علیرضا بهرامی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه، با بیان این که امسال در زمینه سریال های ماه رمضان، سال ویژه ای بود، اظهار داشت: این ویژه و خاص بودن هم در زمینه تنوع ژانری و هم تنوع موضوعی سریال مشهود بود که البته بخشی از این مساله به شرایط خاص کشور پس از شیوع کرونا برمی گردد، چرا که به عنوان مثال پخش سریال "زیرخاکی" برای مناسبتی غیر از ماه رمضان بود و از آن سو قرار بود که سریال "نون خ ۲" برای ماه رمضان پخش شود که زودتر به روی آنتن رفت، از این حیث که پس از کرونا، تلویزیون هر چه فیلم و سریال داشت را برای جذب مخاطب در ایام خانه نشینی مردم پخش کرد و از این حیث تا حدودی دستش خالی ماند.

وی افزود: امسال از بُعد طنز و کمدی، سریال "زیرخاکی" را داشتیم که به نظر می رسد موفق ترین سریال ماه رمضان نیز بوده و مخاطبان قابل توجهی را به خود جذب کرد.

 وی گفت: از آن سو ضعیف ترین سریال که به طور نسبی کم ترین مخاطب را هم داشت، سریال "سرباز" به کارگردانی هادی مقدم دوست بود که نتوانست انتظارات را از این نویسنده و کارگردان نام آشنا برآورده کند.

منتقد و تحلیلگر هنر و رسانه همچنین بیان داشت: ضمن آن که نباید از برخی ویژگی های قابل توجه سریال "پدر و پسری" شبکه پنجم غافل شد، به نظر می رسید که سریال" بچه مهندس ۳" نسبت به فصول قبلی، توفیق بیشتری در جذب مخاطب داشته و از سویی خرده روایت ها و داستان های جذابی در دل خود داشت.

وی افزود: موضوع این سریال با توجه به این که از سویی در حوزه سریال های امنیتی می گنجید و از سوی دیگر روایت گر تلاش عده ای جوان در رسیدن به مقاصد علمی و فنی بود برای مخاطب عام جذابیت داشت، ضمن آن که قصه سریال نیز دارای درام قابل توجهی بود.

وی گفت: همان طور که اشاره شد، سریال زیرخاکی من حیث المجموع موفق بود که این توفیق هم از حیث کارگردانی و هم بازیگردانی و نیز اموری چون طراحی صحنه و لباس و دیالوگ نویسی مشهود بود.

بهرامی خاطرنشان کرد: از آن سو، اگر می گوییم سریال سرباز یک سریال شکست خورده است به خاطر این است که ضعف کارگردانی و طراحی لباس و گریم و انتخاب بازیگر و دیالوگ نویسی در آن قابل توجه است و در خصوص ضعف فیلمنامه نیز استفاده از شخصیت راوی و بهره گیری از مساله فضای مجازی نیز نتوانسته حفره های این کار را پر کند.

وی افزود: استفاده از کلیشه های تکراری شده و نیز ریتم بسیار کند از دیگر پاشنه های آشیل این سریال است که باعث می شود مخاطب نیز با آن احساس بلاتکلیفی کند و به عقیده بنده حتی به نظر می رسد خود سازندگان نیز در قبال این اثر وضعیتشان مشخص نیست که نتیجه آن یک نوع آشفتگی و عدم انسجام است.

وی بیان داشت: با این همه این که در سریال های رمضانی امسال تلویزیون به نوعی به تنوع ژانری و موضوعی توجه شده بود، خودش نقطه حُسن است اما گاهی احساس می شود که برخی عوامل فیلم ها و سریال ها با حاشیه سازی به دنبال مطرح کردن کار خود هستند و این مساله به عقیده بنده وقتی یک کار ضعف های مشهودی دارد، به نوعی توهین به شعور مخاطب است.

۳۱۳/۸