به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، محمد شاهدی در دهمین کنفرانس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت مقاله خود با موضوع نیازها و ضرورت‌های اصلاح و ترویج الگوی تغذیه سالم و حلال را ارائه داد.

وی که مقاله خود را در سالن شماره دو کنفرانس ارائه کرد در توضیح مقاله اش،  گفت: نیازهای غذای جامعه با توجه به نیازهای بدن افراد، حفظ سلامت آحاد جامعه و پیشگیری از بیماریها با تأمین زمینه های لازم برای آن براساس آمار و اطلاعات موجود و پتانسیلهای بالقوه کشور تبیین و مشخص شده است.

استاد دانشگاه صنعتی اصفهان خاطرنشان کرد: برای تامین حداکثری این نیازها که امکان تولید آن در داخل کشور هست برنامه ریزی خاصی ضروری است. اگر عزم جزم گردد و بتدریج در جهت تأمین این نیازها حرکت شود کشور می تواند در بسیاری از زمینه ها، غذای مورد نیاز را در داخل تولید و تأمین کند. اطلاعات مربوط به این نیازها با توجه به آمار و اطلاعات منتشر شده در نشریات معتبر موجود ارائه شده است. بدیهی است که این مهم در صورتی به نتیجه خواهد رسید که مسئولان اجرای آن را بپذیرند و برای رسیدن به آن عزم جزم کرده و از توجه به نیازهای روزمره فراتر رفته و آینده نگری لازم را داشته باشند. برخی از راهکارهای چگونگی رسیدن به این نیازها نیز در این مقاله و بطور مجمل ارائه شده است.

شاهدی ادامه داد: جامعه باید بتدریج به سوی الگوی مصرف مناسب از نظر سلامت و توجه به پتانسیل های تولیدی کشور و فرهنگ و آداب و رسوم و دستورالعمل های اسلامی ایرانی سوق یابد. در این مقاله راهکارهای ترویج انتخاب صحیح مواد غذایی و تغذیه صحیح و سالم، با توجه به نیازهای بدن و تواناییهای تولید کشور و توانایی اقتصادی قشرهای مختلف جامعه نیز ارائه گردیده است. بدیهی است پیش زمینه موفقیت در رسیدن به این هدف و در نهایت اصلاح الگوی مصرف، خواست مسئولان، آموزش جامعه تولید کننده و مصرف کننده از طریق رسانه های جمعی، مدارس، دانشگاهها، فضای مجازی و غیره است.

وی افزود:  باز از مهمترین پیش نیازهای اجرایی، داشتن مدیران آگاه و معتقد به جامعه الگو  و گرفتار نشدن در خواسته های روزمره خود و علاقه مند بودن به تعالی جامعه است. حقیقت آنکه اگر مدیران سالم (سلامت جسمی، روانی و اجتماعی- معنوی) و فرهیخته و آگاه و عالم به امور مدیریت خود وجود نداشته باشند و اگر سیستم آموزشی و فرهنگسازی، خود گرفتار اوامر نفسانی باشند، تلاشها جز آب در هاون کوفتن و به نتیجه نرسیدن اثربخشی دیگری نخواهد داشت. البته برای اصلاح امور مدیریتی و آموزشی جامعه راهکارهای مناسب وجود دارد و باید بتدریج و با برنامه صورت گیرد که جایگاه طرح آن این مقاله نیست.

انتهای پیام