به گزارش سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری«حوزه» استاد قرائتی در ادامه سلسله مباحث تفسیری خود با موضوع تفسیر قطره ای به بیان آموزه های تفسیری آیه الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَ‌زَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ » پرداخته اند.
خواندنِ نماز، به تنهایی، کافی نیست، بلکه باید نماز را به پا داشت؛ یعنی هم خود نماز بخوانیم و هم دیگران را به نماز دعوت کنیم؛ نماز را در اول وقت، آن هم در مسجد و به جماعت بخوانیم. دراین‌صورت، نماز در جامعه به پا داشته می شود و جایگاه خاص خود را می یابد.
منظور اسلام از انفاق، محدود به کمک های مالی نیست، بلکه بنا به دستور قرآن که می فرماید: «مِمَّا رَزَقْنا» (از آنچه به شما داده‌‌ایم انفاق کنید) انفاق، ثروت و قدرت و علم و نیز هرگونه امکانات و استعدادهای خدادادی را شامل می شود.
* از اين آيه مى‌آموزيم:
* ايمان از عمل جدا نيست و مؤمن، اهل عمل صالح است.
* آنچه داريم از خداست؛ پس بخشی از آن را برای خدا بدهيم كه او نيز در دنيا و آخرت جبران می‌كند.
* اسلام دينی جامع و برای ادارۀ جامعه است. با دستورِ نماز، ارتباط با خدا را سفارش می‌كند و با دستورِ زكات، ارتباط با مردم و توجه به نيازهای جامعه را.
نظر شما