به گزارش خبرگزاری حوزه از تهران، به همت مدیریت حوزه علمیه خواهران استان تهران یازدهمین نشست از سلسله نشست های اخلاقی با حضور استاد تحریری، صبح امروز ویژه مدیران، معاونین، اساتید و کادر حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور به صورت برخط و مجازی برگزار شد.

حجت الاسلام والمسلمین محمدباقر تحریری، تولیت مدرسه علمیه مروی در این نشست با اشاره به فرمان نورانی امام علی(ع) به مالک اشتر در خصوص ابعاد و جایگاه بندگی انسان در جامعه انسانی، ابراز داشت: با دقت در این فرمان متوجه می شویم این فرمان؛ فقط مخصوص مقام فرمانروایی نیست؛ بلکه در هر مجموعه ای برای رسیدن به اهداف حقیقی، باید محور هایی مورد توجه قرار گیرد و هر کسی در هر جایی قرار می گیرد، مخاطب آن است.

وی محور اصلی را تحقق بندگی خدای متعال دانست و اظهار کرد: انسان باید در هر جایگاهی که قرار می گیرید وظیفه خود را بر طبق بندگی خالصانه خداوند انجام دهد.

استاد تحریری گفت: هدف از آفرینش انسان رسیدن به مقام خلافت الهی است و انسان در این مسیر وقتی قرار می گیرد که با شاخصه عبودیت به سمت این جایگاه در حرکت باشد. در مقام عبودیت است که حرکت و سکون معنای واقعی پیدا می کند و در غیر این صورت عنوان ها و جایگاه ها برای انسان هیچ ارزشی ندارد.

تولیت مدرسه علمیه مروی، عبودیت را تنها راه رسیدن انسان به کمال دانست و ابراز داشت: خاصیت زندگی دنیا، انشعاب است، ولی وقتی انسان به دنبال حقیقت باشد، حتما این انشعاب های دنیایی برای او اهمیتی نخواهد داشت.

استاد اخلاق حوزه ادامه داد: انسان با یک زیر ساخت هایی به این دنیا آمده که قابلیت به کمال رسیدن را دارد؛ ولی چون انسان در غفلت به سر می برد، به این زیر ساخت ها توجه نمی کند. اگر هر کسی به زیر ساخت وجودی خود که همان فقر مطلق است، توجه کند تنبه برای او حاصل می شود.

وی افزود: در این فرمان نورانی حضرت علی(علیه السلام) به مالک اشتر ۴ مسئله را برای تنبه مطرح می کنند و اگر این چهار خصوصیت نباشد، انسان به هر مرحله ای از آبادانی زندگی دنیا هم برسد باز هم زندگی خود و دیگران را خراب می کند.

تولیت مدرسه علمیه مروی تهران، تقوای الهی را اولین مسئله دانست و تصریح کرد: تقوا انسان را به کرامت واقعی می رساند و باید تقوا در همه ی شئون انسان از ادراکات، باورها و صفات نفسانی، ساری و جاری باشد.

وی با اشاره به اینکه تقوای الهی، در سایه طاعت و بندگی حاصل می شود ادامه داد: ایمان اگر بر انسان مستولی شود، تقوای الهی حاصل می شود و این تقوا با طاعت ظهور می کند. انسان اگر می خواهد در مسیر سعادت واقع شود، باید در مسیر بندگی اطاعت خدا را بر اطاعت نفس و اطاعت خود ترجیح دهد.