به گزارش خبرگزاری حوزه، متن پیام حجت الاسلام والمسلمین احمد مبلغی عضو مجلس خبرگان رهبری به مناسبت ارتحال حضرت آیت الله صافی گلپایگانی به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

انالله و انا الیه راجعون
ارتحال حزن‌انگیز شیخ الفقهاء، فقیه مکتب اهل بیت عصمت و طهارت (ع) حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (قدس سره) خسارتی جبران ناپذیر برای حوزه‌های علمیه و برای جامعه دینی و ایمانی است.

شخصیت ارجمند آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (ره) ویژگی‌های مهمی داشت که به موجب آن، برای حوزه‌های علمیه به سرمایه‌ای بزرگ از حیث سلوکی و اجتماعی و فقاهتی بدل شده است.
سلوک و اندیشه این مرجع راحل از صفای روح و میل به نصح و عشق به مردم و توجه عمیق به انقلاب خبر می‌داد. فروتنی عالمانه از ژرفنای وجودش برمی خاست و شوق عمیق به تحقق ارزش‌ها و حل مشکلات در جامعه، سراسر وجود خیرخواه و نیک اندیشش را فراگرفته بود.

فصل مشبعی از زندگی پربارش به تشویق به خوبی‌ها و گسترش زیبایی‌های اسلام و پیامبر اسلام (ص) و اهل بیت (ع) اختصاص داشت و وجهه همتش زمینه سازی برای فراهم آوردن بستر لازم برای ارتقای میل به خوبی و زیبایی در جامعه بر پایه رویکرد آگاهانه و عالمانه و مشفقانه به اسلام بود.

ذات خداجوی و مردم دار و خیرخواه این مرجع راحل عمیقاً تعلق خاطری مؤثر به جامعه داشت و رفتار و نگاهش همواره درون این چارچوب شکل می‌گرفت و پی جوی توجه به آن بود.

"جهان اسلامی اندیشی" از ویژگی‌های بارز ایشان بود. وی دو خط موازی را، همزمان، دنبال می‌کرد. از یک سوی عشقی فراوان و مثال زدنی به اهل بیت (علیهم السلام) داشت و این عشق بر سیره، سلوک، فکر، ذکر و اندیشه اش سایه‌ای بلند و عمیق افکنده بود، و از سوی دیگر بر آن بود تا آنچه را از مکتب آیت الله بروجردی درباره وحدت آموخته است، به صورت جدی و به گونه‌ای علاقه مندانه تعقیب و پیگیری نماید.
من شخصاً تجاربی از این بخش از شخصیت ارزشمند ایشان در خاطر دارم که قابل توجه است. در برخی موارد، هنگام بازگشت از سفرهای مرتبط با وحدت اسلامی، به دعوت دفتر آن مرجع فقید برای ارائه گزارش به حضورشان می‌رسیدم، ایشان از شنیدن فعالیت‌های وحدت گرایانه و ارتباطات جهان اسلامی بسی شاد و مسرور می‌شدند و از انجام این تلاش‌ها ابراز خرسندی فراوان می‌نمودند. بنده ایشان را به واقع، و در معنای مؤثر کلمه، علاقه مند به ارتباطات اسلامی معطوف به ایجاد وحدت با جهان اهل سنت یافتم و وجوه مختلف چنین رویکردی را در نگاه، سخن و تعامل ایشان دریافتم.

برخی مواقع، طی این دیدارها، سخن به تبیین تجربیات ارزنده ای می‌گشودند که در گذشته‌های دور و طی مکاتباتی با علمای اهل سنت برایشان شکل گرفته بود. ایشان تشریح می‌کردند که چگونه از دیرباز نسبت به تحولات علمی، و به ویژه مطالعات و تلاش‌های تفسیری در جهان اهل سنت، پیگیری هایی داشته اند و حتی با برخی از مفسران تفسیر قرآن، همچون ابن عاشور در جهان اهل سنت، نامه نگاری کرده بودند.

شخصیت آیت الله صافی در تعبیه اخلاق به بدنه مسئولیت، و تزریق مسئولیت به بدنه اخلاق الگوی بسیار زیبایی است. این فقیه فقید، همچنین در "مردم داری"، "مردم آشنایی" و "دلسوزی برای مردم" در چارچوب ظرفیت‌ها و اصالت‌های اجتهاد و انقلاب در صف مقدم حوزویان قرار داشتند و از این حیث نیز نقش الگو را ایفا می‌کردند.

حوزه علمیه در این ارتباط سرمایه زیادی را از دست داده است، اما در عین حال آنچه از ایشان در دسترس است خود سرمایه‌ای بزرگ است.

این مصیبت بزرگ را به امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف، مقام معظم رهبری، مراجع معظم تقلید، حوزه‌های علمیه و خانواده آن فقیه فقید به ویژه فرزندان او، و بالاخص حضرت حجت الاسلام والمسلمین جناب حاج شیخ حسن صافی و نیز مقلدان و ارادتمندان این مرجع والا تسلیت عرض می‌نمایم.