به گزارش خبرگزاری حوزه، آیت الله رضا استادی در نشست علمی نقد و بررسی کتاب «اجازات العلما» که پیش از ظهر امروز در دفتر نمایندگی بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی شعبه قم برگزار شد با اشاره به خطا و اشتباه های احتمالی در بیان مطالب، اظهار داشت: پیامبر و ائمه معصومین علیهم السلام در دریافت، نگهداری و بیان مطالب معصوم هستند، اما در مورد دیگران ممکن است که با گذر زمان پس از دریافت دچار خطا و اشتباه شوند.
استاد حوزه علمیه با اشاره به اینکه تصحیح و اجازات بر کتاب ها و روایات صورت گرفته ولی فراگیر نشده است، افزود: یکی از افتخارات علمای شیعه در این است که هیچگاه به کتاب های عربی علمای فارسی زبان شیعی ایرادی از جهت ادبیات وارد نشده است.
استاد حوزه با بیان اینکه تصحیح انواعی دارد که از خواندن و شنیدن صرف آغاز و تا شنیدن و پرسش و پاسخ و پژوهش ادامه می یابد، ادامه داد: تصحیح تنها برای حدیث و کتب روایی نیست، بلکه بزرگان ما در کتب فقهی، اصول، غیر شیعه و سایر موارد هم ورود کرده اند.
آیت الله استادی افزود: تصحیح به گونه‌ای است که باید کتاب ها را با نسخه های دیگر تطبیق داد یا در نزد علما قرائت شوند، این در حالی است که شاهد بعضی از کتاب های بی اصالت هستیم که این موارد در آنها رعایت نشده است.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم تاکید کرد: بنا بوده است کتابی را قبول کنیم که اصل باشد یا با اصل مقابله شده باشد یا علما آن را تایید کرده باشند تا معارف ما از انحراف ها دور بماند. بعضی ها که در نهادهای حدیث کار می کنند کتاب های ما را به ۱۰ درجه تقسیم کرده اند که اگر این موارد رعایت می شد کتاب های ما در درجه اول و دوم می ماند.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با بیان اینکه علما خود را موظف به حفظ معارف می دانستند، خاطرنشان کرد: بعد از جمع آوری مباحث، نوبت نوشتن کتاب می رسد که نیاز به نسخه اصلی است همانطور که ائمه (ع)موظف بودند جلوی انحرافات را بگیرند، علما نیز موظف هستند تلاش کنند معارفی که از ائمه(ع) در اختیار ما قرار گرفته است بدون انحراف باشد.
وی با اشاره به اینکه فلسفه اجازات و تصحیح کتب، مصون ماندن از تحریفات است، اظهار کرد: منبر و تبلیغ، مداحی، امور حسبیه و وجوهات نیز اجازه می خواهد که مهم ترین بخش اجازات، اجازه اجتهاد است، اما امروزه برخی خودشان را بدون اجازه به عنوان مجتهد به جامعه معرفی می کنند.
استاد حوزه علمیه با اشاره به اینکه در گذشته مجیز و مجاز هر دو شناخته شده بودند، اذعان کرد: متأسفانه امروزه برای تبرک، اجازه نقل حدیث می دهند در حالیکه اجازات در گذشته اینگونه نبود و مجیز و مجاز هر دو کتب حدیثی را به طور کامل مطالعه و فهم کرده بودند.
آیت الله استادی فلسفه تقریظ را معرفی کتاب خوب دانست و عنوان کرد: ترجمه نیز اجازه می خواهد، مترجم باید از نثر قوی و رسا برخوردار باشد که متاسفانه به صورت جدی به آن پرداخته نمی شود.
وی با ارائه نقدهایی بر کتاب «اجازات العلما» خاطرنشان کرد: یکی از امتیاز مهم این کتاب، چاپ فهرست آن است که برای پژوهشگران مفید است.
۳۱۳/۶۱
