خبرگزاری «حوزه»/ از مهمترین ابتکارات بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی ایران این بود که از همان آغاز با ادبیات اسلامی و نه صرفا مذهبی نهضت انقلابی در ایران را کلید زد؛ با پیروزی نهضت نیز "جمهوری اسلامی" و نه "جمهوری شیعی" مطرح شد و این روند با حمایت آزادمنشانه از تمام مجاهدان و مستضعفان جهان اعم از شیعه و سنی ادامه یافت و تهران، میزبان کنفرانس وحدت در سالهای مختلف بود تا اینکه مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی رسما در سال 1369 تشکیل شد و پیگیری امور مربوط به وحدت اسلامی را در دستور کار خود قرار داد.

این مجمع با شکل گیری معاونت های مختلف، فعالیت های گوناگونی را در سالهای گذشته به انجام رسانده که بسیاری از این فعالیتها، دارای آثار و برکات خوبی در سطح منطقه و جهان بوده است اما شاید بتوان "کنفرانس وحدت" را که هر ساله در ایام ولادت حضرت خاتم(ص) در تهران برگزار می شود، جلوه دار ترین فعالیت مجمع و نماد آن دانست و حتی از آن به عنوان یکی از نمادهای جمهوری اسلامی یاد کرد. این موضوع از یکسو اهمیت کنفرانس وحدت را دوچندان می کند و از سوی دیگر، حساسیت های ویژه در نحوه برگزاری اش را اعلام می دارد.

خبرگزاری حوزه به عنوان یکی از رسانه هایی که اندیشه تقریب و رویکرد وحدت اسلامی را از اصلی ترین سیاست های خبری اش در سالهای گذشته قرار داده، هر ساله با حضور موثر در این کنفرانس به انعکاس این رویداد مهم بین المللی می پردازد به طوری که با اعزام تیم حرفه ای و زباندان از قم به تهران، به انتشار بیش از 100 خبر از کنفرانس دست می زند و ده ها مصاحبه کوتاه و تفصیلی با میهمانان کنفرانس تولید می کند و همزمان به انتشار اخبار هفته وحدت در استان های مختلف کشور پرداخته و از طریق مصاحبه با شخصیت های حوزوی و فرهنگی به جریان سازی در این خصوص می پردازد و بر همین اساس، در سال 1389 به عنوان رسانه برتر تقریب در سطح رسانه های جهان اسلام معرفی و تجلیل شد.

البته اقدامات "حوزه" در زمینه وحدت اسلامی برای خوشایند فرد یا مجموعه خاصی نبوده بلکه  ناشی از یک مبنای فکری نزد سیاستگذاران و مسئولان رسانه رسمی حوزه است و بر همین مبنا دغدغه مندانه و دلسوزانه تحولات مربوط به وحدت اسلامی را رصد می کند.

در همین راستا به نکات و ایراداتی در نحوه اجرای کنفرانس وحدت اشاره می شود تا ان شاء الله با رفع این ایرادات، کنفرانس وحدت هرچه با شکوهتر برگزار شود به ویژه آنکه در ایام سالروز حکم رهبر معظم انقلاب مبنی بر انتصاب آیت الله محسن اراکی به دبیرکلی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی هستیم و معظم له در حکم انتصاب خود از ضرورت «دیپلماسی وحدت اسلامی» سخن گفته و تاکید کرده بودند: " دشمنان اسلام و امپراطوران کفر و نفاق به رهبری امریکا و اسرائیل می‌خواهند معادله‌ی جهاد و مقاومت را تبدیل به طرح تکفیر و ترور فرزندان اسلام نموده و در یک کلام، جنگ شیعه - سنی را به مثابه‌ دل‌مشغولی ملت‌های مسلمان بر جهان اسلام تحمیل کنند و به خیال خود از این راه بر تمامی مقدرات مادی و معنوی جهان اسلام مسلط شوند."

البته برگزاری یک اجلاس باشکوه و بین المللی با حضور صدها میهمان داخلی و خارجی، زحمت فراوان و طاقت فرسا و یک همت جمعی می طلبد که همین جا به تمام تلاشگران این عرصه خداقوت عرض می شود، اما به دلیل همه حساسیت هایی که در سطور فوق به آن اشاره شد، لازم است این کنفرانس، با نهایت فخامت برگزار شود و مایه آبرو و عزت جمهوری اسلامی و منتهی به نتایج عملی در عرصه وحدت اسلامی شود اما گاهی اشتباهات و ناشی گری هایی در اجرای این کنفرانس مهم مشاهده می شود که علاقه مندان و دغدغه مندان را می آزارد و لازم است دست اندرکاران امر، ماه ها قبل از برگزاری کنفرانس برای رفع آن چاره اندیشی کنند.

البته طرح ایرادات به هیچ وجه نافی زحمات و افتخارات نیست؛ اما به جهت رسالتی که برای تحکیم و تقویت این عرصه قائلیم، برخی نکات مطرح می شود تا بلکه برای رفع آن، تدبیر شود.

ناهماهنگی تیم اجرایی

از بارزترین مشکلات که در برگزاری کنفرانس وحدت در سال گذشته مشاهده شد، ناهماهنگی بین تیم اجرایی بود. به وضوح شاهد چند طیف در میان کادر اجرایی بودیم؛ یک طیف مربوط به کارمندان مجمع التقریب بود که در سالهای دور و نزدیک در صحنه اجرای کنفرانس مشاهده می شدند و از تجربه نسبی برخوردار شده بودند و گروه دیگر، افراد جدید هستند که گاه، ناهماهنگی بین این دو طیف بروز می کرد و جلوه خوبی نداشت و این ناهماهنگی، اختلال های جدی در نحوه اجرای کنفرانس به دنبال داشت و مدیریت های چندگانه در اجرای کنفرانس مشاهده می شد؛ البته این نوشتار عمدتا در مقام بیان مصادیق نیست و به جهت وجود مصالح، بسیاری از نکات را پوشیده می دارد و صرفا به بیان کلیات می پردازد تا مسئولان امر چاره اندیشی کنند.

انتقاد از برخی رفتارهای دست اندرکاران

از صحنه های گلایه آمیز کنفرانس وحدت در سال گذشته، مشاهده برخوردهای تند با برخی مهمانان بود. البته خبرنگاران با این برخوردهای تند عادت کرده اند، اما متاسفانه این رفتارها گاه دامن مهمانان خارجی را نیز می گرفت و هنگام ورود مهمانان به محل اجرای کنفرانس، از این دست صحنه ها رخ می داد؛ حال ممکن است اینگونه تلقی شود این برخوردها مربوط به نیروهای انتظامی و امنیتی می شود که مسئولیت تامین امنیت کنفرانس را بر عهده داشتند و گریزی از برخی رفتارهای جدی نبود، اما حقیقت آن است که عمده این رفتارها به علت "ناشی گری" برخی عوامل اجرایی کنفرانس در عدم صدور کارت برای برخی میهمانان بود. همین موضوع سبب می شد تا برخی مهمانان هنگام ورود به محل اجرای کنفرانس دچار مشکل جدی شوند و برخی صحنه ها رخ می داد که از شرح آن معذوریم.

تبعیض بین مهمانان

در کنفرانسی که بنام "وحدت" تشکیل شده، کمتر کسی توقع تبعیض بین مهمانان را دارد، اما متاسفانه باید گفت این "پدیده" در اجرای کنفرانس وحدت مشاهده می شود. البته حساب مقامات سیاسی جداست و طبیعی است که با ایشان باید بر حسب پروتکلهای متعارف برخورد شود، اما بسیاری از ناظران معتقدند وجود تبعیض در میان مهمانان، با اصل و اساس این کنفرانس در تعارض است.

این تبعیض در ساده ترین مساله یعنی پذیرایی نمود داشت، به طوری که سالنهای مختلفی با غذاهای متفاوتی برای پذیرایی در نظر گرفته شده بود و میهمانان طیف بندی شده بودند که اصلا جلوه خوبی نداشت. به عنوان مثال خبرنگاران باید ناهار خود را در کنار رانندگان و عوامل فنی و تعمیراتی و چند گروهِ دیگر در یک سالن خاص میل می کردند و برخی دیگر از میهمانان و دست اندرکاران باید جای دیگری می رفتند که اگر تبعیض در همین سطح بود، قابل توجیه می نمود، اما این تبعیض شامل مهمانان اصلی کنفرانس هم می شد.

البته مشکلات اجرایی در کنفرانس سال گذشته به این موارد محدود نمی شود؛ فقدان یک تیم منسجم و حرفه ای برای بدرقه و استقبال میهمانان، ناهماهنگی در فرودگاه، نابسامانی در اخذ بلیط و سرگردانی برخی مهمانها، حضور برخی افراد خاص و غیرمسئول در صحنه اجرای کنفرانس، بهره مندی از نیروهای تازه کار و کم تجربه، وجود برخی اشکالات در ترجمه های همزمان، ناهماهنگی در تنظیم برنامه ها و سخنرانی ها و در نتیجه ناراحتی برخی مهمانان، نابسامانی در اسکان میهمانان و حضور متراکم برخی مهمانان در اتاقها و برخی موارد دیگر که حتی عنوانش را نیز نمی توان ذکر کرد، وجود داشت.

بیست و نهمین کنفرانس نه چهارمین!

نکته مهمی که مسئولان امر در برگزاری کنفرانس وحدت باید به آن توجه داشته باشند این است که با گذشت نزدیک به سه دهه برگزاری کنفرانس، این اجتماع بزرگ از شخصیت های دینی جهان تبدیل به یکی از نمادهای جمهوری اسلامی شده و نمی توان و نباید به سادگی با آن برخورد نمود و نباید تغییر مدیریت ها در سطوح خرد و کلان مجمع التقریب به افت سطح کمی و کیفی کنفرانس منتهی شود. مسئولان مجمع التقریب به خاطر داشته باشند که سال گذشته بیست و نهمین دوره از کنفرانس را برگزار کردند نه چهارمین دوره را! و در تمام پوسترها و دعوتنامه ها و تبلیغات داخلی و بین المللی از " بیست و نهمین" دوره سخن گفتند از همین رو باید پشتوانه برگزاری این کنفرانس، 28 سال تجربه اندوزی قرار می داشت نه اینکه بخواهیم خانه ای را از نوبسازیم و مرتکب ناشی گری هایی بشویم که به اعتبار خودمان و جمهوری اسلامی صدمه بزنیم و هدف اصلی کنفرانس یعنی "وحدت" را مخدوش نماییم.

مجددا تاکید می شود که اولا برگزاری کنفرانس وحدت نیازمند زحمات فراوان و طاقت فرسایی است که مسئولان امر متقبل می شوند و برکات زیادی تا کنون به دنبال داشته و به هیچ وجه منکر زحمات و آثار این کنفرانس نیستیم.

ثانیا خبرگزاری حوزه عمیقا به رویکرد وحدت اسلامی معتقد بوده و عملا این اعتقاد را به اثبات رسانده و از قضا، این نقد دلسوزانه رسانه ای نیز برای بهبود امور منتشر شده، زیرا نقدهای پنهانی از طرق دیگر به متصدیان منتقل شده و چه بسا گاهی برای اصلاح امور باید از قدرت رسانه بهره جست.

ثالثا همه این سطور آن هم چند ماه قبل از برگزاری سی امین کنفرانس، با این هدف نگاشته شده که سیاستگذاران و متصدیان امر، به گونه ای تدبیر نمایند تا به واسطه برخی اشتباهات پیش پا افتاده این حرکت بزرگ و مهم مخدوش نشود و شاهد یک کنفرانس عظیم و تاثیرگذار در سال جاری باشیم.

ان شاء الله