به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، حجت‌الاسلام‌ والمسلمین رضا برنجکار در مراسم آیین رونمایی، از «سه کتاب دو شهر و یک داستان» در موضوعات تورات، انجیل و قرآن در سالن اجتماعات انجمن‌های علمی حوزه بیان داشت: ما در جهانی زندگی می‌کنیم که مستکبران به دنبال تفرقه‌افکنی میان مسلمانان و حتی جنگ درون مذهبی بین شیعیان هستند و کدخدای جهانی به دنبال تسلیم همه در برابر او است.

وی تصریح کرد: مؤلف کتاب «سه کتاب دو شهر و یک داستان» به دنبال این است که بگوید، عدالت، معنویت و کمال،‌ بیان می‌کند که نزاع بین انسان‌های الهی و انسان‌های طاغوتی است و این ویژگی خوبی است.

رئیس انجمن کلام اسلامی حوزه علمیه قم گفت: یکی از نقدهای بنده به مؤلف این کتاب در روش تفسیر قرآن کریم   است که مراجعه به روایات ضعیف و بدون سند داشته و البته این مشکلی است که اکثر مستشرقین به روایات اهل سنت مراجعه می‌کنند و منابع شیعی را کمتر بررسی می‌کنند، در صفحات 42 و 102 این کتاب از این موارد مشاهده می‌شود.

وی افزود: متأسفانه در برخی روایات اهل سنت از سوی دشمنان اسلام، همچون اسرائیل  داستان‌سرایی‌هایی برای آیات قرآن بدون سند معتبر شده است و مستشرقین نیز به آنها استناد می کنند.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین برنجکار مطرح کرد: دومین نقد  را به انجمن حدیث و کسانی که این کتاب را ترجمه کرده‌اند دارم، این کتاب را باید با پاورقی‌های علمی به ابهامات و اشکالات پاسخ داده شود و بهتر بود دیدگاه صحیح شیعیان مطرح می‌شد.

وی افزود: در صفحه 83 نوشته‌شده «نبی کسی نیست که آینده را پیش‌بینی کند و نبی ناظر است، کسی که معنای واقعی دین را شرح می‌دهد، نبی شوریده‌ای است که در اطراف معبد و قصر راه می‌رود و انتقاد خود را مطرح می‌کند تا الی‌آخر»، این‌یک تعریف ناقصی است که  از حیث لفظی، اصطلاحی و کلامی دربردارنده معنای نبی نمی‌شود و این ویژگی‌ها از ویژگی‌های عمومی مردم عادی است، البته مؤلف کتاب در صفحه بعدی این نکته را اصلاح می‌کند؛ ولی بیان این‌گونه از جایگاه نبوت صحیح نیست.

رئیس انجمن کلام اسلامی حوزه علمیه قم ابراز داشت: برخی از مسیحیان معتقدند که دین مسیحیت دین اصلی است و ادیان دیگر همچون اسلام فقط برای اقوام خاصی وضع‌شده و برای آن‌ها فقط حقانیت دارد، اعتقادات ما این است که پیامبران یکی پس از دیگری آمده و پیامبر بعدی دین قبلی را ادامه می‌دهد و تکمیل‌کننده راه نبوت هستند.

وی در پایان گفت: در این کتاب از صفحه 118 به بعد با استناد به قرآن مطرح می‌شود که هر قومی به دین خود گرایش داشته باشد و این مسئله با مبانی اسلامی مخالف است؛ زیرا خدای تعالی در قرآن دستور به تبعیت از دین واحد داده و در هر زمان یک دین وجود دارد و آخرین دین الهی که پیامبران قبلی نیز از آن خبر داده‌اند دین اسلام است.