به گزارش خبرگزاری حوزه، بمناسبت زاد روز فرخندۀ حضرت قمر بنی هاشم(ع) و روز جانباز، گزیده ای از فرمایشات حضرت آیت الله جوادی آملی در خصوص مقام حضرت ابوالفضل العباس(ع) و مقام جانبازان راه حق، را از نظر می گذرانیم.
معظم له در فرمایشات خود، جایگزینی اعضاء مُلکی با مَلکوتی را برای جانبازان راه الله مورد اشاره قرار دادند و بیان داشتند: وجود مبارک حضرت امیر(سلام الله علیه) در نامه ای به دربار اموی فرمودند:خیلیها میروند جبهه جنگ و جانباز میشوند و اعضا و جوارحشان را از دست میدهند اما اگر کسی از خاندان ما رفت و در جبهه دستش را از دست داد، خدای سبحان به او بالی مرحمت میکند که جعفر طیّار میشود:«الطیّار فی الجنّة»؛ وی با آن دو بال به همراه فرشتگان در بهشت، مشغول پرواز است ﴿أُوْلِی أَجْنِحَةٍ مَّثْنَی وَثُلاَثَ وَرُبَاعَ﴾.
ایشان ادامه دادند: فضیلت حشر با فرشتگان، که هیچ لذتی بالاتر از آن نیست، در روایات برای بنده صالح خدا، حضرت ابوالفضل العباس(سلاماللهعلیه) نیز گفته شده و این گونه پاداش های غیبی، ظهور راز عبادت و اطاعت و بروز روح بندگی است.
معظم له در بیان مقام بلند جانبازان ابراز داشتند: بالأخره انسان یک وقت دستش را در تصادف از دست میدهد، این جا دارد که غمگین باشد، برای اینکه عضوی را از دست داد و ناقص شد، اما یک وقت است که در راه اعلای کلمه حق دستش را از دست داد، در نتیجه اگر ذات اقدس الهی فرمود: ﴿مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَیْرٌ مِنْها﴾[۱] اینکه مخصوص به مسئله مال نیست؛ بلکه فرمود: هر کس کار خیری انجام داد ما بهتر از آن را به او میدهیم، بهتر از این دست مُلکی، دست ملکوتی است. جعفر طیار اینچنین بود، دستش را در جهاد داد اما الآن همپرواز فرشتههاست و ذات اقدس الهی در قبال این دو دست، به او بالی داد که «یطیر بهما مع الملائکة فی الجنة»[۲].
حضرت آیت الله جوادی آملی، شهدا و جانبازان را شریک همه امور خیر صورت گرفته در کشور دانستند و بیان داشتند: حساب خانوادههای معظم شاهد یا عزیزان جانباز یا آزادگان یا خانواده معظم مفقود الجسدها، این باشد که فقط با خدا دارند معامله میکنند. هر کار خیری که در این کشور یا کشورهای دیگر انجام بگیرد، اولین ثواب را امام و شهدا و مفقودین و جانبازان و آزادگان و خانوادههای اینها میبرند.
----------------------------------------------------
منبع: ۱.جلسه درس تفسیر سوره مبارکه نساء، سال۸۷
۲. کتاب حکمت عبادات
[۱] - سورهٴ نمل، آیه ۸۹؛ سورهٴ قصص، آیه ۸۴.
[۲] - روضة الواعظین، ج ۲، ص ۲۶۹.