خانم آمنه نوبخت، استاد حوزه علمیه خواهران سمنان، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در سمنان، درباره نگاه اسلام به عید و جایگاه نوروز در معارف دینی، تصریح کرد: "نوروز" که با تحویل سال و چرخیدن یک دور کامل زمین به گرد خورشید شروع می شود، از جمله اعیادی است که جنبه ملی داشته و تاریخ پیدایش آن قبل از اسلام است. "نوروز" با آمدن اسلام و زدودن خرافات از چهره آن مورد موافقت و تأیید ضمنی اسلام قرار گرفت.

وی افزود: اسلام با سنّت‌هایی که از قبل از اسلام باقی مانده است، دو نوع رفتار می‌کند. بعضی سنّت‌های غلط را به‌ کلّی از بین می‌برد، چون سنّت‌های نادرستی بوده است. اما بعضی از سنّت‌ها را از بین نبرده است، بلکه کالبد سنّت را نگه داشته و محتوا و روح آن را عوض کرده است.

استاد حوزه علمیه خواهران سمنان اظهار کرد: شیخ طوسی (ره) در کتاب مصباح المتهجد روایتی را از معلی بن خنیس از امام صادق (علیه السلام) در مورد فضیلت و اعمال نوروز آورده است و همچنین در کتاب مهذب نیز روایتی از همین راوی از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است.

نوبخت ادامه داد: مشهور فقهای متأخر به این روایت عمل نموده و فتوا به استحباب غسل در روز نوروز را دادند. مرحوم صاحب جواهر می گوید: غسل نوروز بین متأخرین مشهور است به خاطر روایت معلی بن خنیس از امام صادق(علیه السلام) که از مصباح نقل شد و در این مسأله مخالفی نیافتیم. (جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، ج ۵، ص ۴۲؛ العروة الوثقی (المحشی)، ج ۲،ص ۱۵۲)

وی افزود: برخی دیگر از فقها در این روایت مناقشه کرده اند. مانند آیت الله خویی(ره) که معتقدند به جهت مرسل بودن نمیتوان به آن عمل کرد. (موسوعه امام خویی، ج ۱۰، ص ۵۰)

نوبخت اظهار کرد: در مقابل این روایت، روایتی از ابن شهر آشوب در کتاب مناقب آمده که می گوید: "نقل شده که منصور دوانیقی کسی را خدمت امام موسی بن جعفر (علیه السلام) فرستاده تا از او بخواهد که وقتی مردم در روز نوروز برای تبریک و تقدیم هدایا می آیند در کنار او بنشیند حضرت فرمود: روایات جدم رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) را گشتم و برای این روز خبری نیافتم و این سنت فارس ها است که اسلام آن را از بین برده پناه بر خدا که ما بخواهیم چیزی را که اسلام محو نموده زنده بداریم. منصور گفت: ما این را از باب سیاست برای لشکریانمان انجام می دهیم تو را به خداوند قسم می دهم که بنشینی و آن حضرت نشست، که وزراء، امراء، فرماندهان و لشکریان با هدایا وارد می شدند و به او تبریک می گفتند. (المناقب، ج ۴، ص ۳۱۹)

وی گفت: البته سند این روایت ضعیف است، چون ابن شهر آشوب سند روایت را ذکر نکرده است، بلکه با تعبیر "و حکی" آن را نقل نمود و این دلیل بر ضعف و عدم امکان استناد است . بنابراین با ملاحظه این دو دسته از روایات؛ به صورت قطعی نمی توان به این عید، رنگ دینی داد و از اعیاد دینی به حساب آورد، اما باید توجه داشت که منع و ردّی هم از سوی معصومین(علیهم السلام) نسبت به این عید وارد نشده است. از این رو؛ این مسأله تحت مباحات داخل می شود خصوصا که بزرگداشت چنین ایامی مصادف است با روزهایی که قدرت خداوند و تجدید حیات و معاد را در خاطره ها زنده می کند و علاوه بر آن مردم به کارهایی اقدام می کنند که شارع مقدس به آن کارها تشویق نموده است؛ مثل: نظافت خانه، صله رحم، خوشحال کردن برادران مؤمن، از بین بردن دشمنی ها و کینه ها، و.. .

وی گفت: هرچند نصّ معتبری مبنی بر این که عید نوروز از اعیاد دینی یا ایام مبارک شرعی باشد، وارد نشده است، ولی جشن گرفتن و دید و بازدید در آن اشکال ندارد، بلکه از این جهت که صله رحم می باشد، نیکو و پسندیده است.

استاد حوزه علمیه خواهران سمنان افزود: ناگفته نماند که در روایتی زیبا از امیرالمؤمنین (علیه السلام)آمده است: " هر روزی که در آن معصیت خدا نشود آن روز عید است." (نهج البلاغة، ص ۵۵۱، عدد ۴۲۸)

وی در پایان گفت: هر ساله در آغاز سال جدید از خدای متعال می خواهیم که حال ما را به احسن الحال تغییر دهد. یعنی در ما تحول ایجاد کند. در واقع در خوبی ها و خصلت های نیکو باید از خدای سبحان ثبات قدم را خواست و در بدی ها و گناهان، تغییر و تحول و بازگشت به مسیر حق داشته باشیم.

انتهای پیام/