به گزارش خبرگزاری حوزه از شهرکرد، شهر سیاه‌پوش شده، هر گوشه از شهر و روستا را که می­نگری، سایه غم و اندوه را در کنار نگرانی‌های کرونایی می‌بینی. شهر و روستا در سوگی به سر می‌برند که بعد از قرن‌ها همچنان داغ است. چه کسی گفته خاک سرد است؟ غم آقایمان حسین (ع) و اهل بیتش هیچوقت سرد نمی‌شود. آری مردم این شهر و روستا در سوگ امام حسین (ع) است. داغدار علمدار کربلا، باب‌الحوائج، ابوالفضل‌العباس (ع) و جگرگوشه‌های برادرش هستند. زنان این شهر و روستا با رباب همدردی می‌کنند تا شاید قطره‌ای از اندوه شهادت کودک شش ماهه‌اش کاسته شود و بتوانند همراه و هم‌درد بی‌بی زینب کبری (س) باشند. درست است که این مردم حسین‌دوست در زمان ایشان نبودند تا توفیق همراهی‌شان را داشته باشند ولی اکنون سعادت عزاداری برای اهل بیت این امام بزرگوار را دارند.
پرسیدم از حلال ماه، چرا قامتت خم است؟ آهی کشید و گفت: که ماه محرم است.
گفتم: که چیست محرم؟ باناله گفت: ماه عزای اشرف اولاد آدم است.
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَی الاَْرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللَّهِ (اَبَداً) ما بَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی لِزِیارَتِکُمْ
اَلسَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ وَ عَلی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ
آری! مردان و زنان، جوانان و نوجوانان و حتی کودکان خردسال شهر و روستای چهارمحال و بختیاری با سیاه‌پوش کردن محل زندگی‌شان، عزادار اباعبدالله‌الحسین شده و به ماتم نشسته‌اند. حتی ویروس منحوس کرونا نتوانست آن‌ها را از عزاداری مولایشان بازدارد. با جمعیت محدود، فاصله‌گذاری، استفاده از ماسک و ضدعفونی‌کننده همچنان برای سرورشان امام حسین (ع) سوگواری می‌کنند و بر همگان واضح است که خداوند اجر و پاداش قطره قطره اشک‌هایی که برای حسین (ع) ریخته می‌شود و عزاداری‌ها را به صاحبانش می‌دهد. در ادامه تصاویر گوشه‌ای از این عزاداری‌ها را می‌بینیم.
انتهای پیام