به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام محمد کیانی در مطلبی به موضوع «بزرگداشت شیخ صدوق (ره)» پرداخته و آورده است:
امروز پانزدهم اردیبهشت در تقویم به عنوان روز بزرگداشت شیخ صدوق (ره) ثبت گردیده لذا سخن خود را با سلام و صلوات به روح بلند این عالم عامل آغاز مینمائیم.
ابوجعفر محمد بن علی بن بابْوِیه (ره) که به سبب شدت صداقت و امانتداریش در نقل احادیث اهل بیت (ع) به «شیخ صدوق» (انسان بزرگ و بسیار راستگو) معروف شده، در حدود سال ۳۰۶ هجری قمری در خاندان اهل علم و فقاهت در شهر مقدس قم به دنیا آمد.
او در سنین کودکی فراگیری دانش دینی را آغاز کرد و در محضر پدر و دیگر اساتید پرورش یافت و پس از آنکه به مرتبه بالایی در علم دست یافت، برای درک محضر حدیثشناسان بزرگ آن دوران، سفرهای علمی خود را آغاز کرد و از محضر بیش از ۲۰۰ تن از دانشمندان بزرگ در این عرصه بهره برد تا جایی که به عنوان «رئیس المحدثین» لقب گرفت.
شیخ صدوق را باید یکی از بزرگترین احیاگران علوم اهل بیت(ع) در تاریخ شیعه دانست چنانچه شهرت علمیش در آن عصر، همهی علماء و دانشمندان را مجذوب وی نموده، و در مکتب درس او، عالمان نامداری همچون «شیخ مفید»، «حسن بن محمد قمی»، و «سید مرتضی علم الهدی» پرورش یافتند.
شیخ صدوق (ره) که نزدیک به عصر معصومین میزیسته، با جمعآوری روایات صحیح اهل بیت (ع) و تألیف بیش از سیصد اثر ارزشمند، خدمات بینظیری را به اسلام و مکتب اهلبیت (ع) ارائه نموده است؛ چنانچه کتب عظیمی همچون «أمالی، خِصال، معانیالأخبار، فضائلالشیعة، عیون اخبار الرّضا(ع)، عِلَلُ الشرایع، و کتاب ارزشمند "مَن لایَحْضُرُهُ الفَقیه" که یکی از ارکان کتب اربعه شیعه و مشتمل بر شش هزار حدیث گرانقدر است، بخش اندکی از آثار ارزشمند این عالم و فقیه بزرگ شیعی است.
همچنین وی، دائرة المعارف روایی «کَمالُالدّین و تَمامُالنّعْمَة» در باب مهدویت و انتظار را (طبق تصریح خودش در مقدمه کتاب) به دستور حضرت ولیعصر (عج)، نگاشته است.
سرانجام این عالم نامدار شیعی، پس از عمری تلاش خستگیناپذیر در راه حفظ و تبیین معارف اسلام ناب محمدی، در سال ٣٨١ قمری در ٧۵ سالگی درگذشت و در شهر ری در نزدیکی مرقد مطهر حضرت عبدالعظیم حسنی (ره) به خاک سپرده شد.
بعد از گذشت حدود ٩٠٠ سال از رحلت این عالم ربانی، واقعهای عجیب و عبرت آموزی به وقوع پیوست که علامه خوانساری (ره) در کتاب ارزشمند «روضات الجنات» به آن اشاره نموده که در عهد حکومت قاجاریه در ایران، مرقد شریف شیخ صدوق (ره) به دلیل بارندگیهای زیاد فرو ریخت و رخنهای بزرگ در آن پدیدار شد، چنانچه وقتی مردم، برای تعمیر قبر به آنجا رفتند، ناگهان بدن شریف ایشان را کاملاً سالم و گویا تازه از حمام آمده بود، روبرو شدند!
این ماجرا را ٢٠ نفر از علما و بزرگان آن دوران از جمله حاج سید محمود مرعشی پدر حضرت آیتالله العظمی مرعشی نجفی، مشاهده و تأیید نمودهاند؛ همچنین مورخین آوردهاند که وقتی خبر به قصر شاه قاجار رسید، فتحعلی شاه شخصاً با جمعی از وزرا و معتمدین به محل مقبره شیخ مراجعه و پس از مشاهدۀ پیکر سالم شیخ صدوق، دستور داد تا گنبد و بارگاهی درخور در آن مکان بنا شود که امروزه این مقبره نورانی، زیارتگاه دوستداران آل رسول (ص) و محل استجابت دعای مومنان است.
در پایان دانستن این موضوع نیز خالی از لطف نیست که از زمان آغاز غیبت کبری تا کنون، شصت و یک فقیه اعظم، نیابت عامه حضرت ولیعصر (عج) و زعامت شیعیان جهان را به عهده داشتهاند که از فقیه بزرگ «ابن قولویه (ره)»، آغاز و سپس «شیخ صدوق (ره)» و پس از وی، شاگرد اعظمش «شیخ مفید(ره)» و در ادامه «سید مرتضی(ره)» و «شیخ طوسی(ره)» به ترتیب این مسئولیت را برعهده داشتند تا بالاخره در قرون اخیر، پس از آیات عظمی «شیخ عبد الکریم حائری یزدی(ره)»، «سید ابوالحسن اصفهانی(ره)»، «سید حسین طباطبایی بروجردی(ره)» و «امام خمینی(ره)»، این مسئولیت بزرگ در زمان حاضر بر عهده فقیه عالیقدر و مرجع عظیمالشأن جهان تشیع حضرت آیتالله العظمی امام خامنهای (مدظلهالعالی)» است که دعا میکنیم دوره زعامت ایشان با ظهور دولت یار و اتمام دوران انتظار همراه گردد! (ان شاءالله)