به گزارش خبرگزاری حوزه، پاسخ کوبنده حجت الاسلام والمسلمین محمد نقی لطفی ایلامی به سخنرانی وقیحانه و توهین آمیز محمود امجد نسبت به رهبر معظم انقلاب به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
اظهارات محمود امجد اوج رذالت و بی تقوایی نسبت به عمود خیمه ی انقلاب و خلف صالح امام عظیم الشان قلب هر انسان آزاده و علاقه‌مند به و امام انقلاب را عمیقا جریحه دار کرد و موجی از تنفر و انزجار در میان ملت غیور ایران و علاقه‌مندان به حضرت آقا را در سراسر جهان به وجود آورد.
کلمات جنون آمیز و همراه با توهین این عنصر نامطلوب و منحرف علیه رهبری عزیز دلیل آشکاریست بر انحراف از خط امام و اسلام ناب محمدی ص بود
و ثانیاخط بطلانی بود بر هفتاد سال درس و بحث و زهد و پارسایی و دنیا گریزی و دوری از اخلاق و معنویت بود و در واپسین عمر خود خسران دنیا و آخرت را برای خود رقم زد ، البته عملکرد شیخ محمود امجد برای حقیر که بیش از ۴۵ سال با او ارتباط داشتم حقیقتا عبرت آموز و در عین حال زنگ خطری است که در گوش همه ما به صدا درامد.
آقای امجد کسی بود که امثال حقیر سالها آرزوی هم نشینی و شاگردی او را داشتیم چرا که ایشان به زهد و پارسایی و دنیا گریزی و سیر و سلوکِ عرفانی در میان طلاب و روحانیون معروف بود و علاوه بر همه ی اینها معرف خیلی از بزرگان و اهل معرف مانند امثال آیت الله بهجت و آیت الله بهاءالدینی و آیت الله خوشوقت و علامه ی طباطبایی به حقیر و دیگران شیخ محمود امجد بود ، واقعا باید از اوضاع رِقت بار و انحراف این آقا به خداوند پناه ببریم و همواره از درگاه او عاقبت بخیر شدن را بخواهیم.
البته اظهارات آقای محمود امجد مرا به یاد شیخ علی تهرانی انداخت که در اوج جنگ تحمیلی که هزاران نفر از جوانان و مردم بیگناه و مظلوم ایران اسلامی توسط رژیم فاسد و عَفلَقی و صدام یزیدِ جنایتکار به خاک و خون کشیده می‌شدند این انسان رذل و بی تقوا در تلویزیون عراق هر روز یک ساعت علیه امام (راحل) لجن پراکنی میکرد و با کلمات رکیک به ساحت قدسی امام راحل توهین و جسارت میکرد، هم اکنون بعد از ۴۰ سال شیخ محمود امجد با عناد و کینه به رهبر معظم انقلاب امام خامنه ای جسارت و توهین نمود.
البته لازم به ذکر است عامل انحراف محمود امجد از امام و انقلاب و رهبری ، فرزند ناپاک و خبیث او محمد امجد است که واقعا کلام مولا علی( ع) درباره ی زبیر بن عوام در زمان ما مصداق پیدا کرد ، چون امام علی (ع) فرمود:
همواره زبیر مردی از ما اهل بیت (ع) بود تا پسر نحس و پلیدش عبدالله بزرگ شد و او را از ما خاندان پیامبر (صلی الله علیه و آله) جدا کرد و عاقبت این پسر نحس باعث گمراهی پدر و عاقبت به شر شدن خود و پدرش شد و خسران دنیا و آخرت را برای خویش رقم زدند.
"و السلام علی عباد الله الصالحین"
