پنجشنبه ۱ آذر ۱۴۰۳ |۱۹ جمادی‌الاول ۱۴۴۶ | Nov 21, 2024
امیر عبداللهیان

حوزه/ قرار بود دولت آقای رئیسی و وزارت خارجه دولت انقلابی، دوباره اشتباهات دولت روحانی و ظریف را مخصوصاً در امور مذاکرات تکرار نکند و از این اشتباهات عبرت بگیرد ولی متأسفانه با کمال تعجب شاهد هستیم شما عیناً همان مسیر اشتباه را طی می‌کنید و رسماً پاس گل به آمریکایی‌ها می‌دهید!

به گزارش خبرگزاری حوزه، تعدادی از طلاب علوم دینی به امیر عبداللهیان وزیر امورخارجه جمهوری اسلامی ایران، درباره مذاکره با آمریکا نامه نوشته اند که متن آن به این شرح است:

بسمه تعالی

الَّذِینَ عَاهَدتَّ مِنْهُمْ ثُمَّ یَنقُضُونَ عَهْدَهُمْ فِی کُلِّ مَرَّةٍوَ هُمْ لاَیَتَّقُونَ (۵۶ / انفال)

کسانی که تو از آنان پیمان گرفتی، سپس پیاپی پیمان خویش را می‌شکنند و هیچ پروا نمی‌کنند.

آقای امیر عبداللهیان وزیر امورخارجه جمهوری اسلامی ایران

سلام علیکم

چند روزی است که صحبت‌های عجیبی که شما بیان کرده اید در رابطه با مذاکره مستقیم با آمریکا، باعث تعجب و ناراحتی دوست داران نظام و انقلاب و دولت زحمتکش و جهادی آقای رئیسی شده است.

شما در جملاتی تعجب آور گفته اید: اگر در روند مذاکرات به مرحله‌ای برسیم که رسیدن به توافق خوب لازمه‌اش این باشد که گفت‌وگو را با آمریکا داشته باشیم آن را نادیده نمی‌گیریم!!

آقای امیر عبداللهیان وزیر امور خارجه،

قرار بود دولت آقای رئیسی و وزارت خارجه دولت انقلابی، دوباره اشتباهات دولت روحانی و ظریف را مخصوصاً از در امور مذاکرات تکرار نکند و از این اشتباهات عبرت بگیرد ولی متأسفانه با کمال تعجب شاهد هستیم شما عیناً همان مسیر اشتباه را طی می‌کنید و رسماً پاس گل به آمریکایی‌ها می‌دهید!

آقای امیر عبداللهیان،

شما را به بیانات رهبر معظم انقلاب در آخرین دیدار شأن با دولت روحانی ارجاع می‌دهیم که در همان دیدار تاکید کردند که همه، مخصوصاً دولت آینده و دولتمردان آینده باید از اشتباهات دولت روحانی عبرت بگیرند و در همان جلسه می‌فرمایند: حرفی است که من مکرّر در گفتگو با شماها و با مردم تکرار کرده‌ام، حالا هم همان حرف را تکرار می‌کنم؛ این تجربه عبارت است از بی‌اعتمادی به غرب؛ آیندگان باید از این تجربه استفاده کنند. در این دولت [روحانی] معلوم شد که اعتماد به غرب جواب نمی‌دهد؛ به ما کمک نمی‌کنند و هر جا بتوانند ضربه می‌زنند؛ آنجایی که ضربه نمی‌زنند، آنجایی است که امکانش را ندارند؛ هر جا امکان داشته‌اند ضربه زده‌اند؛ این تجربه‌ی بسیار مهمّی است…اینها این جوری هستند. این تجربه است؛ این تجربه [است برای] دولت آینده، دولتمردان آینده.

آقای وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران

چرا می‌خواهید همان ساده لوحی و اشتباه دولت روحانی و ظریف را دوباره مرتکب شوید که مورد نهی صریح رهبر معظم انقلاب واقع شده است و هم با منطق و عقلانیت مذاکرات منافات دارد.

فی الحال مذاکره مستقیم با آمریکا که رسماً از برجام خارج شده چه نفعی برای ما دارد که مشخصاً ضرر هم دارد و منفعتش برای آمریکایی هاست نه برای ما.

دلیل بی نفعی آن برای ما واضح است چون سیاست جمهوری اسلامی ایران در چارچوب مذاکرات مشخص شده است که رفع تحریم‌ها در عمل باید صورت بگیرد و نه در کاغذ و تضمین و راستی آزمایی نیز انجام شود و بعد از صحت آن، آمریکایی‌ها می‌توانند مانند سابق به عنوان یک عضو به برجام برگردند.

حال قبل از انجام این فرآیند، مذاکرات مستقیم با آمریکایی‌ها صورت بگیرد منفعت آن مستقیماً به نفع آنها خواهد بود و برگه برنده ما، سوخت خواهد شد و به ضرر ما منجر خواهد شد.

از شما انتظار می‌رود هرچه سریع‌تر این گفته نابه جا و غیر منطقی خود را اصلاح کنید و روند مذاکرات را طبق سیاست و چارچوب اعلامی از طرف مقام معظم رهبری ادامه دهید.

تعجب و انتقاد ما از مجلس انقلابی نیز وجود دارد که آن چنان که باید در مقابل این اظهارات نابه جای وزیر امور خارجه، موضع گیری نکرده اند که نیاز است مجلس انقلابی ورود جدی در این زمینه داشته باشد.

ذکر این نکته مهم ضروری است که تمام همت همه مسئولان باید حل مشکلات معیشتی مردم باشد که باید از راه درست انجام گیرد نه اینکه با انجام راه‌های غیر ضروری که منافع مردم و کشور هم در آن رعایت نمی‌شود به دنبال حل مشکلات رفت که نه مشکلی حل می‌شود نه منفعتی عاید مردم خواهد شد.

سلام و رحمت خدا بر روح مطهر حضرت امام و شهدای انقلاب مخصوصاً روح حاج قاسم سلیمانی عزیز که جایش خالی است و لعنت خدا بر قاتلین ایشان که انتقام سخت در انتظار آنان است.

والعاقبة للمتقین

جمعی از طلاب، فضلا و اساتید حوزه علمیه قم

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • US ۰۷:۲۰ - ۱۴۰۰/۱۱/۰۷
    161 1
    ساده‌لوحی است اگر کسانی تصور کنند که وزیر امور خارجه بدون کسب اجازه از مقامات بالای نظام، چنین سخن مهمی را با تصمیم شخصی بیان کرده باشد. وقتی هم که اجازه صادر شده باشد، نوشتن و انتشار چنین نامه‌هایی، آب در هاون کوبیدن است ولاغیر!
    • IR ۲۰:۵۳ - ۱۴۰۰/۱۱/۰۷
      1 112
      همین استدلال رسوا را قبلا و از جمله زمان روحانی هم مطرح می کردید! یعنی دولتمردان معصومند یعنی محال از مسئولی در چنین رده ای اشتباه بکند ؟ یعنی ما کاری با مسئولان اینچنینی نداشته باشیم چون رده های بالاتر لابد تجویز کرده اند ؟ اجتهاد در مقابل نص ؟ موضع رهبری مبهم است ؟! بارها در مورد مذاکره مستقیم نفرمودند ؟
  • IR ۱۹:۰۷ - ۱۴۰۰/۱۱/۰۷
    35 3
    طلاب،فضلا،واساتیدمحترم حوزه لطفا راه ورسم مذاکره را به دولتمردان وسیاسیون بیاموزیدیابزرگواری فرموده وخودآستین بالازنیدوپوزه شرق وغرب را به خاک به مالید
    • IR ۲۰:۵۵ - ۱۴۰۰/۱۱/۰۷
      0 43
      بیاموزند ؟!!! این که مومن از یک سوراخ دو بار گزیده نمی شود کلام ناشناخته ای است یا شماها گزشهای عدیده و شدیده بیدارتان نمی کند ؟
  • IR ۲۰:۵۸ - ۱۴۰۰/۱۱/۰۷
    0 44
    درود بر روشنایی و دارندگان حساسیت بهنگام
  • رضا IR ۰۱:۰۰ - ۱۴۰۰/۱۱/۰۸
    52 0
    ای کاش فضلای حوزه کمی در مورد اتفاقات روز بیشتر بررسی کنند از الان دوسال به انتخابات بعدی ریاست جمهوری مانده و برآوردها نشان میدهد که ترامپ با بایدن روبرو خواهد و احتمال شکست بایدن زیاد است و اگر ترامپ رییس جمهور شود مشکلات جدی پیش خواهد آمد در ضمن اوامر رهبری به دو صورت ابلاغ میشود اولی بصورت مستقیم توسط معظم له و دومی توسط مسئولین دولتی
    • IR ۱۹:۰۰ - ۱۴۰۰/۱۱/۰۸
      0 79
      رهبری فرمودند چیز پنهانی ندارند. نگهدار ما خداست و بس. اگر نصرت دینش کنیم بلاشک نصرتمان می کند و کسی قادر به مواجهه و غلبه بر منصور الهی ندارد.
  • IR ۰۹:۴۵ - ۱۴۰۰/۱۱/۰۹
    60 0
    مطمئنا تصميمات اين چنيني بر اساس مصالحي گرفته ميشه و وزارت خارجه فقط مجري اونه. اين به اصطلاح ((تعدادی از طلاب علوم دینی)) هم هميشه ساز مخالف خواهند زد. چاره اي نيست. وضعيت زندگي مردم رو به افكار خشك اين تعداد طلاب علوم ديني گره نزنيد.
  • امیر GB ۰۱:۴۹ - ۱۴۰۰/۱۱/۱۰
    68 0
    عزیزان حوزه، نرمش قهرمانانه دو در راه است بهتر است سخت نگیرید
  • مذاکره/1 IR ۰۸:۳۱ - ۱۴۰۰/۱۱/۱۰
    106 0
    خبرها حکایت از برداشته شدن منع مذاکره با آمریکا از سوی رهبر انقلاب برای پیشرفت مذاکرات برجامی و رسیدن به توافق دارد. این اقدام قطعاً یک گام به پیش است و باید از آن استقبال کرد و اکنون نباید به سرزنش کسانی پرداخت که مطلق مذاکره با آمریکا را به معنای بی‌غیرتی و یا بی‌اطلاعی از سیاست می‌دانستند و به دولت روحانی اجازه ندادند که همین تصمیم را با تیم مذاکره‌کننده حرفه‌ای و زبده خود به پیش ببرد. هرچند لازم است به تحلیل ریشه‌ها و زمینه‌هایی پرداخت که منجر به اتخاذ یک ایستار زیان‌بار در سیاست‌ورزی شد و سال‌ها منافع ملی را به گروگان گرفت. آن‌چه بیش‌از همه جای تحلیل و موشکافی دارد، برداشت‌های گزینشی و یک‌سویه عقیدتی و ایدئولوژیک است که در تمام این سال‌ها به عنوان سند دینی منع مذاکره در تریبون‌ها مطرح می‌شد و این در حالی بود که این نوع استکبار و ظلم‌ستیزی مطلق که امکان هرگونه مذاکره را سلب می‌کرد، هیچ پشتوانه قابل اعتنایی در مآثر و معارف دینی ما ندارد. فرعون که مدعی «انا ربکم الاعلی» (من خدای بزرگ شما هستم) بود و به جنایاتی سهمگین (ذبح پسران) برای بقای حکومت خود دست می‌زد، شاخص‌ترین مستکبر تاریخ بشریت است؛ اما وقتی خداوند موسی و هارون را برای مقابله با فرعون برانگیخت، اولین توصیه‌اش به آن‌ها مذاکره نرم با او بود به این امید که این مستکبر بدون درگیری متحول و سر براه شود (طه/44). سیره پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله مملو از مذاکره و انعقاد قرارداد ترک مخاصمه و صلح با دشمنان‌شان است. یکی از مهم‌ترین مذاکرات پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، با دشمنان خونی‌شان مشرکان مکه بود که به صلح حدیبیه معروف است و آن‌چنان برای مسلمانان دستاورد داشت که خداوند از آن با عنوان فتح مبین یاد کرد. در این مذاکرات پیامبر در برابر جسارت‌های نماینده مشرکان کوتاه آمدند تا مذاکره و صلح به سرانجام برسد. ... ادامه دارد
  • مذاکره/2 IR ۰۸:۳۲ - ۱۴۰۰/۱۱/۱۰
    105 0
    طبری در این‌باره می‌نویسد: «علی‌بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) گوید: پیمبر مرا پیش خواند و گفت: بنویس بسم‌الله الرحمن‌الرحیم. سهیل‌بن عمرو (نماینده مشرکان مکه) گفت: من این را نمی‌شناسم! بنویس باسمک اللهم (به نام تو ای خدا) (مشرکان خدا را به زعم خود قبول داشتند اما نه خدای رحمن و رحیم پیامبر را). پیمبر گفت: بنویس بسمک اللهم و من نوشتم. پس‌از آن پیمبر گفت: بنویس این صلح‌نامه محمد پیمبر خداست با سهیل‌بن عمرو. سهیل گفت: اگر تو را پیمبر خدا می‌دانستم که با تو جنگ نداشتم! اسم خودت و اسم پدرت را بنویس. پیمبر گفت: بنویس، این صلح‌نامه محمدبن عبدالله است با سهیل‌بن عمرو» (تاریخ طبری، ج3 ،1123). امام علی علیه‌السلام برای پیش‌گیری از جنگ‌ها، با مخالفان مسلح خود مذاکره می‌کردند. در جنگ صفین بر اساس رأی اکثریت لشگریان خود تن به مذاکره و حکمیت با معاویه دادند، هرچند شخصاً آن‌را قبول نداشتند و در عمل هم به زیان ایشان تمام شد.امام حسین علیه‌السلام تا آخرین ساعات قبل از درگیری، با فرماندهان لشگر یزید برای جلوگیری از جنگ و خونریزی مذاکره کردند و پیشنهاد صلح دادند و این ابن‌زیاد بود که متقاضی تسلیم ذلیلانه امام علیه‌السلام بود اما امام زیر بار چنین پیشنهادی که می‌توانست نتایج سهمگینی برای اسلام و جامعه مسلمان داشته باشد، نرفتند؛ اگرچه خوانش‌های زیدی و مارکسیستی، از عاشورا حرکتی انقلابی و انتحاری تصویر کردند و این تصویر غلط بر گفتمان انقلاب اسلامی حاکم شد. پس‌از امام حسین علیه‌السلام هم تمام تلاش امامان بر تقیه و جلوگیری از درگیری بی‌حاصل با مستکبران اموی و عباسی بود و حتی امام رضا علیه‌السلام از سر جبر و اکراه و برای حفظ جان خود و شیعیان‌شان، به ولایت‌عهدی مأمون عباسی تن می‌دهند و عاشورایی دوم را خلق نمی‌کنند. ... ادامه دارد
  • مذاکره/3 IR ۰۸:۳۳ - ۱۴۰۰/۱۱/۱۰
    120 0
    البته مخالفت با مستکبران ظالم و متجاوز به حقوق انسان‌ها، وظیفه‌ای عقلی است و توصیه دین در راستای تأیید همین فرمان عقل است؛ اما عقل و دین چنین مخالفتی را مشروط به قواعد و ضوابطی کرده‌اند که از جمله آن‌ها، نتیجه‌بخش بودن و در جهت منافع ملی قرار داشتن و مهم‌تر از همه، رضایت مردم است و کسی حق تحمیل هیچ جنگ و نبرد و تحریمی را بر مردم بدون رضایت آن‌ها ندارد؛ حتی اگر این نبرد، نبرد سعادت‌مندانه امام حسین علیه‌السلام و یزید باشد و از همین‌رو بود که در شب عاشورا امام فرمودند: چراغ‌ها را خاموش کنید تا هرکه مایل به شرکت در این نبرد نیست، اردوگاه را ترک کند. اکنون باید کوتاه آمدن نظام را از یک راهبرد اشتباه، به فال نیک گرفت و درخواست کرد که نهادهای بالادستی اقدام به طراحی سیاست خارجی‌ای هوشمندانه و متوازن و مرتبط با همه قدرت‌های جهانی در جهت تأمین منافع ملی نمایند و کشور را از گردنه‌ای خطرناک، که می‌رود تبدیل به پرتگاه شورشی کور و زیان‌بار شود، نجات دهند. / مهدی نصیری
  • دو نکته مهم IR ۰۹:۰۶ - ۱۴۰۰/۱۱/۱۰
    51 0
    نکته اول: سیاست خارجی پستی و بلندی زیادی دارد و مدیران دیپلماسی باید بتوانند مواضع متفاوت و گاه متناقض و شگفت‌آوری بگیرند. سیاست خارجی را به دلخوشی‌های عوام و سخنرانان بی‌مسئولیت آنان نسپارید؛ آنان موج ناآگاهی و خشونت می‌آفرینند و سرنوشت کشور را قربة الی‌الله به‌سوی تباهی به‌پیش می‌برند. نکته دوم: وظیفه کنشگران سیاسی و رسانه‌ای در چنین شرایطی، این است که بگذاریم دولت جدید به‌طور طبیعی راه خود را بیابد. اگر قرار است مستقیم مذاکره کنند، از زخم زبان و فضاسازی رسانه‌ای منفی حذر کنیم و «شوخ مرد به بازویش نیاوریم». رویکرد جدید را که در راستای منافع ملی است تقویت کنیم./ کیومرث اشتریان، استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران.