به گزارش خبرگزاری حوزه، روز گذشته شخصیت برجسته ای از جامعه ی هنر و رسانه انقلابی از این دنیای خاکی چشم فروبست که به تعبیر مسعود ده نمکی، حقیقتاً آوینی دیگری بود.

مردی که اگر به سابقه و کارنامه پربارش نگاهی بیندازیم با عناوین بسیاری روبرو می شویم از جمله؛ دبیری جشنواره فیلم "عمار"، راه‌اندازی کنفرانس "افق نو"، عضویت در هیئت اندیشه‌ورز شبکه افق، فعالیت های مطبوعاتی پردامنه و نوشتن کتاب، کارگردانی سریال "بشارت منجی"، تولید چندین مستند تأثیرگذار و موفق و البته اجرای برنامه "عصر" شبکه افق. تازه این ها فقط گوشه‌ای از فعالیت‌های او در طول سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی بوده است.

آنچه از مرحوم" نادر طالب‌زاده" که سابقه دوستی و همکاری با شهید سید مرتضی آوینی را هم دارد بیش از هر چیز دیگری در اذهان باقی مانده، مقابله او با جریان استکبار و به خصوص صهیونیسم جنایتکار آن هم با روحیه انقلابی و رویکرد جهادی بوده است و انصافاً در این عرصه ها می بایست ایشان را سردار جهاد تبیین توصیف نمود.

نادر طالب زاده برخلاف خیلی های دیگر، مهاجرت معکوس را تجربه کرد و در حالی که از ۱۶ تا ۲۶ سالگی در آمریکا زندگی می‌کرد همزمان با وقوع انقلاب به کشور بازگشت تا صدای آن باشد.

خود او سال ها پیش در گفتگو با یکی از رسانه های می گوید: "غرب در اولین جلوه نمایی مانند بهشت است. در واقع کپی اصل است. ایران زمان شاه کپی بدل غرب بود. کپی کار خراب بود. وقتی شما ترافیک را در ایران می دیدید و با غرب مقایسه می کردید؛ حس می کردید که واقعا ترافیک چیست، اتوبان را می بینید و با آن جا مقایسه می کنید می بینید که اتوبان در واقع چیست و... همه چیز در واقع در یکی، دو ماهه اول، آن هم برای یک جوان ۱۶ ساله حیران کننده است، بعد مسایل خود را نشان می دهد، من هم چون در واقع فرهنگ اسلامی اصیل را نداشتم، حیران شدم. فقط خواست خدا این بود که من مجذوب فرهنگ غرب نشوم و این لطف خدا بود. "

او همچنین در ادامه می افزاید: "سال ۵۷ در آمریکا حوزه ای برای من بود که تمام هنرمندان برجسته نیویورک را من می دیدم. دور و بر ما پر از این تیپ افراد بود. چند ماه بعد که انقلاب به وقوع پیوست، من به ایران آمدم و دیگر هم برنگشتم و برای دوستان من هم عجیب بود که فلانی رفت و برنگشت، مجذوب انقلاب شدم و البته این مجذوب شدن هم از طریق امام خمینی (ره) بود، چون من قبل از انقلاب آدم خیلی مذهبی نبودم، البته مذهبی به این معنا که به دنبال کمال باشم، بودم. ولی این همه زندگی من بود و بعد این کمال را در اسلام یافتم و این مرحله سه سال طول کشید..."

روز گذشته موعد عروج مردی بود که با بیش از ۴ دهه مجاهدت در راستای آفرینش هنر انقلابی، کاری کرده بود که حقیقتاً خار چشم آمریکا و اسرائیل غاصب بود. هنرمند و متفکر دغدغه مندی به صراحت بیان می داشت به هیچ جبهه‌ای جز انقلاب اسلامی تعلق ندارد.

دیروز که خبر درگذشت حاج نادر عزیز در رسانه ها منتشر شد، ناخواسته یاد این عبارات زیبا و تأثیرگذار دوست شهیدش سید مرتضی آوینی افتادم که عصر بیستم بهمن ماه سال ۶۴ در نخلستان های حاشیه اروند نگاشته بود؛ " هزاران سال از آغاز حیات بشر بر این کره ی خاکی می گذرد و همه‌ی آنان تا به امروز مرده‌اند و ما نیز خواهیم مرد و بر مرگ ما نیز قرن‌ها خواهد گذشت. خوشا آنان که مردانه مرده‌اند و تو ای عزیز، می‌دانی تنها کسانی مردانه می‌میرند که مردانه زیسته باشند. "

سید محمد مهدی موسوی