به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، مرحوم حجت الاسلام علی ابوالحسنی (منذر) در یادداشتی که امروز از سوی مرکز حفظ و نشر آثار ایشان به دست ما رسید در خصوص رابطه انقلاب اسلامی و عاشورای حسینی، همچنین شور و شعور حسینی اینگونه دستنویس کرده است:

جلسات محرم و صفر، ماه رمضان، شهادت امام کاظم (ره)، مبعث، نیمه شعبان،   ۱۳ رجب و... در طولِ سالیان دراز، شور ایمان و عشق به اهل بیت عصمت(ع) و شور بندگی ِحق را آرام آرام به درون دل میبرد. این دستی که به عشق امام حسین (ع) محکم بلند می‌شود و بر سر و سینه فرود می‌آید حب و عشقی به امام حسین (ع) را به اعماق قلب می برد.

سینه زننده ممکن است هزاران آلودگی هم در طول زندگی خویش داشته باشد اما در نهاد و در عمق جان او، آن روضه هایی که خوانده شده و او اشک ریخته است، سینه ها و زنجیرهایی که به  سر و روی کوبیده، اینها را در طول زمان فرو برده است و لذا سربزنگاه که صاحب دلی پیدا شد و کبریت کشید و آتش زد، تمام این انرژی ها و شور و شوق های مکنون جلوه می کند و بیرون می زند.

اینکه گفته می‌شود :نهضت ما جرقه‌ای است از نهضت حسینی معنایش همین است.

این شور و شوق مقدس ذخیره شده در طول سالیان دراز است که مشت می‌شود و بر دهانه توپ و تانک دشمن فرود می آید. فریاد تکبیری می شود که لرزه بر اندام شرق و غرب سیاسی می افکند. این را ملت ما به تدریج در همین جلسات اندوخته است.

این خون میوه همان درخت اشک بر حسین(ع) است.   به قول مرحوم شهید اسلامی (ره) : پیوند اشک و خون ناگسستنی است.

لازم به ذکر است، مرحوم استاد علی ابوالحسنی مشهور به «منذر» از نویسندگان و مورخان تاریخ اسلام و ایران بود.

او صاحب تالیفات فراوان  و از سلسله جنبانان مواجهه با انحرافات فکری و سیاسی در دوران معاصر به شمار می رفت که همواره در رصدخانه معرفت مستقر بود و همچون دیده بانی بیدار، به پایشِ اوضاع جامعه می پرداخت و با هوشمندی، مسائل روز را تجزیه و تحلیل می‌کرد.

با آغاز شدن زمزمه هایی در مورد تضعیف عزاداری در دهه ۱۳۷۰، ایشان کتاب «سیاهپوشی در سوگ ائمه نور (ع)» را نوشت که در آن به بررسی  ریشه های سیاهپوشی در اقوام و ملل گذشته، ایران باستان، ادیان و اسلام  پرداخته شده  و اثبات گردیده است که ریشه سیاهپوشی در اسلام به جنگ بدر و عزای حضرت حمزه سید الشهدا (س) برمی‌گردد.

انتهای پیام  ۳۱۳/۱۷