به گزارش  خبرنگار خبرگزاری حوزه، استاد حسین انصاریان در مراسم عزاداری حضرت سیدالشهدا(ع) در دهه سوم صفر که به‌صورت مجازی برگزار شد، اظهارداشت: برای دیدن چهره آسمانی امام حسین(ع)، باید با چشم دل و عقل نظر بیندازیم؛ چراکه دیدن چهره آسمانی، عرشی، ملکوتی و الهی حضرت سیدالشهدا به‌جز با چشم دل و عقل امکان ندارد.

نویسنده کتاب «سیدالشهدا(ع) تجلی عبودیت» افزود: اینها در بخشی از آیات قرآن، روایات و زیارت‌ها و دعاهایی که از حضرت نقل شده، وجود دارد. در روایات نیز آمده است که راه دیگری وجود ندارد و این تماشا با چشم عقل و دیده دل؛ طبق روایات، تنها می‌تواند چهره بسیار محدودی از حضرت را نشان دهد و کار تماشای کامل، فقط در قیامت است.

وی تصریح کرد: خدمت یکی از مراجع بزرگ بودم، ایشان فرمودند: وقتی آخوند خراسانی(ره) -این پهلوان علم و عمل و اخلاق و مربی بیش از ۱۰۰۰ نفر جامع‌الشرایط- از دنیا رفت، اهل دلی از شاگردانش که خیلی دلش می‌خواست آخوند را در عالم بعد ببیند، شبی به شرف زیارت ایشان مشرف شد، با علم به اینکه استاد از دنیا رفته است.

استاد حوزه علمیه ادامه داد: ایشان عرض کرد که امکان خبردادن از برزخ به من برای شما میسر است؟ آخوند خراسانی فرمود: نه، تنها می‌توانم یک مطلب بگویم. بیش از ۷۰ سال در علم و درس و فلسفه غوطه‌ور بوده‌ام و در دنیا فکر می‌کردم که در این سیر معرفتی، حداقل امام حسین(ع) را شناخته‌ام؛ اما وقتی وارد برزخ شدم، دیدم در دنیا جاهل کامل نسبت به ایشان بوده‌ام و ایشان را به‌خوبی نشناخته‌ام. در اینجا به من نشان داده شد که سیدالشهدا(ع) کیست، چه عظمتی دارد و چه دُرِّ گران‌بهایی در این دنیا بوده است.

نویسنده کتاب ارزشمند «راه و رسم بندگی» عنوان کرد: باید در مقام جست‌وجو و حرکت علمی درآمد تا گوشه‌ای از آن کلی را درک کرد، نباید آن را ترک کرد و بگویند مطلقاً نمی‌توانند بفهمند. همان برای انسان یک معدن عظیم و موتور حرکت پرقدرتی جهت رفتن به‌سوی کمالات الهی است.

استاد انصاریان خاطرنشان کرد: قرآن می‌فرماید: «ما یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ» راسخون در علم، عالمانی هستند که علم آنها تا قیامت تغییر نمی‌کند و این انبیا و ائمه هستند که علمشان نور بود که این نور برگرفته از نورالله است و قابل‌تغییر نبود.

وی افزود: برای این آیه شریفه که در سوره احقاف، آیه ۱۵ است، تفاسیر مختلف روایی وجود دارد. ۹ روایت یافته‌ام که اهل‌بیت(ع) در آن متفق‌القول می‌گویند این آیه، تطبیق کاملی با زندگی امام حسین(ع) دارد و ایشان مصداق اکمل است.

این مفسر برجسته قرآن کریم گفت: مطالب و جملات بی‌نظیری در این آیه است و اگر کسی بخواهد از نظر معنا، واقعیت و عمق تفسیر کند، یقیناً کتاب کاملی می‌شود و شاید چند جلد خواهد شد. علم و پند و معرفت در این آیه نهفته است. «وَوَصَّیْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَیْهِ إِحْسَانًا ۖ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ کُرْهًا وَوَضَعَتْهُ کُرْهًا وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا حَتَّیٰ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَبَلَغَ أَرْبَعِینَ سَنَةً قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِی أَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَکَ الَّتِی أَنْعَمْتَ عَلَیَّ وَعَلَیٰ وَالِدَیَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَصْلِحْ لِی فِی ذُرِّیَّتِی إِنِّی تُبْتُ إِلَیْکَ وَإِنِّی مِنَ الْمُسْلِمِینَ».

وی عنوان کرد: با تطبیق آیه به امام حسین(ع)، می‌بینیم که این انسان به‌معنای امام حسین(ع) است؛ چون او به‌تنهایی همهٔ انسان است. اگرچه یک فرد است، اما جمع است؛ یعنی کل انسان‌ها در این یک نفر گنجانده شده‌اند. در تعبیر معنوی، سیدالشهدا به‌تنهایی همه هستی است و هرچه خوبان دارند، او به‌تنهایی دارد.

استاد انصاریان ادامه داد: این اتفاق یک‌بار در عالم اتفاق افتاد که همه انبیا، فرشتگان، جن و انس و زمین و آسمان با شنیدن روضه آن حضرت برایش گریه کردند: «فَمَا بَکَتْ عَلَیْهِمُ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ وَمَا کَانُوا مُنْظَرِینَ». در همه هستی، حسین(ع) را می‌بینیم؛ در ملائکه، جن و انس، گیاهان و زمین و درختان، انبیا و ائمه اطهار، او را می‌بینیم. فقط کافی است ما عمق روایت را بفهمیم و بدانیم که حسین به‌تنهایی همه هستی است.

وی تصریح کرد: پیامبر(ص) گفته‌اند: من از حسین و حسین از من است. این را درک کنیم؛ چون پیامبر(ص) مقام جمعی ندارد و همه کمالات، حسنات، عبادات، نبوت، امامت و توحید است و وقتی می‌گویند حسین از من است، یعنی وجود من است و من وجود او هستم. اگر همین روایت را بفهمیم، می‌بینیم انسانِ در آیه؛ امام حسین(ع) به‌تنهایی همه است.

این مترجم و مفسرّ قرآن کریم و نهج البلاغه خاطرنشان کرد: تمام ۹ ماهی که در رحم مادر بود، حضرت فاطمه(س) رنج می‌کشید و غصه داشت. گویا بو برده بود که او چه کسی است و چه خواهد شد! در کمال مشقت و رنج، او را به‌دنیا آورد که نشان می‌دهد منظور رنج خاصی است. گفته می‌شود کودک ۶ ماهه ناقص می‌شود، اما این چه ۶ ماهه‌ای بود که همه عالم را پر کرده است.

وی اظهار داشت: «حَمَلَتْهُ أُمُّهُ کُرْهًا وَوَضَعَتْهُ کُرْهًا وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا حَتَّیٰ إِذَا بَلَغَ». مدت در رحم بودن، ۳۰ ماه است و او ۶ ماهه به‌دنیا آمده است؛ اما در دنیا به کمال مطلوب، کمال عقل و بدن و روح رسید و ۴۰ سال او کامل شد.

استاد انصاریان بیان کرد: او با پروردگار حرف زد و گفت: خدایا! به من الهام کن تا هرچه نعمت به من داده‌ای، شکر کنم و هرچه نعمت ظاهری و باطنی به پدر و مادرم داده‌ای، شکر آن را بر گردن من بینداز تا در قیامت در شکر تو بدهکار نباشند و این توفیق را به من بده. «وَوَصَّیْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَیْهِ إِحْسَانًا حَمَلَتْهُ أُمُّهُ کُرْهًا وَوَضَعَتْهُ کُرْهًا وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا حَتَّیٰ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَبَلَغَ أَرْبَعِینَ سَنَةً قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِی أَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَکَ الَّتِی أَنْعَمْتَ عَلَیَّ وَعَلَیٰ وَالِدَیَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَصْلِحْ لِی فِی ذُرِّیَّتِی إِنِّی تُبْتُ إِلَیْکَ وَإِنِّی مِنَ الْمُسْلِمِینَ».

وی ادامه داد: امام حسین(ع) گفت: خدایا! به من لطفی کن تا هر قدمی در باطن یا ظاهر برمی‌دارم، عملی باشد که تو بپسندی. فرزندان من از نظر اعتقاد و ایمان، روح و عمل صالح و در همه امور شایسته بار بیایند. «أَصْلِحْ لی فی ذُرِّیَّتی» یعنی من از اصلاح‌گری تو سودمند شوم و همان‌گونه که من برای امام علی(ع) و فاطمه(س) بودم، فرزندان نیز برای من باشند. دعا این‌گونه مستجاب شد که خداوند ۹ فرزند تاریخی و پی‌درپی به او داد که از بین آنها، از زین‌العابدین(ع) تا امام عصر(عج)، همه امام معصوم شدند.

این مفسر قرآن کریم عنوان کرد: امام می‌فرمایند که اهل دعا باشید، اما دعایی که مستجاب شود. قلب و نیّت و ایمان را به دعا گره بزنید تا دعا مستجاب شود. «إِنِّی تُبْتُ إِلَیْکَ» در آیه، به‌معنای توبه کردن نیست؛ چون او معصوم و در پاکی نمونه بود. او جزء آیه «انَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ» است. این عبارت، یعنی با همه وجود به تو رجوع کردم و از تو می‌خواهم.

وی در پایان بیان کرد: برخی شامه‌ها بسیار قوی است. اهل‌بیت(ع) فاصله زیادی با کربلا داشتند، اما شامه ملکوتی‌شان بوی کربلا و امام حسین(ع) را می‌شنید و کاش ما نیز این‌گونه باشیم و از این فاصله بوی کربلا را با مشام خود احساس کنیم.

انتهای پیام  ۳۱۳/۱۷