سید فضل الله طباطبایی ندوشن«امید» در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در یزد، یاد و خاطره شهدا به ویژه شهدای طلبه و روحانی را گرامی داشت و گفت: در زمان اشغال خرمشهر، دشمنان بعثی شعار «آمدیم که بمانیم»! را که خالی از شعور و لبریز از غرور جاهلی بود با رسم الخط عربی در کنار یکی دو شعاری از این گونه بر روی دیوار گچی نوشته بودند که در محفظه ای شیشه ای در موزه ی دفاع مقدّس خرمشهر دیدم و به قطع یقین یکی از نظامیان بعثی آن شعارها را با رنگی سیاه که همرنگ دل او بوده است بر روی آن دیوار سفید گچی نوشته بود.
شاعر آیینی یزدی ادامه داد: رژیم بعثی صدام که در خیال باطل خود سودای تسخیر سه روزه تهران را می پرورانید؛ در خرمشهر زمین گیر شد و با وجود محاصره آبادان نتوانست آن شهر را به تصرف در بیاورد تا این که سرانجام در عملیات ثامن الائمه (ع) در سال ۱۳۶۰ حصر آبادان شکسته شد و در عملیات بیت المقدس در سال ۱۳۶۱ خرمشهر آزاد گشت و این روز، به حقیقت روز مقاومت، ایثار و پیروزی نام گرفت.
طباطبایی ندوشن گفت: اگر چه آزادی خرمشهر، موهبتی الهی بود و همان طور که آن پیر فرزانه فرمودند: «خرمشهر را خدا آزاد کرد»، ملّت قدرشناس ایران با اقرار به یاری خداوند متعال که قدرتش بالاترین قدرتهاست، هرگز ایثار و از خود گذشتگی های رزمندگان دلاور و رهبری های داهیانه آن پیر روشن ضمیر را فراموش نخواهند کرد.
وی ابراز کرد: فاتحان خرمشهر قهرمان که درودهای خداوند بر آنان باد، با تمامی وجود به این باور رسیده بودند که «ان تنصروا الله ینصرکم و یثبت اقدامکم».
شاعر یزدی افزود: رزمندگان اسلام به تکلیف الهی خود عمل می کردند و یقین داشتند که پیروزی و شهادت آنان هر دو پیروزی است؛ و هر یک مصداقی از «احدی الحُسنَیَن»هستند، چرا که با چشم دل دیده بودند «ما رَمیتُ اذ رمیت ولکن الله رَمی».
طباطبایی ندوشن بیان کرد: هزاران درود بر قدم های استوار و عزم های راسخ شهدا و فاتحان خرمشهر که توانستند این فکر باطلِ «آمدیم که بمانیم» دشمن را زودتر از آن که دشمنان تا بن دندان مسلح را رهسپار دیار عدم سازند، راهی زباله دان تاریخ نمایند .
وی در پایان، رباعیاتی را که برای خرمشهر قهرمان و شهیدان افتخار آفرینش سروده است حسن ختام این گفتگو کرد.
رباعی یک
با دیو پلشت بی حمیّت قهری
بر کام کثیفِ دشمنانت زهری
تا صبح سرانجام بر این خاک عزیز
نستوه و سترگ و پاک: خرمشهری
رباعی دو
کارون که بسی خاطره اش در یاد است
اروند ز خون دل او آباد است
از یاد نبرده روز آزادی تو
روزی که همیشه «سوم خرداد»است
رباعی سه
گفتند: همیشه جاودانیم اینجا !
مانندِ بهارِ بی خزانیم اینجا !
در دوزخِ قبر خویش حالا گویند:
ماآمده ایم تا بمانیم اینجا !
انتهای پیام/
