رقیه درویشی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری حوزه، اظهار داشت: در روایات آمده است نماز با اهمیتی که دارد بعد از رتبه معرفت نسبت به خداوند است که باعث تقرب به درگاه عالم می شود.
وی افزود: رسول خدا برای نجات مردم از شرک و بت پرستی، دوری ازجهالت و غفالت و کسب معرفت خداوند بسیار تلاش کردند و در تاریخ نمونه های آن بیان شده است، نه تنها پیامبر بلکه هر پیامبری که آمد مردم را به خداپرستی دعوت کردند.
استاد جامعه الزهرا(س) ادامه داد: اهمیت معرفت خداوند آنقدر بالاست که باعث می شود ایمان شما هم نسبت به معبود بالا برود در حدیثی از رسولُ اللّه(ص) آمده است: أفضَلُکُم إیمانا أفضَلُکُم مَعرِفَةً : از میان شما، کسی برترین ایمان را دارد که بهترین شناخت را داشته باشد.
وی بیان داشت: امام صادق(ع) نیز در این باره می فرمایند: «اگر مردم میدانستند؛ فضیلت شناخت خدا را هیچگاه به آنچه که خداوند از نعمتهای دنیا، دشمنان آنان را بهرهمند نموده است؛ چشم نمیدوختند. ارزش دنیای کسانی که خداوند را ندارد و نمیشناسند، در نظر کسانی که الله را دارند، مانند خاکی است که روی آن پا گذاشته و رد میشوند. نعمتی که آنان از معرفت الله دریافت میکنند و به لذّت میرسند؛ مانند لذّت کسی است که دائماً در بهشت با اولیای خدا محشور است. همانا معرفت خداوند، مونس انسان در هر ترسی است و همدم او در هر تنهایی و نورش در هر تاریکی، و توانش در هر ضعفی است».
درویشی با بیان اینکه ریشه اخلاق هایی که رسول خدا(ص) به ما آموختند همه اینها ریشه در دیدگاه ما نسبت به ذات الهی دارد گفت: اینکه چقدر به خداوند ایمان داریم از شناخت و معرفت حاصل می شود.
وی ابراز داشت: هرقدر شناخت بندگان نسبت به معبود بیشتر باشد ایمان نیز به همان قدر بیشتر خواهد شد در حدیثی از امام علی(ع) آمده است: مَن عَرَفَ اللّه تَوَحَّدَ ، مَن عَرَفَ نَفسَهُ تَجَرَّدَ ، مَن عَرَفَ الدّنیا تَزَهَّدَ ، مَن عَرَفَ النّاسَ تَفَرَّدَ: هر که خدا را شناسد، تنها شود. هر که خود را شناسد، [از علایق و دلبستگیهای دنیوی ] رها شود. هر که دنیا را شناسد، از آن دل بر کند. هرکه مردم را شناسد، تنهایی گزیند.
استاد جامعه الزهرا(س) با تاکید بر اینکه باید از اخلاق نبوی و بندگی در زندگی هایمان بهره ببریم گفت: آثار معرفت به خداوند باعث می شود تاثیرگسترده ای در شئونات زندگی ما بگذارد که تغییر جهت در زندگی هاست و هدفمند زندگی خواهیم کرد.
وی افزود: یکی از این آثار این معرفت، مطیع و ترس از خداوند است که در این باره در آیه ۲۸ سوره فاطر آمده است: «از میان اصناف بندگان تنها مردمان عالم و دانا مطیع و خدا ترسند. البته خدا عزیز و توانا و بسیار بخشنده گناهان است.» همچنین از امام صادق(ع) آمده است که در این باره فرمودند: « مَن عَرَفَ اللّه، خافَ اللّه ، ومَن خافَ اللّه سَخَت نَفسُهُ حدیث عَنِ الدُّنیا: هر که خدا را شناخت ، از خدا ترسید و هر که از خدا ترسید ، دل از دنیا بر کند. »
درویشی با اشاره به اینکه یکی دیگر از آثار معرفت به معبود، رضایت از زندگی است گفت: کسانی که این اخلاق نبوی را به دست آوردند احساس رضایتمندی را در این باره حضرت رسول(ص) می فرماید: مَن عَرَفَ الدُّنیا لَم یَحزَن: کسی که دنیا را بشناسد ، محزون نمی شوند و در جای دیگری فرمودند: هیچ کدام از شما به اندازه من دنیا را نشناختید لذا من ابدا به خاطر دنیا محزون نمی شوم.
وی اظهار کرد: در حدیثی از پیامبر(ص) آمده است که فرمود: «انا اعلم الناس بالله تعالی ارضاهم بقضاء عز و جل.». :«داناتر مردمان به خدای تعالی،راضیتر ایشان به قضای اوست.» بین حدود رضا و قضای الهی و معرفت انسان تناسب وجود دارد هر قدر معرفت بالاتر رضایت نیز بالاتر است.
استاد جامعه الزهرا(س) خاطر نشان کرد: خداشناسی هم اصولی و حضوری حاصل می شود که از راه به کار گرفتن مفاهیم، تجزیه، تحلیل ذهنی و عقلی به دست می آید اگر معرفت را بخواهیم، خداوند راهش را برایمان باز می کند و ما را در مسیرش قرار می دهد.
۳۱۳/۶۱