به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از بوشهر، در آیینی از خانواده حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ ابوتراب عاشوری به عنوان اولین شهید انقلاب استان در «سه شنبه های تکریم» تقدیر به عمل آمد.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان بوشهر در این آیین بیان کرد: در طول تاریخ شکوهمند انقلاب اسلامی رادمردان ایران زمین همچون ستارگانی درخشان فرا راه دیگران و شمع سوزان، روشن بخش محفل انس یاران و اصحاب انقلاب بوده اند.

فاطمه کرمپور افزود: شهیدان با حضور فداکارانه، مجاهدانه و مسئولانه در جبهه های حق علیه باطل به اوج سعادت دست یافتند و امروز ما باید با داشتن وظیفه ای سنگین دنباله رو راه آنان باشیم.

علیرضا پولاد، مدیر ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد استان بوشهر ، گفت: شهیدان در تمامی عرصه ها و صحنه های امتحان و تمامی میادین فداکاری و ایثار، حضوری چشمگیر داشته و گوی سبقت را در اخلاص، شجاعت، ایثاراز دیگر همرزمان ربوده و میادین عزت و شرف را در نور دیدند و هزار قله عشق را فتح نمودند.

گفتنی است، حجت‌الاسلام و المسلمین شیخ ابوتراب عاشوری روحانی پیشتاز مبارزان بوشهر علیه حکومت پهلوی بود. که در سال 1312 متولد و ۱۳ آذر ۱۳۵۷ به دست حکومت شاهنشاهی کشته شد. وی تحصیلات حوزوی خود را از سال 1331 بمدت ۶ سال در نجف و جهت تکمیل تحصیلات از سال 1339 در قم از آیت الله دوزدوزانی و آیت الله ستوده بهره برد.

شهید عاشوری روحانی پیشتاز مبارزان بوشهر علیه حکومت پهلوی بود. که در سال 1312 متولد و ۱۳ آذر ۱۳۵۷ به دست حکومت شاهنشاهی کشته شد.

 وی تحصیلات حوزوی خود را از سال 1331 بمدت ۶ سال در نجف و جهت تکمیل تحصیلات از سال 1339 در قم از آیت الله دوزدوزانی و آیت الله ستوده بهره برد.

اولین شهید انقلاب استان در فعالیت های مبارزاتی خود با روحانیونی همچون آیت الله یزدی در کنگان، آیت الله سید حسن طاهری خرم‌آبادی در گناوه، آیت الله آذری قمی در برازجان که همگی این سه نفر در سال ۱۳۵۰ به استان تبعید شده بودند دیدارهایی مکرر داشت.با افزایش مبارزات مردم استان بوشهر علیه حکومت پهلوی در سال ۱۳۵۷ عاشوری نیز با هدایت و رهبری این مبارزات در بوشهر، باعث شد که ساواک و شهربانی بوشهر به دنبال راه چاره‌ای برای خاموش کردن این تحرکات باشند و منشأ فعالیت‌های ضد حکومتی در بوشهر را از بین ببرند به همین خاطر تصمیم به برخورد قاطع با عاشوری گرفتند.

ابتدا او را در ۱۸ آبان ۵۷ به شورای تأمین استان دعوت کردند و تذکرات شدیدی برای خودداری از سخنرانی‌های تحریک‌آمیز و فعالیت‌های ضد ملی به وی دادند اما وی برنامه‌های تبلیغی سیاسی خود را ادامه می‌داد. حدود ساعت دو بعد از ظهر روز ۱۳ آذر ۱۳۵۷ (مصادف با سوم محرم) بود که عوامل رژیم به محل اقامت وی می‌آمده و او را در حالی که مشغول وضو بوده با شلیک گلوله او را از پای درآوردند.

انتهای پیام/