به گزارش خبرگزاری حوزه، در صفحه مجازی حجت‌الاسلام محمد امین نخعی آمده است:

از بت پرستی تا انسان پرستی و از ابراهیم تا مهدی(علیهما السلام)

اولین بار که کار انسان عصیان‌گر به جایی رسید که خودش ادعای خدایی کرد، در بابل و توسط نمرود بود(قال انا احیی وامیت). تا قبل از آن بشر نهایت، بت می‌پرسید و او را خدا می‌دانست. بخاطر همین قرآن او را طاغوت یعنی طغیان متراکم می‌داند. احتمالا او پشتش به نظام دانش و تمدن بابل گرم بوده که ادعای خداییش گرفت و به نهایت استکبار رسید. نظام دانشی که اقلا دو بنا از عجایب هفتگانه جهان از آن اوست. برج بزرگ بابل و باغ‌های معلق سمیرامیس(التی لم یخلق مثلها فی البلاد).

در مقابل خداوند هم پیامبری را مبعوث می‌کند که چکیده فطرت است. از کودکی به نبوت می‌رسد و زندگی‌ای دارد که همه‌اش اعجاز است. از تولدش. از رشدش در غار. از مناظرات‌اش با بابلیان و سرانجام از بت شکنی و گلستان شدن آتش بر او.

چقدر بشر امروز و ادعاهای او در مورد سعادت انسان(اومانیسم)، حقوق بشر، پایان تاریخ و جامعه مدنی و ... شبیه ادعاهای نمرود است و بوی همان استکبار بابل به مشام می‌رسد.

و در مقابل ابراهیم ما امامی است که عصاره نسل ابراهیم است. از بنی اسماعیل. طاووس اهل بهشت‌اش نامیده‌اند. یعنی از او زیباتر و دوست داشتنی‌تر نخواهد آمد. بنا دارد همانند ابراهیم بت شکنی کند(این هادم ابنیه الشرک والنفاق). یک تفاوت کوچک البته با فرزند ابراهیم دارد. او فرزند واقعی ذبیح الله است و برای انتقام آن ذبیح است که قیام می‌کند. ثار خداست.

در آخر، ناز فراوانی دارد. حتی نمی‌شود به راحتی عاشقش شد. خاطر خواه زیاد دارد. ولی سرباز کمتر. بخاطر همین است که غریب است. حتی نمی‌شود براحتی درباره‌اش نوشت. می‌بینید! انگار کلمات در دست انداز قرار دارند. محبتش را خودش باید در دلت بیندازد. ما امید داریم از راه محبت جدش دلش را به دست بیاوریم. بخاطر همین یاحسین را واسطه قرار می‌دهیم.

رمضان نزدیک است. کاش کمی لذت مناجات باخودش را در دلمان بیندازد.
السلام علیک حین تقوم. حین تقنت. حین تحمد. السلام علیک فی آناء لیلک و اطراف نهارک

آخرین جمعه شعبان سال دوصفر