امین زندگانی بازیگر سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرگزاری حوزه درباره حضورش در کارهای دینی و مذهبی چنین توضیح داد: دلیل حضورم در کارهای تاریخی به جذابیت‌هایی بر می‌گردد که این ژانر دارد. برای مثال موضوعی که در اینگونه تولیدات بیان می‌شود در خود فانتزی‌هایی دارد که شاید آن را در دیگر ژانرهای سینمایی نتوان مشاهده کرد، البته در میان تمام کارهای تاریخی هنوز این فرصت پیش نیامده تا در آثاری با محوریت تاریخ حضور یابم که امیدوارم به این خواسته نیز برسم، هرچند علاقه‌ام به کارهای تاریخی باعث نشده به هر کاری در این حوزه پاسخ مثبت بدهم، چون بودند کارهایی که قصه‌ای تاریخی داشتند، اما به دلیل ضعف فیلمنامه یا دیگر عوامل تولید حاضر نشدم در آن کار حاضر باشم.
وی افزود: در کارهای تاریخی که در آن موضوعات مذهبی روایت می‌شود دو نکته به عنوان آسیب وجود دارد. ابتدا کارهایی که تنها به واسطه سفارش تولید می‌شوند بدون اینکه پشت آن باور یا اعتقادی نهفته باشد. معضل بعد این است که به تولیدات مذهبی به عنوان پلی برای رسیدن به مقاصد بعدی نگاه شود، چون بودند فیلمسازانی که تنها در پی رسیدن به موقعیت خاص به دنبال چنین کارهایی بوده‌اند.
این بازیگر با بیان اینکه داوود میر باقری بهترین تاریخ ساز کشورمان است، گفت: باور شخصی من این است که داوود میرباقری در حوزه کارهای تاریخی بهترین فرد است. درباره کارهای میرباقری یک نکته را به جرات می‌توانم بیان کنم، آنهم اینکه در فیلم‌ها و سریال‌های وی اگر در بازیها نقصی وجود داشته باشد من آن ایراد را نشئت گرفته از ضعف بازیگر می‌دانم، چون در کارهای میرباقری هم متن قوی وجود دارد هم کارگردانی صحیح، پس در چنین موقعیتی اگر بازیگری ضعیف عمل کند، باید دلیل را در کیفیت خود جستجو کند.
زندگانی درباره سریال «مختارنامه» هم چنین گفت: هیچگاه در مصاحبه ای تا به امروز نگفته ام که من در سریال مختارنامه خوب بوده ام، چون اگر اتفاق خوبی در بازی من مشاهده می شود به برکت بزرگی نام اهل بیت است که روی سریال قرار دارد.
وی در پاسخ به سوال پایانی مبنی بر اینکه آیا هیچگاه در طول بازی در سریال مختارنامه تحت تاثیر قرار گرفته است، گفت: به عنوان بازیگر سعی می کنیم هیچگاه تحت تاثیر کار قرار نگیرم، چون اگر این اتفاق رخ دهد کیفیت کار ضربه می بیند، اما در شکلی شخصی، از نقشم بسیار تاثیر گرفتم و تحت تاثیر بسیاری از اتفاقاتی که برای وی رخ داده قرار گرفتم.
انتهای پیام
