به گزارش خبرگزاری «حوزه» از اصفهان؛ آیت الله سید ابوالحسن مهدوی، شامگاه چهارشنبه در مراسمی که به مناسبت ایام فاطمیه در مسجد حکیم اصفهان برگزار شد با اشاره به جایگاه خوف و خشیت الهی در سلوک الی الله به تبیین معنای خوف پرداخت و اظهار کرد: خوف و خشیت از صفات بسیر موثر در تربیت و بندگی انسان در درگاه خدا است و به معنای ترس و توقع ضرر مشکوک یا مظنون می باشد.

وی افزود: هر چه درصد احتمال وقوع ضرر بالاتر باشد، خوف نیز بیشتر است و توقع ضرر مشکوک، مربوط به آینده است و اگر در گذشته ضرری به فرد وارد شده باشد، حالتی که در فرد به وجود می آید حزن گفته می شود و حزن، اندوه و غصه برای ضرری است که در گذشته به فرد رسیده است.

استاد حوزه با بیان آیه ۶۲ سوره یونس، اولیا خدا را فارغ از خوف وحزن عنوان کرد و ادامه داد: خوف مقابل امن است و اگر انسان خوف نداشته باشد، یعنی امنیت دارد و آسوده است و گاهی همین خوف، استمرار دارد و یا موقت می باشد، لذا خوف مستمر را رهبت می گویند و مقابل آن رقبت است که به معنای تمایل مستمر است.

وی اضافه کرد: گاهی نیز انس داریم، که مقابل این نیز، وحشت است و گاهی می گویند، حیوانی اهلی و یا وحشی است که در مورد انسان، اهلی نمی گویند، بلکه انس می گویند و برخی محققین نیز کلمه انسان را از کلمه انس می دانند.

عضو خبرگان رهبری  با اشاره به معنای خوف و خشیت، تصریح کرد: اگر همراه خوف، حفظ خود وجود داشته باشد، نام آن را خشیت می گذارند و اگر در مورد خدای متعال این دو با هم باشد، یعنی هم خوف از خدا وجود داشته باشد و در کنار آن مراقب رفتار نیز بود، خشیت از خدا می شود.

آیت الله مهدوی با تاکید بر معنای آیه ۲۸ سوره فاطر و خوف و خشیت علما از خدای متعال عنوان کرد: یک نکته مهم تفسیری و روانشناسی در این زمینه وجود دارد که دارای سه مرحله است و این سر مرحله هر یک علت دیگری است و مراحل آن به ترتیب شامل علم و معرفت به خدا، خشیت و اثرپذیری است.

وی خاطر نشان کرد: مرحله اول علم و معرفت است و این که در برخی افراد خشیت خدا وجود دارد فرق آن همین است، یعنی هر مقدار علم و معرفت به خدا بیشتر شود که نام آن را ایمان می گذاریم روی مرحله دوم که خشیت می باشد اثر می گذارد.

امام جمعه موقت اصفهان  با بیان حالات عبودیت و خشیت علما و بزرگانی هم چون آخوند کاشی، حاج رحیم ارباب و سیدمحمد باقر شفتی به تشریح بیشتر مقام خشیت در این اولیا الهی پرداخت و گفت: تنها علما هستند که از خدا می ترسند و مفهوم آن این است که علم خشیت می آورد، اما آن که خدا را نمی شناسد باکی نیز ندارد، لذا اثر خشیت، اثرپذیری است و در این باره آیات دیگری نیز در قران کریم وجود دارد.

وی افزود: عبرت یک نوع اثرپذیری است و از کلمه عبور است، یعنی وقتی نتیجه ای را از کار فردی می بینیم درس می گیریم، منتهی زمینه در وجود، مانند زمین است، یعنی وقتی آن را شخم بزنند، دانه را که قرار می دهند رشد می کند، اما اگر سنگ باشد اثر نمی گذارد، لذا زمینه اثرگذاری روی دل، خشیت است.

انتهای پیام