به گزارش گروه ترجمه خبرگزاری «حوزه»، "برنار شانگام "مستبصر مسیحی می گوید: تا زمانی که زنده باشم، به زیارت امام حسین (ع) می آیم و هرگز این زیارت قطع نخواهد شد و هر سال به این پیاده روی ادامه خواهم داد.

او که پیرو  مسیحیت بود، متوجه شد که در مسیر درست نبوده و برایش مشخص شد که دین اسلام، آخرین دین الهی است، گویا معنی آیه کریمه ((وَمَن یَبْتَغِ غَیْرَ الْإِسْلَامِ دِینًا فَلَن یُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِینَ)) را فهمیده بود.

زمانی که وارد دین اسلام شد، مذاهب پنجگانه را شناخت و پیرو مذهب جعفری شد و هر آنچه که مربوط به مذهب جعفری بود را آموخت و با شیعیان زندگی کرد و در آداب و رسوم دینی آنان از جمله عزاداری امام حسین (علیه السلام) و مناسبت های دینی دیگر شرکت داشت.

"برنار شانگام" مستبصر کامرونی از پیاده روی اربعین و حضور در میان زائران و حرکت به سوی حرم امام حسین (ع) می گوید.

پیاده روی اربعین حسینی از زبان مستبصر مسیحی

"برنار شانگام" نام بارزترین شخصیت اسلامی که تاریخ آن را شناخته را انتخاب کرده و آن نام "علی" است؛ نام پسر عموی حضرت محمد مصطفی (ص).

او می گوید: از نجف اشرف، یکی از استان های عراقی که حرم امام علی بن ابی طالب (ع) در آن قرار دارد به سمت کربلا که قبر امام حسین (ع) حرکت کردم. مسافت حدود ۱۰۰ کیلومتر را زیر نور خورشید داغ با یک هدف که کسب رضایت الهی است به همراه پیروان اهل بیت (ع) که از آئین آنان پیروی کردم، پیاده آمدم تا در بیستم صفر به حرم حرم فرزند دختر نبی اکرم (ص) رسیدیم.

زائرانی که در مسیر کربلا قرار دارند، امام مهدی (عج) را احساس می کنند

مستبصر مسیحی ادامه می دهد: بعد از اینکه از داستان زیارت اربعین مطلع شد، یقین کردم که در پشت پرده آن هدف بزرگی قرار دارد و آن تجدید قیام علیه طاغوت و اعتلای کلمه الله سبحانه و تعالی است. اولین کسی که قبر امام حسین (ع) را زیارت کرد صحابی رسول الله (ص) جابر انصاری و سپس حضرت زینب (سلام الله علیها) است تا این پیام را که به خاطر آن خون های پاک ریخته شد، به تصویر بکشند. در مسیر پیاده روی، گام های حضرت صاحب الزمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) که ما را به این مسیر تشویق می کرد، احساس کردم، حضور تمامی انبیاء را درک کردم و بوی عطر ملائکه که با بال های خود بر روی زائران حرم امام حسین (ع) می کشید را استشمام کردم.

عراقی ها، مردم مهمان نوازی هستند

هنگامی که به عراق آمدم دانستم که خداوند متعال این مکان را انتخاب کرده تا نماد برجسته ای باشد که میلیون ها بشر از ادیان و نقاط مختلف کره زمین به آن پناه آورند. در مسیر پیاده روی مردمانی را دیدم که در حد توان خود از زائران پذیرائی می کنند.، برخی آب می دهند، برخی آب میوه، برخی شیرینی و برخی انواع مختلف مواد غذایی می دهند. همچنین مکان هایی را برای اسکان زائران مهیا کرده و وسایل راحتی برایشان فراهم کرده اند.

بزرگسالان، کودکان، فقرا و ثروتمندان در راه امام حسین (ع) حرکت می کنند

روزنامه نگار کامرونی در ادامه سخنان خود اشاره کرد: در میان خیل زائران مرد و زن و کودکان از اقشار مختلف جامعه بودند، آیت الله بشیر نجفی را دیدم که به همراه زائران در پیاده روی اربعین حضور یافته است، پس به سوی ایشان رفتم و ایشان را در آغوش گرفتم که اشکم سرازیر شد. سپس با همان حال به سمت کربلا حرکت کردم. در این میان نیرو های امنیتی را دیدم که برای حمایت از زائران بیدار می مانند. مقداری استراحت کردم و بعد از آن تا ستون ۳۲۵ پیاده روی کردم، در این ستون موکب خادمان امام حسین (ع) از کشور بلژیک قرار داشتند، آنجا مقداری استراحت کردم و با آنان درخدمت رسانی به زائران مشارکت کردم و دوباره به سمت کربلا حرکت نمودم.

واقعه کربلا، یک تصویر ثابت است که از اذهان دوستداران اهل بیت(ع) جدا نمی شود

"برنار شانگام" بیان داشت: در هر گامی که بر می دارم، واقعه کربلا را تصور می کنم و به یاد تشنگی  حضرت علی اکبر (ع) جوان امام حسین (ع) و شبیه ترین مردم به خلقا، خُلقاً و منطقاً به رسول الله (ص) را به یاد می آورم و به یاد حضرت عباس بن علی بن ابی طالب (ع) می افتم، هنگامی که به سوی سپاهیان یزید (لعنت الله علیه) حمله می برد. یاد آوری این حوادث انرژی و توان مرا زیاد می کند و قدم ها را یکی پس از دیگری بر می دارم تا پاداش بگیرم. بیشتر از این، انسان صد ها میل پیاده می رود، بدون اینکه احساس خستگی کند و این پیاده روی با فضایی ایمانی و فریاد هایی که یاد اهل بیت (علیهم السلام) را جاوادنه می کند. مراسم اربعین تمام می شود تا همگی به امید بهره مندی از شفاعت در روز قیامت به وطن خود باز می گردند.

تا زمانی که زنده باشم، به زیارت امام حسین (ع) می آیم

مستبصر مسیحی در پایان گفت: تا زمانی که زنده باشم، به زیارت امام حسین (ع) می آیم و هرگز این زیارت قطع نخواهد شد و هر سال به این پیاده روی ادامه خواهم داد. ما از پیوستن به کشتی نجات امت و باب شفاعت و رحمت امام حسین (ع) بی نیاز نیستیم.