سلام زهرا خانم عزیز، ان شاء الله ادامه مباحثمان را در این صفحه داشته باشیم.

سلام علیکم برادر گرامی بفرمائید

سلام مجدد زهرا خانم عزیز، اگر صلاح می دانید سراغ بررسی آیه روزه برویم:"يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيامُ كَما كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ‌ اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! روزه بر شما مقرّر گرديد، همانگونه كه بر كسانى كه پيش از شما بودند مقرّر شده بود، باشد كه پرهيزگار شويد. أَيَّامًا مَعْدُودَاتٍ ۚ فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَرِيضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ ۚ وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ ۖ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرًا فَهُوَ خَيْرٌ لَهُ ۚ وَأَنْ تَصُومُوا خَيْرٌ لَكُمْ ۖ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ".روزهایی به شماره معیّن روزه دارید (تمام ماه رمضان)، و هر کسی از شما مریض باشد یا مسافر، به شماره آن از روزهای غیر ماه رمضان روزه دارد، و کسانی که روزه را به زحمت توانند داشت عوض هر روز فدا دهند آن قدر که فقیر گرسنه‌ای سیر شود، و هر کس بر نیکی بیفزاید آن برای او بهتر است. و (با وجود این شرایط) اگر روزه بگیرید برای شما بهتر است اگر (فواید آن را) بدانید.آیات ۱۸۳ و ۱۸۴ سوره بقره. سوال بنده این است که چرا علمای شما می گویند شخص مسافر نباید روزه بگیرد و اگر فرد حد شرعی را پشت سر گذاشته و اذان ظهر گفته شود همان لحظه باید روزه اش را بشکند و روزه اش باطل است حال آنکه قرآن می گوید حتی اگر مریض، مسافر و ناتوان هم باشید اگر روزه بگیرید بهتر است. بیمار و ناتوان بودن به کنار اما ما اهل سنت معتقدیم طبق این آیه قرآن، فرد مسافر مخیر و مختار است که روزه ماه رمضان را بگیرد و یا بخورد و در فرصتی دیگر قضایش را بجا آورد. به نظر من علمای شما در اینجا نص قرآن را نادیده گرفته و برخلاف پیام آیه ۸۴ سوره بقره فتوا داده اند و این دستور ساده و بسیار شفاف خداوند را که به مسافر می گوید اختیار با توست، می خواهی بگیر و می خواهی بخور اما اگر روزه بگیری بهتر است را آنچنان پیچانده و مبهم نشان داده اند که در سوالات کنکور اکثر داوطلبان نمی توانند پاسخ درست را بزنند. و اینکه خداوند ترجیح را به گرفتن روزه داده اما علمای شیعه می گویند روزه شخص مسافر، باطل است یعنی ارجح دانستن روزه از جانب خدا را به هیچ حساب کرده اند‌.این دوگانگی و تناقض را چطور توجیه می کنید؟

زهرا خانم عزیز، لطفاً یکبار هم که شده بدون تعصب و موضع گیری مخالف به عرایض بنده توجه فرمایید. خداوند می فرماید کتب علیکم الصیام... ای اهل ایمان روزه بر شما واجب گردید... با این صلابت و تاکید و اینکه اگر یک روز از روزه ماه رمضان را عمداً و بدون عذر موجه نگیرید باید شصت روز پیاپی روزه بگیرید و اگر یک روز از آن شصت روز را نگیرید دوباره باید شصت روز دیگر بگیرید. حالا با این همه شدت و حدت یکدفعه نمی دانم چه می شود که در آخر آیه خدا می گوید ،خب حالا اگر بگیرید بهتر است!!! آیا جای تعجب ندارد؟ با این لحن کوبنده و تهدیدات پشت آن مگر ما جرئت داریم که روزه نگیریم که خدا بگوید جسارتاً اگر برای شما بندگان زحمتی نیست گرفتن روزه از نگرفتنش بهتره!!! باید صدتا علامت تعجب گذاشت. فکر کنم این خدا موقع نزول این آیه یک چیزی زده بوده. شما حرام بودن روزه مسافر را از کجا استنباط کرده اید؟ در متن آیه چیزی نیامده، حتی نگفته که نگیرید بلکه گفته می توانید در ماههای دیگر بگیرید. خداوند حکیمانه افراد استثنا را به سه گروه تقسیم کرده است: اول بیمارانی که بطور موقت در ایام ماه رمضان مریض شده اند که بعد از این که بهبود یافتند به اندازه تعداد روزهایی که مریض بودند از ماههای دیگر باید روزه بدارند. دوم مسافران که آنها هم باید مثل گروه اول عمل کنند. سوم ضعفا، سالخوردگان، بیمارانی که بیماریشان دائمی است ... که در ماههای دیگر هم توان روزه گرفتن ندارند بجای روزه گرفتن فدیه بدهند. اما در انتهای آیه می فرماید اجبار و الزامی در کار نیست و اگر این سه دسته از افراد بتوانند روزه بگیرند برایشان بهتر است. حالا اختیار با خودشان است. کجای این کار با منطق ناسازگار است؟ حالا طبق فتوای شما: یک نفر تهرانی را در نظر بگیرید که در ماه رمضان برای کاری ضروری به کرج می رود و باید یک هفته در آنجا در هتل با تمام امکانات اقامت کند. در آن هتل حتی سحری هم سرو می شود حال چرا باید روزه بر او حرام باشد؟ مگر روزه گرفتن چه آسیبی به او می زند که حق النفس گریبانش را بگیرد؟ وقتی آیه و دستور خدا که اینقدر شفاف و روشن است را آنطور که دلتان می خواهد معنا و تفسیر می کنید نتیجه اش این می شود که طرف مسافت حد ترخص را با خودرو شخصی خودش طی می کند و همانجا می ماند تا اذان ظهر گفته شود بعد روزه اش را می خورد و به خانه برمی گردد.

...بعد علمای شما بخاطر اینکه این نقیصه را جبران کنند، سفر را که حلال است حرام اعلام می کنند. و هرکس در ماه رمضان به مسافرت می رود در خودش احساس گناه می کند که فعل حرامی را مرتکب شده است. اما اگر همانطور که نظر قرآن است، اختیار را به خود مسافر محول کنیم هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد. اگر برایت مشکل است روزه نگیر اما اگر میسر و آسان است چه فرقی دارد در شهر زادگاهت باشی یا در غیر آن. خدا همان خداست و ماه هم همان ماه، آیا اتفاق خارق العاده ای افتاده که روزه بر تو حرام باشد؟ در کل سال روزه فقط در یک روز حرام است و آن هم روز عید فطر دیگر در هیچ زمان و هیچ مکانی روزه حرام نیست.

زهرا خانم عزیز، لطفاً یکبار هم که شده بدون تعصب و موضع گیری مخالف به عرایض بنده توجه فرمایید. خداوند می فرماید کتب علیکم الصیام... ای اهل ایمان روزه بر شما واجب گردید... با این صلابت و تاکید و اینکه اگر یک روز از روزه ماه رمضان را عمداً و بدون عذر موجه نگیرید باید شصت روز پیاپی روزه بگیرید و اگر یک روز از آن شصت روز را نگیرید دوباره باید شصت روز دیگر بگیرید. حالا با این همه شدت و تاکید، یکدفعه نمی دانم چه می شود که در آخر آیه خدا می گوید ،خب حالا اگر روزه بگیرید بهتر است!!! آیا جای تعجب ندارد؟ با این لحن کوبنده و تهدیدات پشت آن مگر ما جرئت داریم که روزه نگیریم که خدا بگوید جسارتاً اگر برای شما بندگان زحمتی نیست گرفتن روزه از نگرفتنش بهتره!!! باید صدتا علامت تعجب گذاشت. شما حرام بودن روزه مسافر را از کجا استنباط کرده اید؟ در متن آیه که چیزی نیامده، حتی نگفته که نگیرید بلکه گفته می توانید در ماههای دیگر بگیرید. خداوند افراد استثنا را به طرز حکیمانه ای به سه گروه تقسیم کرده است: اول بیمارانی که بطور موقت در ایام ماه رمضان مریض شده اند لذا بعد از این که بهبود یافتند به اندازه تعداد روزهایی که مریض بودند از ماههای دیگر باید روزه بدارند. دوم مسافران که آنها هم باید مثل گروه اول عمل کنند. سوم ضعفا، سالخوردگان، بیمارانی که بیماریشان دائمی است ... که در ماههای دیگر هم توان روزه گرفتن ندارند بجای روزه گرفتن فدیه بدهند. اما در انتهای آیه می فرماید اجبار و الزامی در کار نیست و اگر این سه دسته از افراد بتوانند روزه بگیرند برایشان بهتر است. حالا اختیار با خودشان است. کجای این کار با منطق ناسازگار است؟ حالا طبق فتوای علمای شما: یک نفر تهرانی را در نظر بگیرید که در ماه رمضان برای کاری ضروری به کرج می رود و باید یک هفته در آنجا در هتلی با تمام امکانات اقامت کند. در آن هتل حتی سحری هم سرو می شود حال چرا باید روزه بر او حرام باشد؟ مگر روزه گرفتن چه آسیبی به او می زند که حق النفس گریبانش را بگیرد؟ وقتی آیه و دستور خدا که اینقدر شفاف و روشن است را آنطور که دلتان می خواهد معنا و تفسیر می کنید نتیجه اش این می شود که طرف مسافت حد ترخص را با خودرو شخصی خودش طی می کند و همانجا می ماند تا اذان ظهر گفته شود بعد روزه اش را می خورد و به خانه برمی گردد.

در کل عرایض بنده فقط یک سوال بود آن هم اینکه(و اینکه روزه گرفتن برای شما بهتر است) را چگونه به روزه موارد استثنا ربط دادید؟ پاسخ ندیدم!

با عرض سلام و وقت بخیر برادر گرامی،راستش بنده کنکور درپیش دارم حقیقتا اصلا وقت نمی کنم برای ادامه بحث، از صحبت با شما واقعا لذت بردم و آموختم در پناه حق باشید انشا الله یاعلی