به گزارش خبرگزاری حوزه، بیست و هفتم اردیبهشت ماه، سالروز رحلت آیت الله العظمی بهجت فومنی (ره) است که به این مناسبت به بازنشر یک توصیه، یک ذکر و یک سخن سیاسی از این استاد اخلاق و عرفان می پردازیم :
* لزوم دشمنی با کفار
ای کاش می‌فهمیدیم که گرگ‌ها بر ما هجوم آورده‌اند و دارند ما را می‌خورند!
ما باید به کفار سوءظن داشته باشیم و با آنها اَوِدّاء و اَخِلاّء (محب و دوست) نباشیم، و از حقشان بترسیم، چه برسد به باطلشان! زیرا آنان حق را تور و وسیله‌ی صید و شکار ما قرار می‌دهند. خدا کند بفهمیم که صلاح دین و دنیای ما، تمسک به انبیاء و اولیاء علیهم‌السلام است، و جدایی از آنها به صلاح دین و دنیای ما نیست. و اینکه کفار بعد از گرفتن دین ما، دنیای ما را هم از دست ما می‌گیرند.
در محضر بهجت، ج ١، ص١۴٧
* ذکر بزرگی که آیت الله بهجت قدس‌سره توصیه کردند!
از حضرت آیت‌الله العظمی بهجت قدس‌سره درخواست کردم: «یک ذکر خیلی بزرگ یادم بدهید.»
گفتند: ذکری یادتان بدهم که از جواهرهای همۀ کوه‌های دنیا و مروارید همه دریاها قیمتی‌تر باشد؟
گفتم: بله! و منتظر یک ذکر عریض و طویل خاص بودم؛ که گفتند: استغفار... استغفار... استغفار!
اگر بدانید در این استغفار چه گنج‌هایی نهفته است؛ روح را صیقل می‌دهد، راه‌ها باز می‌شود و حاجت‌ها برآورده می‌شوند ...
به شیوه باران، ص ۵٩
* زیارت امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف بعد از نماز صبح
حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره مقید بودند که هر روز آن را بخوانند.
زیارتی است که هر روز پس از نماز صبح مولای ما صاحب‌الزمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف به آن زیارت می‌شود و حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره مقید بودند که هر روز آن را بخوانند.
در کتاب زادالمعاد از سیدبن‌طاووس رحمه‌الله نقل شده است که مستحب است امام عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف را به این عبارات زیارت کرد:
اللَّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلَایَ صَاحِبَ الزَّمَانِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ، عَنْ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ، فِی مَشَارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبِهَا وَ بَرِّهَا وَ بَحْرِهَا وَ سَهْلِهَا وَ جَبَلِهَا، حَیِّهِمْ وَ مَیِّتِهِمْ، وَ عَنْ وَالِدَیَّ وَ وُلْدِی وَ عَنِّی، مِنَ الصَّلَوَاتِ وَ التَّحِیَّاتِ، زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ وَ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ وَ مُنْتَهَی رِضَاهُ، وَ عَدَدَ مَا أَحْصَاهُ کِتَابُهُ، وَ أَحَاطَ بِهِ عِلْمُهُ، اللَّهُمَّ إِنِّی أُجَدِّدُ لَهُ فِی هَذَا الْیَوْمِ وَ فِی کُلِّ یَوْمٍ عَهْدًا وَ عَقْدًا وَ بَیْعَةً لَهُ فِی رَقَبَتِی، اللَّهُمَّ کَمَا شَرَّفْتَنِی بِهَذَا التَّشْرِیفِ وَ فَضَّلْتَنِی بِهَذِهِ الْفَضِیلَةِ وَ خَصَصْتَنِی بِهَذِهِ النِّعْمَةِ، فَصَلِّ عَلَی مَوْلَایَ وَ سَیِّدِی صَاحِبِ الزَّمَانِ، وَ اجْعَلْنِی مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَشْیَاعِهِ وَ الذَّابِّینَ عَنْهُ، وَ اجْعَلْنِی مِنَ الْمُسْتَشْهَدِینَ بَیْنَ یَدَیْهِ، طَائِعًا غَیْرَ مُکْرَهٍ، فِی الصَّفِّ الَّذِی نَعَتَّ أَهْلَهُ فِی کِتَابِکَ، فَقُلْتَ صَفًّا کَأَنَّهُمْ بُنْیانٌ مَرْصُوصٌ، عَلَی طَاعَتِکَ وَ طَاعَةِ رَسُولِکَ وَ آلِهِ عَلَیْهِمُ السَّلَامُ، اللَّهُمَّ هَذِهِ بَیْعَةٌ لَهُ فِی عُنُقِی إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ.
خدایا برسان به مولایم صاحب‌الزمان _ درود خدا بر او _ از جانب همه مردان و زنان مؤمن در مشرق‌ها و مغرب‌های زمین، و خشکی‌ها و دریاهایش، و همواری‌ها و کوه‌هایش، زنده و مرده آنان، و همچنین از طرف پدر و مادرم و فرزندانم و خودم، درودها و تحیت‌هایی به گرانی عرش خدا و کشیدگی کلماتش، و نهایت خشنودی‌اش، و شمار آنچه کتابش برشمرده، و دانشش به آن احاطه یافته است. خدایا در این روز و در هر روز برای آن حضرت، عهد و پیمان و بیعتی، بر عهده‌ام تجدید می‌کنم. خدایا همچنان که مرا به این شرافت، مشرّف نمودی، و به این فضیلت برتری‌ام دادی، و به این نعمت خاصم فرمودی، پس درود فرست بر مولا و سرورم صاحب‌الزمان، و مرا قرار ده از یاران و پیروان و دفاع‌کنندگان از آن حضرت، و از کشته‌شدگان پیش رویش، از روی میل و رغبت، نه ناراحتی و اکراه، در صفی که اهل آن را در قرآنت وصف کرده و فرموده‌ای: گویی آنان بنایی محکم و استوارند. این عمل را از من بر پایه اطاعتت، و اطاعت رسولت و خاندانش _ درود بر ایشان _ قرار ده. خدایا این بیعتی است بر او، بر عهده من تا روز قیامت.
بهجت الدعا، ص ١١٠
