خبرگزاری حوزه / مطابق آیات قرآن و روایات اهل بیت(ع)، خداوند پیش از آفرینش دنیوی، در عالم ذر از همه انسانها درباره ربوبیت خود، نبوت پیامبر اسلام(ص) و ولایت امیرالمؤمنین(ع) پیمان گرفت. امام صادق(ع) روز غدیر را «یوم العهد المعهود» و «یوم المیثاق المأخوذ» معرفی میکنند (کافی، ج۴، ص۲۹۵)؛ روزی که میثاق ولایت نه فقط در زبان، بلکه در باطن انسانها به آزمون گذاشته شد.
تکرار آزمون ولایت در زمین
واقعه غدیر بازنمایی همان میثاق ازلی است؛ در ظاهر، همه مسلمانان ولایت امیرالمؤمنین(ع) را پذیرفتند و با او بیعت کردند، اما برخی از همان کسانی که نخستین بار گفتند «بخ بخ یا اباالحسن» (احتجاج طبرسی، ج۱، ص۷۴)، در دل بغض و مخالفت را پنهان داشتند و بعدها جایگاه ایشان را غصب کردند. این دوگانگی، همان است که در عالم ذر نیز رخ داد؛ برخی با قلب و زبان پذیرفتند و برخی تنها به ظاهر اقرار کردند.
آیه میثاق؛ پشتوانه قرآنی پیوند غدیر و عالم ذر
قرآن کریم در آیه ۱۷۲ سوره اعراف به این میثاق اشاره میکند: «وَإِذْ أَخَذَ رَبُّکَ مِن بَنِی آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَیٰ أَنفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّکُمْ قَالُوا بَلَیٰ...»؛
این آیه به پیمانی اشاره دارد که خداوند از همه انسانها درباره ربوبیت و ولایت خود گرفت و در روایات، به صراحت به پیوند این میثاق با ولایت امیرالمؤمنین(ع) تصریح شده است (تفسیر نورالثقلین، ج۲، ص۱۰۳).
غدیر، تجسم زمینی عالم ذر و آزمون بزرگ ولایت است؛ واقعهای که در آن، حقیقت ایمان و وفاداری به ولایت امیرالمؤمنین(ع) نه فقط در ظاهر، بلکه در عمق جان انسانها به محک گذاشته شد. این روز، یادآور آن است که پذیرش ولایت، تنها به زبان نیست، بلکه به باور و عمل قلبی نیاز دارد (بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۳۱).
نظر شما