حجت الاسلام سیدبشیر حسینی میانجی مسئول انجمن شعر طلاب کشور در گفت و گو با خبرگزاری «حوزه» با اشاره به ویژگی های ماه رجب اظهارداشت: ماه رجب یکی از فرصت های خوبی است که احساس پاک و زلال شاعران آیینی گل می کند و با سرودن شعر و سرود به محضر آسمانی اهل بیت علیهم السلام به خصوص امیرالمؤمنین علی علیه السلام عرض ارادت و ابراز محبت کنند.
وی افزود: در طول تاریخ شاعرانی بودند که آثار فاخری خلق کرده اند، بعد از انقلاب اسلامی ایران بیش از پیش به شعر آیینی با تمام بخش هایش روی آورده اند و شعرهای ماندگار و فاخر سروده اند.
مسئول جامعه ادبی نیر با توصیه به شاعران جوان که نباید از آسیب های شعر آیینی غافل نباشیم بیان داشت: شاعران جوان کشور در محضر پیشکسوتهای این مرز و بوم که به قول شاه نعمت الله ولی «هر کجا سیبی ست بی آسیب نیست» پس پرداختن به شعر پیرامون حضرات معصومین علیهم السلام مهم است، ولی مهمتر آن است که از آسیب های شعر آیینی غافل نباشیم خصوصا زمانی که برای مولای متّقیان حضرت علی علیه السلام شعر سروده می شود.
وی افزود: یکی از آسیب ها عبارت است از غلوّ و اغراق بیش از حدّ که در دواوین قدما و البته در برخی از کتاب و سروده ها ی امروزی به چشم می خورد.
دبیر انجمن شعرطلاب کشور گفت: امروز یکی از رسالت های شاعر آیینی، شناسایی آفت و آسیب ها و پرهیز از آنهاست. نکته بعدی که قابل توجه است پرداختن به محورهای مهم مدح که در شرح حال ممدوحین ما یعنی معصومین علیهم السلام وجود دارد بپردازیم، مثلا: خداشناسی٬ تقوا٬ سخاوت٬ یاری مظلومان٬ مبارزه با ظالمان زمان٬ مهربانی و....
وی اظهار داشت: با توجه به هجمه استکبار علیه جهان اسلام وسوء استفاده از اختلافات مذهبی برای ایجاد تفرقه بین مسلمین، باید شاعران در سروده های خود مسئله وحدت را جدّی بگیریم و به منویات مقام معظم رهبری در قالب شعر جامه عمل بپوشانیم.
خاطرنشان می شود: این سید الشعرا، در پایان شعری جدیدی به مناسبت میلاد امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام با عنوان «ماه رجب به یمن قدومت مرجّب است»سروده است:
سوگند می خورم به جلال تو یا علی
آیینه ی خداست جمال تو یا علی
ای اوّلین مؤمن و مسلم به مصطف!
شکّی نیامده به خیال تو یاعلی
ماه رجب به یُمن قدومت مرجّب است
جنّت سراست زیر ظلال تو یاعلی
فرزند کعبه ایّ و پدر بر تمام خلق
تا کعبه هست٬ نیست زوال تو یاعلی
ساقیّ کوثریّ و جهان مست جام توست
زمزم نمی ز بحر زلال تو یا علی
بعد از کمال ختم رُسُل در میان خلق
فوق و فراتر است کمال تو یا علی
در آن شب خجسته ی اسراء رسول را
مسرور کرده لحن مقال تو یا علی
ترجیع بند دفتر شعر شجاعتی
غبطه خورند خلق به حال تو یا علی
هم قهرمان عزمی و هم پهلوان رزم
شد لافتي به سینه مدال تو یا علی
مانند سرو در دو جهان سرفراز شد
آن کس كه بوسه زد به نِعال تو یا علی
تاریخ را مطالعه كردم به زیر نور
هرگز نبود و نیست مثال تو یا علی
همچون تو میر و پادشه ساده زیست كیست
الگوست هر ستوده خصال تو یا علی
تنها کسی که گفت: «سلونی» فقط تویی
قربانِ علم و سِحر حَلال تو یا علی
با آه و درد و غصه و آلام و غم گذشت
ایّام عمرِ شصت و سه سال تو یا علی
آن شب که گوش چاه، نوای تو را شنید
آب آب شد ز شرح ملال تو یا علی
در وقت مرگ، کاش تماشا کنم تو را
بهتر ز جنّت است وصال تو یا علی
بر شأن خود «بشیر» کند فخر، روز و شب
زیرا که گشته نوکر آل تو یا علی
