به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، حجت الاسلام والمسلمین سید محمود مدنی، مدیر جامعه الزهرا(س) در مراسم بزرگداشت روحانی مجاهد و مخلص، حجت الاسلام والمسلمین محمد رضا حاجی آبادی، طلایه دار تبلیغ جهادی و دانش آموزی در کرمان که شب گذشته در مسجد امام حسین علیه السلام منطقه نیروگاه قم برگزار شد، اظهار داشت: مصیبتی که این روزها بر خاندان عصمت و طهارت وارد شده، برای همه عزیزان مصیبت دیده و به ویژه برای خانواده این عزیز سفر کرده تسلیت است.
وی ابراز داشت: اگر بنا بود برای اولیای خدا مصیبتی وارد نشود و داغ نبینند، شایسته تر از همه خاندان عصمت و طهارت بوده اند؛ اما واقعیت عکس این مسئله است؛ چراکه هرکه در این بزم مقرب تر است / جام بلا بیشترش می دهند.
مدیر جامعه الزهرا(س) خاطرنشان ساخت: همه این مصیبت ها در افق تکاملی تاریخ، زیبا و جمیل است؛ اگرچه داغ بزرگ است؛ اما در مقابل مصیبت خانواده عصمت و طهارت، آسان و سبک می شود.
حجت الاسلام والمسلمین مدنی در بخش دیگر از سخنان خود تصریح کرد: ما که هستیم و چه کاره ایم و سروران و صاحب امران ما در چه کار و فکری قرار دارند؟ قطعا یکی از سؤالاتی که همزاد طلبگی ماست و تا آخر عمر روحانی ما همپای ما خواهد بود و در ذهن و دل ما زنده می ماند این است که ما چه باید بکنیم و وظیفه ما چیست؟
وی بیان داشت: انسان از آغاز طلبگی این سوال را داشته و هرچه رشد می کند، این سوال نیز رشد بیشتری خواهد داشت؛ آیا وظیفه ما به عنوان یک روحانی و طلبه، معلمی است؟ آمده ایم به حوزه مطالب و معارفی را درک کرده و به جامعه مخاطب خود منتقل نماییم.
مدیر جامعه الزهرا(س) اظهار داشت: وظیفه معلم این است که حقائق، علوم و دانش های خود را به مخاطب و دانش آموز خود منتقل نماید؛ حوزه وظیفه معلم همین است و بیش از این وظیفه ای برای یک معلم نیست.
حجت الاسلام والمسلمین مدنی ابراز داشت: برخی این تصور را دارند که اگر سراغ ما آمدند، علم خود را عرضه می کنیم و منتظر دیگران می مانند؛ اما تصویر دیگر این است که معلمی قسمتی از مسئولیت ماست و ما باید مربی جامعه باشیم.
وی خاطرنشان ساخت: مُربی، مُتِربی خود را زیر نظر گرفته، حقائقی را منتقل کرده و منتظر می ماند که این حقائق چه ثمری داشته و چه نتیجه ای داشته؛ برای او ساعت درس و کلاس مطرح نیست و همیشه به فکر متربی خود است.
مدیر جامعه الزهرا (س) تصریح کرد: برخی در یک افق بالاتری تصور داشته و می گویند بالاتر از پله تعلیم و تزکیه، اُبُوَّت است؛ ما نسبت به مردم وظیفه پدری داریم؛ خواهران طلبه نسبت به خواهران وظیفه مادری دارند.
حجت الاسلام والمسلمین مدنی بیان داشت: تفاوت پدر با مربی این است که پدر سوز دل و سوز جگر دارد؛ جان، زندگی، فکر و قلب او در لحظه لحظه خوشی ها و غصه های بچه های خود است و او را جزو بدن خود می داند.
وی در پاسخ به این سوال که ما در چه پله ای وظیفه داریم؟، اظهار داشت: اگر حقیقت این است که العلما ورثه الانبیاء و اگر حقیقت آن چیزی است که در زندگی انبیاء آمده است، پس روحانی موفق، الگو و شاخص، کسی است که پدروار و مادروار در دل جامعه بوده و همدرد و همراه با جامعه شده و آنان را زیر بال محبت خود قرار دهد.
مدیر جامعه الزهرا (س) ابراز داشت: مرحوم حجت الاسلام والمسلمین حاجی آبادی، مصداق یک روحانی دلسوز بودند و طلاب بسیاری را برای خدمت به دانش آموزان همراه خود کردند.
حجت الاسلام والمسلمین مدنی خاطرنشان ساخت: اگر مردم احساس کنند که روحانیت همراه با آنان نیست، تمام علوم ما دردی را دوا نخواهد کرد و به جایی نخواهد رسید.
وی تصریح کرد: مرحوم حاجی آبادی ها با رفتن خود تلنگری به ما می زنند که مسیر همین است؛ اما بدانیم که اگر بناست روحانیت توفیق داشته باشد، باید در این مسیر قدم بردارد.
