت از جایی که هستم بالاتر بروم، نابود می شوم. چون ظرف کمالی من همین قدر است».
این فعال فرهنگی ادامه داد: دسته دوم از موجودات فاقد کمالات هستند، ولی تابع و در پی کسب کمالات می باشند و به دو گروه تقسیم می شوند. گروه اول؛ سیرشان به سوی کمالات؛ قهری، جبری و تکوینی است و مجبورند به سوی کمالی که برایشان تعریف شده، حرکت کنند. مانند حیوانات، گیاهان و نباتات، دسته دوم از موجودات؛ انسان می باشد که از بدو تولد فاقد کمال است، اما فطرتاً به دنبال کمال بوده و به حسب اختیار خود به دنبال کمال می رود، لذا عده ای به کمال می رسند و عده ای نمی رسند و تنها تفاوت شان با حیوان در این است که سیر کمال برای انسان اختیاری می باشد.
امام جماعت مسجد امیرالمؤمنین(ع)، با بیان اینکه در سیر کمالات عده کمی به مقام ملاقات ربّ می رسند، تصریح کرد: برای اینکه لوازم سیر برای ما معلوم شود، از باب تشبیه معقول به محسوس، ما یک سیر مادی و سفر عادی را ترسیم می کنیم تا ببینیم در یک سفر مادی به چه چیزهایی نیاز داریم و همان را در سفر معنوی لازم خواهیم داشت، منتهی به شکل دیگر. اولین چیزی که در سیر مادی نیاز داریم تا این سفر شکل بگیرد، تعیین مبدأ حرکت می باشد. دومین چیز، موضوع حرکت است یعنی در مسافرت چه چیزی متحرک می باشد. سومین مورد، بستر حرکت است، یعنی از چه طریقی می خواهیم برویم. چهارمین چیز، تهیه مرکب و پنجمین مورد زاد و توشه است. ششمین وسیله مورد نیاز در سفر داشتن راهنما و هفتمین مورد تعیین مقصد و آخرین موردی که وجود دارد، نتیجه این سفر می باشد. بنابراین در یک سفر مادی ما حداقل به 8 عامل نیاز داریم و همین ها را در سیر معقول پیاده می کنیم.
خودشناسی بهترین معارف بشر است
وی ادامه داد: در سفر معنوی مبدأ حرکت نفس اماره می باشد یعنی انسان باید از نفس اماره و از حالت حیوانی خارج شود. و موضوع حرکت خود انسان و بستر و طریق حرکت سیر نفسانی می باشد. بنابراین گفته اند خودشناسی بهترین معارف بشر است. همچنین در سفر معنوی مرکب، عشق به خدا و محبت به سوی اوست و یکی از معارف لازم برای انسان های متدین، حبّ است. همچنین یکی از مهمترین لوازم سفر معنوی زاد و توشه و تقوی عملی است. پس لازم است عواملی را که باعث رشد و کمال انسانی می شود و نسبت به آنها جهل داریم، بشناسیم. و به خاطر همین عدم آگاهی و جهل است که از عبادات خود لذت نمی بریم و آنرا برای خود تکلیف می بینیم. تکلیف از به معنای سختی است. چون ما عوامل رشد و چیزهایی که ما را به کمال برساند را نمی شناسیم.
حجت الاسلام والمسلمین علوي تهراني در پایان با بیان اینکه یکی از مهمترین لوازم سفر معنوی داشتن راهنما و نقشه راه است، گفت: راهنمای انسان در سفر معنوی، ذات مقدس انبیاء و امامان معصوم(ع) می باشد و الان که دسترسی به آن ها نیست، جایگزین آن ها «عالم ربانی» است. بنابراین عالم ربانی دعوت کننده به سوی خداست و راه را به انسان نشان می دهد. و در انتهای این سفر معنوی سیر لقاء الله به عنوان نتیجه و غایت برای انسانی که در پی کسب کمال بود، حاصل شده. یعنی وقتی انسان به لقاء ربّ رسید، واجد تمام کمالات شده و این مطلب را نیز باید بدانیم که مانع سیر انسان مؤمن به سوی کمال سه چیز است؛ نفس، شیطان و دنیا لذا باید از این سه مقوله آگاه باشیم تا موجبات سقوط انسان را فراهم نکنند.
نظر شما