به گزارش خبرگزاری حوزه در کارگاه سهروزه آموزش این رویکرد درمانی، ضمن آشنایی با نظریههای مختلف درمانهای پویشی، آسیبشناسی روانی و فنون این رویکرد به همراه تمرینهای عملی مورد بحث قرار گرفت.
در این دوره، ضمن توجه به مبنای درمان روانکاوانه و نظریههای آن، فرایند شکلگیری درمانهای پویشی کوتاهمدت بررسی شد. براساس این رویکرد درمانی نحوه ایجاد آسیبهای روانی در ساز و کار شکلگیری تعارضات و نحوه جریان یافتن احساس در ساحت جسم و روان و همین طور مکانیسمهای دفاعی انسان است.
در این دوره آموزشی، راهکارهای درمان بررسی و نقش دفاعهای روانی در درمان بحث شد.
گفتنی است: در روز اول به بیان انواع احساسات پرداخته شد و در دومین روز کارگاه تخصصی رواندرمانی، درباره اضطراب و فنون مقابله با آن بحث شد.
دکتر سرافراز، در این کارگاه با بیان این که راهکارهای مقابله با اضطراب، عموماً فقط علائم فیزیولوژیک اضطراب را از بین میبرد، اظهار داشت: اضطراب همچون درد، تجربه ناخوشآید مفیدی است که به صورت هشدار نمود پیدا میکند و توجه انسان را به سمت ریشه مشکلات معطوف میدارد.
وی با اشاره به این که توجه بیش از اندازه به اضطراب، عنصر آزاردهندگی را بیشتر میکند، خاطرنشان کرد: برای تنظیم اضطراب، تمرکز باید به سمت افزایش ظرفیت تحمل و تنظیم اضطراب سوق یابد.
استاد سرافراز همچنین افزود: در این راهکار باید تمرکز بیشتری به علائم اضطراب داشته باشیم؛ توجه به علائم، ظرفیت تحمل آدمی را برای رویارویی با اضطراب افزایش داده، قدرت تحمل اضطراب را بالا میبرد؛ زمانی که اضطراب از آستانه تحمل پایینتر آمد، باید رویکرد توجهی را کاهش داده، درمان را در بستری دیگر دنبال کنیم.
دکتر سرافراز، در ادامه این کارگاه، ضمن ارائه راهکارهایی برای مدیریت اضطراب، بر اولویتمندی آزار ندیدن بیمار در همه نظریهها و رویکردها تأکید نمود.
در این کارگاه ضمن اشاره به علائم، کانالها، آستانه، الگوی برانگیختگی و احساس اضطراب، بر بهرهگیری از درک تجربههای اصیل احساسی به منظور مدیریت و بالابردن ظرفیت تصریح شد.
عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز با بیان این که تنوع رفتارهای دفاعی به اندازه تنوع رفتارهای آدمی است، یادآور شد: نوع رفتار دفاعی، همواره، مهمتر از اسامی آنهاست؛ از این رو، درمانگر باید بیش از هر چیز، به رفتارهای دفاعی توجه داشته باشد.
وی با تأکید بر این که ساز و کارها، رفتارها و طرز فکرها و احساسات برای فرار از واقعیت اضطرابزا، دردناک و تحملناپذیر است، به فرق روانکاوی سطحی و بنیادی اشاره نمود.
دکتر سرافراز ضمن تببین مؤلفههای سهگانهای که دفاعها را به دستههای گوناگونی تقسیم میکند، به بررسی دفاعهای اصلی و تاکتیکی و اولویتدهی به دفاعهای تاکتیکی پرداخت و ریشه گریز برخی از افراد را از بایستههای معرفتی، نشئتگرفته و شکلیافته از احساسات و زخمهای گذشته دانست.
بررسی سطح رشدیافتگی دفاعها و انواع آنها براساس نیتها، از دیگر موضوعاتی بود که مورد توجه قرار گرفت که در این میان، به دفاعهای اولیه، واپسرونده، سرکوبگر و وسواسگونه اشاره شد.
واکاوی دفاعها براساس نحوه بروز و ظهور به صورت کلامی و غیرکلامی، از دیگر بخشیهایی بود که بر تحت کنترل بودن دفاع توسط انسان و پرهیز از کنترل شدن انسان توسط دفاعها تأکید شد.
وی خاطرنشان کرد که توجه به زمان بیان و استفاده از تکنیکها، امر مهمی است که باید مورد اهتمام درمانگرها قرار گیرد.