خبرگزاری حوزه،| روی تخت خود زیر نور مهتاب دراز کشیده بود و از پنجره اتاق به ستاره‌ی درشتی که نور خیره‌کننده‌اش جلوه‌گری می‌کرد، چشم دوخته‌بود.

آرام چشمانش را بست و دوباره باز کرد. ستاره چرخی زد و در سیاهی آسمان محو شد. به یاد حرف مادرش افتاد که می‌گفت: «هر کدام از ما ستاره‌ای در آسمان داریم» و اکنون مدتی است که والدینش در اثر بیماری کرونا آسمانی شده‌اند و به جمع ستارگان پیوسته‌اند.

اگرچه وقتی با واژه‌ی یتیم روبرو می‌شویم همواره ذهن ما متوجه فرزندی می‌شود که پدر و مادرش را از دست داده‌است؛ اما به نظر می‌رسد با وجود تکنولوژی و دنیای مدرن این تعریف تغییر کرده و افراد دیگری هم با وجود داشتن پدر و مادر، یتیم هستند چراکه از محبت آنها محرومند.

 با نگاهی به آیات قرآن کریم در می یابیم که اسلام توجه ویژه‌ای به تربیت و حقوق کودکان داشته‌است؛ اما امروزه چقدر به تنهایی کودکان و تربیت‌شان توجه می‌شود؟

در قرآن کریم  سوره غاشیه، آیه ۹ می‌ فرماید: «لِّسَعْیِهَا رَاضِیَة/ ﺍﺯ ﺗﻠﺎﺵ ﻭ ﻛﻮﺷﺶ ﺧﻮﺩ ﺧﺸﻨﻮﺩﻧﺪ» (٩)

خداوند در این آیه می‌فرماید: مؤمنین در دنیا تلاش‌شان را کردند؛ در دنیا آبرومند بودند و در آخرت بهره مند. این افراد در قیامت دست‌شان پر است واز تلاش خود راضی و خشنودند.

پدر و مادر چگونه می‌توانند در قیامت از کار خود احساس رضایت کنند؟

به نظر می‌رسد پدران و مادرانی که با تلاش و زحمت، مراقب کودکانشان هستند و برای تربیت آنها تلاش می‌کنند، وقتی رشد و ثمره‌ی فداکاری خود برای فرزندانشان را دیدند از تلاش گذشته خود راضی بوده و در آخرت می‌توانند یکی از مصادیق این آیه شریفه باشند.

تربیت کودک در همه‌ی ابعاد آن اعم از روحی و جسمی مورد توجه دین اسلام قرار گرفته ‌است.

گاهی نعمت پدر و مادر وجود دارد؛ اما با ‌وجود زندگی ماشینی و شاغل بودن والدین و شیوع تک فرزندی، کودک علاوه بر این که همبازی ندارد، والدین هم به او توجهی نمی‌کنند، این بی‌توجهی می تواند موجب بروز اضطراب در کودکان شود.

چنین کودکانی تنها و بدون همبازی در آپارتمان، احتمال دارد به افسردگی هم مبتلا شوند.

کودک باید در محیطی سرشار از خوشبختی و تفاهم بزرگ شود و به او توجه ویژه شود. عضوی که اگرچه امروز کودک است و معصوم، فردا بزرگ است و مسئول و تربیت کننده‌ی نسل جدید.

روز جهانی کودک بهانه‌ای است برای ورود به جهان کودکی. باید آگاهی‌های خود را فراموش نکنیم و با ناآگاهی‌های کودکانمان همراه شویم و به نیازهای کودکانمان بیشتر توجه کنیم؛ چراکه آنها فراتر از خوراک و پوشاک، نیازمند تربیت و آزادی بیان، ‌افکار، آرزوها و رویاهای کودکی و بازی‌های کودکانه‌اند. بازی‌هایی نه در حصار قاب موبایل و تبلت و لپ تاپ، بلکه در جمع گرم خانواده و پدر و مادر و خواهر و برادرشان.

آری، کودکان امروز چه کودکان یتیم که از وجود پدر و مادر محرومند و چه آنان که یتیم معنوی هستند بیش از پیش در این شرایط کرونایی جامعه نیازمند توجه و تربیت در آغوش گرم خانواده هستند.

زهره عنایتی، عضو گروه لبخند خدا