نظام خانواده

ارجــمندترین نهاد جامعه، نهاد خــانواده است. لطیف‌ترین رابطـه‌ها، رابطـۀ اعضـای خانواده است. گران‌بارترین نهال‌ها، نهال خانواده است و گران‌بهاترین ثمره‌ها، ثمرۀ نهال خانواده است.

این در صورتی است که اساس نظام خانواده، درست بنا شود و مدیران آن، عاقل باشند و در ادارۀ آن از دانش و تجربه، بهره جویند، وگرنه؛ اگر اساس این نظام، نااستوار باشد و مدیران آن، خردمند نباشند و در مدیریت آن، تنها به رأی خویش و خواهش‌های دل عمل کنند و از دانش‌ها و دانشمندان و تجربه ها و تجربه‌داران بهره نجویند، وضعیت این نهاد، به گونه‌ای دیگر می‌شود و ثمره‌های این نهال، دگرگونی می‌پذیرد.

جامعه، خانواده ای بزرگ

جامعه، تابع خانواده است؛ زیرا جامعه از خانواده‌ها تشکیل شده است. از این رو، حیات و فرجام جامعه، بسته به حیات و فرجام خانواده است. جامعۀ سعادتمند، ثمرۀ خانواده‌های فرخنده است و جامعۀ شقاوتمند، محصول خانواده‌های ناخجسته است. خانواده‌های آشوب‌زده، هرگز نمی‌توانند جامعه‌ای رشید بسازند.

بنابراین، آنان که خواهان جامعۀ رشیدند، باید زیربنای آن را که خانواده‌های رشید است، نیکو سامان دهند. بر خردمندانی که اندیشناک حیات اکنونی جامعه‌اند و نگران سرنوشت آیندگان‌اند، فرض است که هسته‌های شکل دهندۀ جامعه را به گونه‌ای سامان دهند که نهال‌هایی بالنده بر آورند و ثمره‌هایی ارجمند به بار آورند  تا به هدف‌های متعالی‌مان نزدیک و نزدیک‌تر شویم و به خواست خدای سبحان، زندگی خجستۀ این جهانی و حیات برین آن جهانی را نصیب خود و دیگران سازیم.