حجت الاسلام محمدرضا معصوم خانی در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، اظهار داشت: پژوهش و تحقیق یک روند هوشمندانه، خلاقانه و هدفمند برای کشف و یافتن پدیده‌ها و رخدادها است و پژوهش و زیربنای تمدن سازی است، گفت: معمولاً کاری که بدون تفکر و تحقیق انجام گیرد، یا اصلاً منتج به نتیجه نمی گردد و یا اگر نتیجه ای هم داشته باشد، پایدار و استوار نخواهد بود و به زودی ابتر و زایل می شود.

وی ادامه داد: اگرچه تحصیل و تدریس، اساس آموزش و تربیت طلاب را تشکیل می دهد، ولی در کنار آن نباید از امر پژوهش و تحقیق غافل شد و این مقوله را نیز در کنار دروس حوزه باید از وظایف اصلی طلاب به حساب آورد. به عبارت دیگر لازم است تحصیل علم  همراه با تحقیق و پژوهش باشد و از ابتدا محصلان حوزه را آموزش داد که با پژوهش و تحقیق کار خویش را ادامه داده و بر معارف دینی و علمی خود بیفزایند.

معاون پژوهش مدرسه علمیه امام صادق(ع) بیجار ادامه داد: گسترش علم و دانش و ضرورت رونق پژوهش های علمی، در شرایط فعلی، برای ما مسلمانان حیاتی بوده و هر تلاشی برای ارائه الگوی زندگی اسلامی، بدون توجه جدی به ضرورت انجام پژوهش های عمیق علمی، کاملا بی معنا و بی ثمر خواهد بود .

حجت الاسلام معصوم خانی با اشاره به اینکه فقر علمی ناشی از عدم اهتمام به مطالعه مستمر، عمیق و روشمند است، بیان داشت: وظیفه تولید و ترویج علوم اسلامی و انسانی، بر دوش حوزه های علمیه است و تولید علم، جز با انجام پژوهش هایی که بر مبنای مطالعاتی عمیق و دقیق بنا شده، صورت نخواهد گرفت.

این استاد حوزوی با اشاره به اینکه بستر سازی پژوهش در حوزه های علمیه امکان پذیر خواهد بود، گفت: محیط تولید دانش را باید بهبود بخشید، در این فضا نخستین کار این است که پژوهش و تحقیق یک ارزش بنیادی تغییر ناپذیر بشود و پژوهشگری یک تفنن تلقی نشود، بلکه یک تکلیف باشد. کار دیگر این که به جهت منابع و امکانات لازم برای فعال شدن عرصه پژوهش باید تمهیدات لازم انجام شود و نیروی انسانی لازم برای تولید دانش تربیت شود، لذا بدین جهت باید تمام حوزه های علمیه را به سمت و سوی پژوهش سوق داد و پژوهش را در حوزه ها نهادینه کرد.

معاون پژوهش مدرسه علمیه امام صادق(ع) بیجار به کلامی از امام خامنه ای اشاره کرد و گفت: مقام معظم رهبری درباره اهمیت مسئله پژوهش در حوزه علمیه می فرمایند:« تحقیق و پژوهش و اطلاع و آگاهی از حقایق و معارف عالم و وضع علمی دنیا از چیزهایی است که برای حوزه علمیه لازم است. حوزه علمیه نباید از مسائل و جریانات علمی دنیا منزوی باشد باید در متن جریانات علمی باشدمجموعه حوزه باید مثل یک استخر جدا افتاده از جریانات علمی و فکری جهان نباشد دریای عظیمی باشد که جریان هایی به آن وارد بشود و جریان هایی از آن خارج گردند؛ فکرهایی در آن وارد بشوند و فکرهایی هم از آن خارج گردند. شما باید دنیایی را سیراب کنید».