به گزارش خبرنگارخبرگزاری«حوزه»، جمعی از اعضای ستاد برگزاری کنگره بزرگداشت آیت الله حاج آقا مرتضی حائری(ره)، با حضور در بیت حضرت آیت الله صافی گلپایگانی با ایشان دیدار، و از توصیه‌های معظّم‌له بهره‌مند شدند.
در ابتدای این دیدار، مسئول ستاد، گزارشی از فعالیت‌ها و برنامه‌های این کنگره ارائه داد.
معظّم‌له نیز، با تقدیر و تشکّر از حاضران، تجلیل از آن فقیه بزرگ را، احیای دین و اخلاق حسنه دانستند. بخشی از بیانات معظّم له به شرح ذیل است:
بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ
الحَمدُللهِ رَبِّ العَالَمینَ وَ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلی سَیِّدِنا وَ نَبِیِّنا أبِی القَاسِمِ مُحَمَّد وَ آلِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرینَ لَا سِیَّما مَولانا بَقیَّةِ اللهِ فِی الأَرَضینَ أرواحُ العَالَمینَ لَهُ الفِداء.
ضمن عرض سلام و ادب به محضر شما عزیزان و درود و احترام به فقیه عالی‌مقام مرحوم آیة‌الله حاج آقامرتضی حائری (ره)، عرض می‌کنم اين برنامه‌ای که شما شروع کردید و نیز کارهای بزرگ دیگری که در حال انجام آن هستید، بسیار لازم و مهم است. یاد بزرگان و علما باید همیشه زنده نگهداشته شود تا ديگران از وجود و آثار و برکات آنها بهره‌مند شوند. امیدوارم برنامه‌هایی که شما در نظر دارید به نحو احسن انجام شود.
شخصیتی مثل آیة‌الله حاج آقامرتضی حائری رحمة الله علیه رحمة واسعة، اسباب افتخار همه است. ما نسبت به وی، از قدیم ارادت و سوابق زیادی داشتیم؛ هم بنده و هم مرحوم آقای اخوی حضرت آیت‌الله آقای حاج آقا علی صافی و هم آقای والدمان رحمة الله عليه که اگر بخواهم آن سوابق را ذکر کنم، بسیار طولانی می‌شود.
ما با مرحوم اخوی ایشان مرحوم حاج آقا مهدی هم، سابقه قدیمی داشتیم و زمانی که در درس مرحوم آیة‌الله العظمی آقاسیّد محمّدتقی خوانساری (ره) می‌رفتیم هم‌بحث بودیم. مرحوم حاج آقا مهدی (ره) هم، بسیار خوب و متخلّق بود. غرض اینکه سابقه ما با بیت آیة‌الله مؤسس (ره) از قدیم بود و تا آخر هم ادامه داشت.
در جنبه‌های علمی هم آیت‌الله حاج آقا مرتضی (ره)، فوق العاده بودند و اسباب افتخار، که نوشته‌هایشان مورد استفاده طلاب است. از جنبه‌های وضعیت زندگانی و زهد و تقوی و برنامه‌هایی که داشتند نیز بسیار سابقه درخشانی دارند.
ما کسی را نداشتیم که این‌طوری با این روحیّات باشد. خداوند رحمتشان کند. اخلاق و تواضعشان کم‌‌نظیر بود. در کمالِ سادگی زندگی می‌کرد و اگر بگوییم هیچ توجّهی به دنیا پیدا نکرده بود، شاید مبالغه نباشد.
از جنبه امور اجتماعی و خدمت به مردم و دستگیری از محرومان و ضعفا هم، اقدامات مهمّی انجام دادند، از جمله مؤسسات خیریه‌ای که به امر آن بزرگوار تأسیس شد و هنوز هم آثار خوب آن ادامه دارد و مردم از آن بهره‌مندند.
از جنبه ولائی هم واقعاً مثال‌زدنی بودند. تشرّف‌های آن مرحوم به مشهد مقدّس با آن اوضاع و کیفیت را ملاحظه بفرمایید. همچنین روضه‌ها و مجالسی که در مسجد مقدّس امام حسن عسکری علیه‌السلام برگزار می‌کردند که اگر همه آن مطالب و تاریخ آن نوشته شود، بسیار مایه عبرت خواهد بود.
تشرّف مکرّر مرحوم آقای حائری به مسجد مقدّس جمکران هم قابل ذکر است. یادم هست در یک سفری، بنده و آقای اخوی، با ایشان، پیاده به مسجد مقدّس جمکران مشرّف شدیم و بعد از اقامه نماز در مسجد، به منزل مرحوم آیت الله العظمی آقای حجّت که منزلی بسیار ساده و رعیّتی در جمکران بود رفتیم.
از دیگر جنبه‌هایی که ولایی‌بودن وی در آن نمایان است، اشعار آن بزرگوار درباره اهل‌بيت علیهم‌السلام است. از جمله، اینکه اشعاري بنده داشتم درباره اميرالمؤمنين علیه‌السلام که آن مرحوم، تکميل و به قول معروف، استقبال از شعر کردند که آن قصیده، بسیار زیبا و پر محتواست.
طلّابی هم که با آن بزرگوار معاشرت داشتند یا در درسشان شرکت می‌کردند، خودبه‌خود دارای روحیه برجسته و ولایی می‌شدند و این جنبه در آنها قوی بود. غرض اینکه جنبه‌های ولائی‌شان، بسیار پررنگ بود و این، اسباب تنبّه و بیداری همه است و این که آیندگان بدانند سوابق علما و بزرگانی که ما داشتیم این‌طور بوده است که چقدر اهل ولایت بودند.
