به گزارش خبرگزاری «حوزه» از اصفهان، جواد حیدری، استاد حوزه اصفهان، در پاسخ به یکی از رایج ترین شبهات پیرامون امامت حضرت علی(ع) و نیامدن نام امیر المومنین به صورت مستقیم  در قرآن کریم؛ در فضای مجازی اظهار کرد: نخست آنکه در قرآن آیاتی وجود دارد که به گفته شیعه و اهل سنت، جز بر حضرت علی(علیه السلام) و برخی دیگر از امامان(علیهم السلام) بر هیچ کس دیگری قابل انطباق نیست، همچون آیه ولایت (مائده، ۵۵)، آیه مباهله (آل عمران، ۶۱) و ...

وی ادامه داد: ثانیا یکی از دلیل‌های نیامدن نام امامان(علیهم السلام) در قرآن، این است که قرآن تنها کلیات مسایل را بیان کرده و تبیین جزییات آن، به پیامبر(صلی الله علیه وآله) واگذار شده است.

 کارشناس دینی خاطرنشان کرد: شخصی به نام ابی بصیر می گوید، از امام صادق (علیه السلام) پرسیدم «مردم می گویند چرا از حضرت علی(علیه السلام) و اهل بیت او نامی در قرآن کریم نیامده است؟» امام (علیه السلام) فرمودند؛ «به کسانی که چنین اعتراضی می کنند بگویید، همان گونه که نماز در قرآن آمده، ولی سه یا چهار رکعت بودن آن مشخص نشده و پیامبر(صلی الله علیه وآله) آن را برای مردم تفسیر کرده، همچنین زکات در قرآن نازل شده، ولی مقدار آن مشخص نشده و رسول خدا(صلی الله علیه وآله) آن را برای مردم تفسیر کرده و...، همانگونه در قرآن آمده است که «أطیعوا اللّه و أطیعوا الرسول و أُولی الأمر منکم  (نساء، ۵۹)، از خدا و رسولش و اولی الامر اطاعت کنید»، این آیه درباره علی و حسن و حسین (علیهم السلام) نازل شده و پیامبر(ص) فرمود «هر که من مولای اویم پس علی مولای اوست.»

وی افزود: یعنی همان گونه که تفسیر جزئیات نماز، زکات و حج به پیامبر(صلی الله علیه وآله) واگذار شده که دستورهای الهی را به مردم برسانند، معرفی أولی الامر نیز به ایشان واگذار شده تا آنها را به مردم معرفی کنند.

این کارشناس دینی عنوان کرد: یکی دیگر از حکمت‌های نیامدن نام حضرت علی و اهل بیت(علیهم السلام) در قرآن، این است که در این کتاب الهی آیاتی درباره اهل بیت (علیهم السلام) نازل شده که بسان تصریح به نام آنان و بهتر از تصریح است؛ مانند آیه ۵۵ سوره مائده که می فرماید «ولیّ و سرپرست شما تنها خداوند و پیامبرش و افراد مؤمن هستند؛ افراد مؤمنی که نماز برپای داشته و در حال رکوع زکات می دهند» عالمان شیعه و اهل سنت نقل کرده اند که فقط حضرت علی(علیه السلام) در حال رکوع انگشتر خود را به فقیر داد.

وی توضیح داد: در نتیجه، تفاوتی نداشت که خداوند متعال بفرماید «سرپرست شما خداوند و رسولش و حضرت علی(علیه السلام) هستند یا اینکه صفاتی از آن حضرت نقل کند که منحصر به فرد بوده و تنها بر حضرت علی(علیه السلام) منطبق باشد» کسی که به دنبال حقیقت باشد، از هر دو گفتار یک مطلب را می فهمد.

حیدری در توضیح چهارمین پاسخ به این شبهه، بیان داشت: اگر نام حضرت علی(علیه السلام) به صراحت در قرآن می آمد، به احتمال نزدیک به یقین، نااهلان قرآن را تحریف می کردند و به خاطر خصومت با آن حضرت و محو و حذف نام ایشان از قرآن، در قرآن دست می بردند؛ چنانکه تا مدتی تدوین احادیث پیامبراکرم (صلی الله علیه وآله) را به همین منظور ممنوع کردند، ولی در صورتی که با ذکر اوصاف گفته شود، دیگر افراد نااهل دست به تحریف آیات قرآن نزده و ولایت امیرمؤمنان علی(علیه السلام) نیز برای حقیقت جویان روشن می شود.

این کارشناس دینی خاطرنشان کرد: شیعه و اهل سنت متفق‌اند که پیامبر(صلی الله علیه وآله) فرمود «من از میان شما می روم؛ ولی دو چیز گرانبها بین شما به یادگار می گذارم که اگر به آن دو متمسک شوید، هیچ گاه گمراه نمی شوید، کتاب خدا و اهل بیتم، خداوند دانا به من خبر داده که این دو، هیچ گاه از یکدیگر جدا نمی شوند تا در حوض کوثر بر من وارد شوند».

انتهای پیام./