به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، کارلو چرتی رایزن فرهنگی ایتالیا در ایران در سفر کوتاهی به شهر قم با حضور در کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد حوزه های علمیه از نزدیک با فعالیت ها و خدمات علمی، پژوهشی و تحقیقاتی این مرکز آشنا شد.
این اسلام پژوه و ایرانشناس برجسته ایتالیایی که با هدف تعامل با مراکز علمی و آموزشی قم به ویژه مراکز حوزوی و کتابخانه های عظیم به قم سفر کرده بود درگفت وگو با مدیران کتابخانه ها، زمینه های تعامل و همکاری طرفین را مورد بحث و بررسی قرار داد.
لازم به ذکر است، کارلو چرتی که استاد دانشگاه رم و از نزدیکان واتیکان می باشد.
وی تحقیقات گسترده ای در زمینه اسلام پژوهی، ایرانشناسی، تاریخ و ادیان هند و زبان شرقی دارد و در این زمینه تالیفاتی نیز به چاپ رسانده است.
همچنین، کارلو چرتی، در فوریه سال 1960 در شهر تورینو ایتالیا به دنیا آمد. تا پایان مدرسه در همین شهر ماند. سپس برای ادامه تحصیل به ناپل رفت و در انستیتو شرق شناسی ناپل شروع به تحصیل کرد. در حدود سالهای 1980 میلادی در ایتالیا، شیوه تحصیل به این شکل بود که دانشجو با مدرک دیپلم دبیرستان وارد دانشگاه میشد و بعد از چهار سال تحصیل، اجازه ادامه تحصیل برای اخذ مدرک دکترا پیدا میکرد. به این ترتیب «چرتی» بعد از هفت سال تحصیل، در سال 1985 موفق به اخذ مدرک فوق لیسانس در رشته زبانها و تمدنهای شرقی، با محوریت مطالعات ایرانی و هندی از انستیتو شرق شناسی ناپل شد.
چرتی در بیوگرافی خود مینویسد: «علاقه من ابتدا به زبان هندی بود اما امروز بیشتر متوجه زبان فارسی باستان شدهام.»
او در ادامه تحصیلاتش یک سال به انگلستان رفت و نزد «نیکلاس سیمز ویلیامز» – از ایرانشناسان بزرگ انگلستان – درس خواند. در همان روزها بود که «دیوید نیل مک کنزی» را ملاقات کرد و از آن پس در کنارش ماند. حتی پس از دوران بازنشستگی او، که راهی ولز شده بود نیز رهایش نکرد.
«گراردو نیولی» و «مک کنزی»، دو استاد برجسته چرتی بودهاند و در حقیقت او ادامه دهنده راه این ایرانشناسان صاحب نام است و سنت آنها را در ایران شناسی ادامه داده.
چرتی در مسیر مطالعات خود در دانشگاه، به بررسی مسئله زرتشتیان هند علاقهمند شد. همان گروهی که امروزه در هندوستان «پارسی» خوانده میشوند. برای ارائه نخستین کار مکتوبش، کتاب «قصه زرتشتیان هندوستان» را نوشت و به انگلیسی ترجمه کرد. این کتاب روایتگر تاریخ مهاجرت زرتشتیان ایران به هندوستان است که ماجرایی از قرن هجدهم میلادی را روایت میکند.
چرتی برای نوشتن این کتاب و انجام تحقیقاتش به هندوستان سفر کرد. بمبئی، نوساری، پونا و شهرهای دیگری را گشت تا اطلاعات مورد نظرش را بیابد و به اسناد و مدارکی که هنوز در این مناطق وجود دارد، دسترسی پیدا کند.
«کارلو چرتی» از سال 1995 شروع به تدریس در دانشگاه «لا ساپینتزا» (La Sapienza) رم کرد. این دانشگاه بزرگترین دانشگاه رم - پایتخت ایتالیا - و شاید بتوان گفت بزرگترین دانشگاه کشور ایتالیا است. تنها دانشگاه ایتالیا که در فهرست پنجاه دانشگاه برتر جهان ثبت شده. او در نهایت کرسی مطالعات ایرانی را در این دانشگاه از آن خود کرد.
بر اساس قوانین ایتالیا، وقتی شخصی دو زبان میداند و در دانشگاه نیز مشغول به کار است، باید تاریخ آن زبانها را هم بداند. به همین دلیل «چرتی» پس از آموختن سانسکریت، اوستا و فارسی باستان را نیز فراگرفت. بعد از آن سراغ فارسی میانه رفت و چند مقاله هم در این حوزه نوشت.
وی در دسامبر 1997 تا سپتامبر 1999 در کمیسیون ایران شناسی فرهنگستان علوم اتریش به تحقیق و مطالعه مشغول بود. در همان زمان به تدریس زبانهای ایرانی در سمینار ایران شناسی وین پرداخت. در سال 1999 به عنوان استاد میهمان به مدرسه مطالعات عالی پاریس رفت و چند ماهی به عنوان مدیر پژوهشهای ایرانی در مرکز ملی پژوهشهای علمی فرانسه مشغول به کار شد.
از وی کماکان به عنوان استاد زبان فارسی دانشگاه لا ساپینتزا یاد میشود. هر چند در طول این سالها فعالیتهای علمی و تحقیقاتی شاخصی در کارنامه خود ثبت کرده است. چرتی، همچنان مشغول مطالعه و تحقیق است.
انتهای پیام ۳۱۳/۱۷