حجت الاسلام والمسلمین حسین بنیادی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه، ضمن تسلیت شهادت امام علی(ع) با اشاره به موضوع «تقوای عملی، جامع دیانت و عقلانیت» گفت: شهادت مولای متقیان و امیر مومنان، امام علی علیه السلام از بزرگترین وقایع تاریخ اسلام است که «ویژگیهای ایمانی و اخلاقی آن حضرت در سیره عملی و رفتاری» و «جنبههای اجتماعی مربوط به اداره و حکومت علوی» دو عنوان پر معنا با دامنهی وسیع الگویی است.
این استاد حوزه ادامه داد: جریان مشهود دیانت محض و عقلانیت فعال، دو عنصر اساسی در ارتباط با رفتارهای فردی و اجتماعی امیرالمؤمنین امام علی(ع) میباشد که در سراسر عمر شریف آن حضرت به صورت برجستهای نمایان و مورد اذعان دوستان و اعتراف دشمنان قرار گرفته و امروز نیز اندیشمندان جهان با مطالعه و شناخت از زوایای این سیره و روش مبارک، ابهت و صلابت حکمرانی بر مبنای آموزههای دین و رعایت و بکارگیری آنها در اداره امور جامعه را مورد تحسین قرار میدهند.
وی بیان داشت:اصولی مانند حقمداری، عدالتمحوری، ایجاد و پایهریزی نظم اجتماعی و تأکید بر انضباط در رسیدگی به امور مردم و از همه مهمتر تقرب انسانها به خدای متعال و قُرب هر چه بیشتر جامعه به جامعهای توحیدی که اَحکام اسلام در آن اجرا و افراد جامعه نیز ثمرات عملی آنرا مشاهده نمایند و آثار و لذت حکمرانی دینی را در مقولهی «آسایش ظاهری و آرامش باطنی» احساس نمایند.
جاذبه و دافعه براساس ویژگیهای حقمدارانه امام علی علیه السلام
حجت الاسلام والمسلمین بنیادی با اشاره به این که جاذبه و دافعه براساس ویژگیهای حقمدارانه امام علی علیه السلام گفت: آنچه معلوم است همین حقایق و خصائص امیرالمومنین بعد از رحلت نبی اکرم‚ص باعث شد که مردم پس از دسیسههای اهل نفاق و محرومیت از وجود مبارک آن حضرت، بعد از سالها در امر ولایت و خلافت به خانه آن حضرت هجوم آورند و از طرفی همین ویژگیهای حضرت موجب دسیسهها و دشمنی دشمنان در سه مقطع خود را نشان دهند: اول در ماجرای سقیفه، دوم در دوران مانعتراشیها در زمان حکومت علوی و سوم در شهادت آن حضرت؛ اینها بیانگر آن است که رعایت اصول حق و عدالت میتواند گروهی را جذب و گروه دیگری را در صدد تقابل بکشاند.
این استاد حوزه اظهار داشت:مهمتر از شناخت این دو گروه، جماعتی هستند که معیار حق را در خود و خواستههای خود میبینند و عدالت را آنچنان که خود تفسیر میکنند، این گروه، میزانی نفسانی و یا لااقل باوری سطحی و شعاری به موضوع حکمرانی اسلامی دارند که با باطنی شکاک و ظاهری مرموز، متزلزل و نفاق چند لایه در جامعه آنروز فعال بودهاند که «جریان خوارج» و «جریان سهمخواه» و «جریان دینستیز» نمونههایی از جماعتی میباشند تا با شیوههایی که ریشه در خواستههای نفسانی و اغواگرای شیطان داشته در برابر حکومت علوی ایستادگی و مانعتراشی میکردهاند.
تلاش امیرالمؤمنین در جهت نهادینه کردن تقوی در جامعه؛
وی با بیان این که تلاش امیرالمؤمنین در جهت نهادینه کردن تقوی در جامعه بود، عنوان کرد: مروری بر بیانات امام علی علیه السلام و تأکیدات فراوان بر امر تقوا در ابعاد قلبی و عملی و توصیههای آن حضرت به مراعات تقوای فردی و اجتماعی و لزوم شرط تقوای باطنی و ظاهری در میان زمامداران و کارگزاران، نشان میهد که «جریان متقین» زمانی در جامعه حاکم میشود که تمام گروههای جامعه به این باور برسند که تقوا بستر سلامت و امنیت فکری و جسمی جامعه را مهیا و عامل دستیابی به توفیقات و کمالات جامعه میشود. امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام در بیانی نورانی میفرماید: «اتَّقُوا اللَّهَ تَقِیَّةَ مَنْ شَمَّرَ تَجْرِیداً، وَجَدَّ تَشْمِیراً، وَکَمَّشَ فِی مَهَل، وَبَادَرَ عَنْ وَجَل، وَنَظَرَ فِی کَرَّةِ الْمَوْئِلِ وَعَاقِبَةِ الْمَصْدَرِ، وَمَغَبَّةِ الْمَرْجِعِ»( نهج البلاغه - حکمت ۲۱۰)
تقوای الهی پیشه کنید
این استاد حوزه افزود:تقوای کسی که برای اطاعت خدا دامن به کمر زده در حالی که خود را از (علائق مادی) جدا ساخته و سخت (در این راه) میکوشد و با بصیرت در راه خدا با چابکی گام بر میدارد و از ترس اعمالِ خود، به سرعت (به سوی مغفرت الهی) پیش میرود و در بازگشت به پناهگاه اصلی (آخرت) وبه سرانجام زندگی و عاقبت کار میاندیشد.
حجت الاسلام والمسلمین بنیادی گفت:از اینرو تبیین ضرورت ساخت فرهنگ مبتنی بر تقوا در جامعه اسلامی، از مهمترین رسالتهای حوزویان و آشنایان به فرهنگ مترقی اسلام در امر جامعهشناسی میباشد بر همین مبنا میتوان گفت الگویی که امام علی علیه السلام در امر جامعهسازی متکی بر تقواگرایی بیان میفرمایند، بهترین الگو در تأسیس حکمرانی اسلامی و تحقق جامعه اسلامی میباشد که ریشه در سنت الهی و سیره نبوی دارد. به بیانی واضح، عامل تحقق حکمرانی الهی، تقواپیشگی کارگزاران و نهادینه شدن تقوای اجتماعی است تا «جامعه مترقی اسلامی» محقق گردد.
تقواپیشگی امری دینی و عقلی است
این استاد حوزه با اشاره به این که تقواپیشگی امری دینی و عقلی است، گفت:گاهی در مباحث مربوط با علل، ضرورتها و آثار تقوا به دستورات دینی بسنده میشود در حالیکه تمام این امور منشاءهای عقلانی نیز دارد بر همین اساس «تقوا، محصول دیانت و عقلانیت است» که در «تبیین ضرورت فراگیری تقوا» هر دو جنبهی آن باید مورد توجه باشد که رابطهی دو سویه جامعهی متقی و جامعه برخوردار از عقلانیت یک جامعه ممتاز میباشد که این موضوع در امور حسی و رفتارهای جوامع بشری مشهود است.
ضرورت تقواگرایی در عصر حاضر
وی با تأکید بر ضرورت تقواگرایی در عصر حاضر، عنوان کرد: اما آنچه مهم و ضروری به نظر میرسد تلاش برای تعمیق و توسعه «فرهنگ مبتنی بر تقوا» در جامعه اسلامی میباشد که این امر در سایه «تبیین اصول تقواگرایی عملی» در باورها و رفتار مردم و آثار آن در امنیت فکری، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی میباشد. این اصل و راهکارهای توسعهبخشی آن در بیانات امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام وجود دارد اما کوتاهیها در نشر فرهنگ مبتنی بر تقوا که کلید تعالی و فوز و فلاح جامعه اسلامی است باعث شده تا شکلگیری جامعه علوی در زمان حاضر بیشتر شکل آرمانی به خود بگیرد.