به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری حوزه، هم اکنون بسیاری از زنان انقلابی بحرین بنا بر اتهامات واهی و حکم ظالمانه دادگاه های وابسته به آل خلیفه، در زندان به سر می برند و گزارش های رسیده از منابع محلی بحرین حاکی از وخامت حال بسیاری از این بانوان و بدرفتاری مسئولان زندان با آنها می‌باشد.

منابع محلی اعلام کردند زندان انقلابی بحرین که بر اساس اتهام‌های سیاسی واهی در زندان شهر عیسی به سر می برند به روش‌های مختلفی تحقیر و شکنجه می‌شوند و بسیاری از این زنان انقلابی همچنان در حال مقاومت در زندان هستند و حاضر به پذیرش تحقیر و اهانت به خود نشده‌اند و تلاش می‌کنند با چنگ و دندان کرامت خود را حفظ کنند و البته در این راه از ساده ترین حقوق خود محروم شده‌اند.

گزارش‌های رسیده از این زندان حاکی از آن است که زنانی که مامور این زندان هستند، برخی بانوان زندانی را مجبور کرده‌اند برای این که بتوانند دقایقی با خانواده‌های خود تماس داشته باشند، فرش زیرپای آنها را بشویند.

مسئولان زندان یک دینار برای تهیه غذای زندان خرج نمی‌کنند

علاوه بر این ماموران زندان کارهای خدماتی را که از لحاظ قانونی باید برای زندان انجام دهند، رها کرده و زندانیان را وادار به انجام این خدمات می کنند تا بتوانند با مقامات مافاق و سازمان های بین المللی که گاهی از زندان ها بازدید می کنند گزارش بدهند در حالی که به عنوان مثال مسئولان این زندان حتی یک دینار برای آشپزی و تهیه غذا هزینه نمی‌کنند و تمام مراحل طبخ و پخت غذا را به زندانیان واگذار کرده اند و در این راستا زندانیان مجبور هستند مواد اولیه مورد نیاز را از اعتبار حساب شخصی خود از فروشگاه موجود در زندان تهیه کنند که قیمت اجناس این فروشگاه نیز گاهی چند برابر قیمت های بازار است و پس از آن هم زندانیان باید خودشان غذا را پخته و میان سایرین توزیع کنند و مسئولان زندان نیز تمام این مراحل را ثبت و ضبط کرده و به نام خود به مقامات مافوق گزارش می دهند.

از سوی دیگر گروه زیادی از بانوان انقلابی بحرینی که در زندان به سر می برند، همچنان بر حق خود در برخورداری از کرامت و رفتار شایسته و امکانات ساده تاکید دارند.

ملاقات از پشت شیشه و در حضور پلیس

اما اقدام غیر انسانی دیگری که از سوی مسئولان زندان زنان بحرین انجام می شود در مورد کیفیت ملاقات زندانیان با خانواده های خود می باشد؛ چراکه تا پیش از 26 سپتامبر گذشته زندانیان می‌توانستند بدون هیچ مانعی با خانواده‌های خود تماس داشته و با آنها صحبت کنند و کودکان خردسال خود را در آغوش بگیرند، اما از ماه سپتامبر به بعد ملاقات زندانیان با خانواده‌های خود از پشت یک شیشه امنیتی امکان پذیر است؛ بدین صورت که ملاقات کنندگان در طول مدت ملاقات ناچارند به صورت خمیده سرهای خود را به قسمت شیشه ای بچسبانند تا بتوانند زندانی مورد نظر را ببینند و از پشت شیشه صدای او را بشنوند و فرزندان نیز از تماس بدنی با مادر خود محروم هستند به گونه ای که این ملاقات ها رنج و مشقت زیادی را برای خانواده ها و زندانیان به همراه دارد.

بازرسی بدنی تحقیر آمیز ملاقات کنندگان

البته مشکل ملاقات ها به همین جا ختم نمی شود، بلکه تک تک ملاقات کنندگان به صورت تحقیر آمیزی مورد بازرسی بدنی قرار می گیرند و در تمام مدت ملاقات، این جلسه توسط دوربین های امنیتی و یک پلیس حاضر در محل ملاقات نظارت می شود و بارها اتفاق افتاده که ماموران در میان سخنان زندانیان با خانواده ها دخالت کرده اند گویی آنها نیز بخشی از جلسه هستند و علاوه بر این زندانیان فقط با حضور یک مامور پلیس می‌توانند تماس تلفنی داشته باشند و این باعث شده زندانیان نتوانند هیچ مسئله خصوصی را در تلفن بیان کنند.