به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری حوزه، با اوج گرفتن جنگ داخلی افغانستان آن هم با هماهنگی و برنامه ریزی آمریکایی ها بعد از خروج نیروهای نظامی از این کشور که حاصلی چون ویرانی افغانستان و کشته و زخمی شدند صدها هزار افغانستانی و آواره نمودن مردم نداشت، رسانه های وابسته عربی و غربی سعی در کشاندن ایران به این جنگ از پیش برنامه ریزی شده داشتند.

این درحالی است که دولت افغانستان دست نشانده و وابسته به آمریکا بود و طالبان نیز از حدود بیست سال پیش توسط آمریکایی ها ساخته شد تا بهانه خوبی برای ورود آنها به منطقه باشد.

"حمید داوود آبادی با انتشار تصویری مرتبط با یک ژنرال افغانستانی که به ازبکستان گریخت، نوشت: آنچه این روزها در افغانستان می گذرد، چیزی نیست جز آینه تمام نمای دل سپردن دولتمردان یک کشور به قول و قرار و تضمین های دروغین آمریکا.

این روزها افغانستان درگیر جنگی ساختگی است که پیروز آن از خیلی وقت پیش تعیین شده بود: جنگ گرگها! ..آنچه این وسط قربانی خواهد شد؛ ملتی مظلوم است که همواره از هرطرف جنگ آسیب دیده و ضربه خورده است.

در ماجرای سوریه، دولت و ارتش سوریه در برابر تروریستها مقاومت کردند. باتوجه به اینکه هدف آمریکا و تروریستها شکستن محور مقاومت به خصوص ضربه بر حزب الله لبنان و منافع مقاومتی ایران در منطقه بود، دولت و ارتش سوریه رسما از ایران درخواست کمک کردند. جمهوری اسلامی ایران بر اساس منافع نظامی خود مبنی بر نزدیک نشدن تروریستها به مرزهای ایران، به صورت محدود در سوریه حضور پیدا کرد.

در ماجرای افغانستان، دولت وابسته این کشور تضمین فریبنده آمریکا را پذیرفت و هزاران اسیر طالبان را که در زندانها بودند آزاد کرد.برخلاف تضمین آمریکا که هیچکدام از اسرای آزاد شده در عملیات جنگی شرکت نخواهند کرد، همه آنها به محض آزادی، شدند لشکریان این روزهای طالبان.

آمریکا بر اساس قراری که با طالبان داشت، به سرعت نیروهای خود را از پایگاه ها و پادگان های نظامی خود در افغانستان تخلیه کرد. دولتمردان و به دنبال آن فرماندهان ارتش افغانستان که هیچ انگیزه ای برای مقاومت و دفاع از وطن خویش نداشتند، به راحتی دست از مقاومت کشیدند و کشور را دودستی تقدیم طالبان کردند.

برخلاف انتظاری که از مردم افغانستان می رفت، حتی مقاومتهای محدود مردمی در هیچ جا مقابل طالبان صورت نگرفت به طوری که طالبان با موتورسیکلت، به سادگی و بدون جنگ ‌شدید، به سرعت شهرها را یکی بعد از دیگری اشغال کردند. حالا این سوال مهم وجود دارد:

درحالی که رئیس جمهور افغانستان ذلیلانه از کشورش گریخته و ارتش و فرماندهان با آن سابقه جهادی و مبارزه دست از مقاومت کشیده و کشور را دودستی به طالبان آمریکایی واگذار کرده‌اند، چرا باید ایران در جنگ‌ گرگها شرکت کند؟ جنگی که هیچکس از ایران درخواست ‌کمک و مداخله ندارد و طرفهای درگیر، پیشاپیش با هم ساخته اند.!"

نکته جالبی که امروز در فضای مجازی مشاهده می شود؛ همان کسانی که روزی شعار نه غزه و نه لبنان و نه سوریه و نه فلسطین سر می دادند، امروز تصاویری از مظلومیت مردم افغانستان منتشر می کنند و خواهان حمایت از مظلوم شدند و ایران را متهم به کوتاهی در قبال دفاع از مظلومین افغانستان می کنند. گویی مظلومیت و پر پر شدن نوجوانان و جوانان دانش آموز و دانشجو و حتی نخبگان افغانستانی را در طی بیست سال اشغالگری آمریکا در افغانستان را ندیدند و صدای ضجه کودکان و مادران بی گناه افغان را در این سال ها نشنیدند.آری آنها عمدا و یا از روی غفلت در بازی رسانه ای و جنگ نرم آمریکایی گرفتار شدند. این درحالی است که از ابتدای این جنگ داخلی، ایران به پناهجویان افغانستانی در این شرایط سخت کرونایی کشور آغوش باز نشان داده که تصاویر دلجویی سردار ایرانی در مرز افغانستان از کوکان افغانستان گواه این حقیقت است.