به گزارش خبرگزاری «حوزه»حجت الاسلام علی رضا بهرامی در سومین همایش  حدیث رضوی که در قم برگزار شد، با ذکر این مطلب که رنگ و بوی نفی شبهات و دفع شبهات در مجموعه روایات حضرت بسیار  پررنگ است، گفت: در همین راستا عناوینی چون رویت و نفی جنس و مکان و... نشانگر آن است که هردو شبهات از سوی معتزله و اهل حدیث مطرح شده است.

این کارشناس علوم حدیث افزود: اصول توحیدی در روایات امام رضا(ع) از مهمترین مباحث است که  اسمای الهی قطعه ای از پازل توحید به حساب می آید و در این روایات به چشم می خورد.

وی گفت: اصول توحیدی در احادیث امام رضا(ع) مبتنی بر سه اصل غیریت و نفی جمیع حدود از خداوند و تاکید بر اصول تنزیهی است؛ عبارات بسیاری در روایات حضرت است که بر این سه اصل دلالت دارد.

این محقق حوزه بیان کرد: تاکید بر این مطلب که هر آنچه که در عالم مادی مشاهده می کنیم در حیطه مخلوقات و مختصات جای دارند و فهم و درک و بیانی از خداوند مطابق با این ادراک انسانی است، غلط است.

وی گفت: بر اساس الگوهای حدیث پژوهشی باید به متن معیار روایت نیز توجه داشته باشیم؛ امام رضا(ع) تاکید دارند که نظام ادراکی نسبت به خداوند باید خالی از هرگونه تحدید عظمت الهی باشد.

وی گفت: پس از بیان اصول توحیدی بحث اشتراک اسما، دلالت حدوث و شبهه تشبیه در زمان امام رضا(ع) بسیار شایع بوده است که ایشان بیان می کنند که تشبیه در معانی است ؛ ایشان  در ادامه به نقطه اشتراک در اسمای الهی می پردازند و آنها را برای مردم تبیین می کنند.

این پژوهشگر حوزوی خاطرنشان کرد: در خصوص حدوث و کارکردی کردن اسما باید ذکر کرد که ایشان بیان می کنند اسمای الهی به عنوان ابزار ارتباطی بشر و خداوند است و انسان ها با محدویت های بشری خود نمی توانند توصیفی داشته باشند؛ پس باید به این نتیجه رسید که اسما ازسوی خداوند بیان شده است و انسان ها با تکیه بر همین اسما و دعا به نتایج خود می‎رسند.