آیت الله فقیهی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه، با اشاره به سبک و سیره زندگی امام رضا(ع) گفت: یکی از این موارد اخلاق فردی و اجتماعی امام علی بن موسی الرضا علیه السلام است که سبب جلب محبت مردم شده بود، به طوری که همه موافقان و مخالفان از وی خشنود بودند.
عضو جامعه مدرسین حوزه ادامه داد: ایشان در حقیقت، گنجینه فضیلت ها بود. آن حضرت، بسیار صدقه می داد، به ویژه در شب های تاریک و پنهانی. همواره متبسم و خوشرو بود و قهقهه نمی زد. اگر کسی از او کمک می خواست، با تواضع او را یاری می کرد. با خدمتکاران کنار یک سفره می نشست و غذا می خورد.
آیت الله فقیهی با اشاره به حضور امام رضا(ع) در ایران و برکات و آثار آن بیان داشت: از جمله این آثار نشر معارف امامت و ولایت است. قبل از آن خواص فقط از اهل بیت علیهم السلام خبر داشتند و راجع به امامت و ولایت چیزی می دانستند. وقتی امام رضا علیه السلام آمد سخنرانی هایی که در مناظرات و ... می کردند یواش یواش معرفت نسبت به امامت در بین خود مردم بالا رفت. در جلسات مناظره مامون بزرگان علمای همه فرقه ها را دعوت می کرد و همه را در مقابل امام رضا علیه السلام قرار می داد بلکه امام زمین بخورند.
عضو جامعه مدرسین حوزه بیان داشت: در مقابل تمام روسای فرقه ها و ادیان مختلف فقط یک نفر می نشستند و همگی آن ها را بدنام می کردند. هر کدام از آن ها را با کتاب خودشان با آن ها بحث می کردند. بسیاری از مباحث امامت را در آنجا مطرح کردند.
این استاد حوزه افزود: بعد از امام رضا علیه السلام شیعه ظرفیت پیدا کرد و زیارت جامعه کبیره را به او دادند. زیارت جامعه کبیره از زمان امام هادی علیه السلام در بین شیعه پا گرفت.
وی بیان داشت: بعد از امام رضا علیه السلام خدا شیعیان را به یک امتحان دیگری مبتلا کرد و آن هم امامت در سن خردسالی بود. امام جواد علیه السلام هشت سالش بود که برای امامت انتخاب شد. اما شیعه منشعب نشد و امامت ایشان را پذیرفتند و این معلوم می شود ظرفیتشان بالا رفته بود.
آیت الله فقیهی ادامه داد: این کارها را امام رضا علیه السلام با سختی و مشقت توانستند بکنند. سعی کنیم هر روز یک سلام به امام رضا علیه السلام داشته باشیم. هر رزقی که به ما می رسد به واسطه امام رضا علیه السلام است. با تمام اعتقادتان از امام رضا علیه السلام حاجتتان را بخواهید.
این استاد حوزه بیان داشت: خدمت کاری را که مشغول غذا خوردن بود، برای کاری فرا نمی خواند. بهترین قسمت غذای خود را برای نیازمندان می فرستاد. اگر غذایی از حد نیاز بیشتر می آمد، آن را هرگز دور نمی ریخت. اهل اسراف نبود و حتی با دیدن میوه نیم خورده ناراحت می شد. غذای خود را با نمک آغاز می کرد. با بوی خوش خود را خوشبو می ساخت.محاسن خود را خضاب می نمود و در تشییع جنازه مسلمانان شرکت می کرد.
معین الضعفاء
عضو جامعه مدرسین حوزه اضافه کرد: باید بدانیم که یکی از القاب امام هشتم، مُعین الضعفاء است. آن حضرت، همیشه به فکر کمک به نیازمندان و باز نمودن گرهی از مشکلات آنان بود. شخصی به حضور ایشان آمد و پس از سلام، عرض کرد: من از دوستداران شما و پدرانتان هستم. از سفر حج برمی گردم و پولم تمام شده است. مبلغی می خواهم تا مرا به وطنم برساند. وضع مالی من در آن جا خوب است. وقتی به وطن رسیدم، به نیت شما صدقه می دهم. حضرت فرمود: صبر کن. پس از پراکنده شدن یاران، امام به داخل منزل رفت و پس از مدتی، دستش را از پنجره بالای در بیرون آورد و به آن شخص فرمود: «این دویست دینار را بگیر و هر زمان به وطن رسیدی، لازم نیست آن را از جانب من صدقه بدهی، آن را به تو بخشیدم.
آیت الله فقیهی ادامه داد: برو که نه من تو را ببینم و نه تو مرا». آن شخص رفت. یکی از حاضران از امام پرسید: چرا پول را از بالای پنجره دادید و نخواستید او شما را ببیند؟ امام رضا فرمود: «از آن ترسیدم که مبادا وقتی با او رو به رو شدم، خواریِ درخواست را در چهره اش مشاهده کنم. آیا این حدیث پیامبر را نشنیده ای که فرمود: هر کس کار نیکوی خود را بپوشاند، پاداش او برابر هفتاد پاداش حج است».
این استاد حوزه افزود: اگر جامعه امروز می خواهد مسیر درست زندگی کردن را در پیش بگیرد و به کمال و سعادت برسد، بهترین راه، پیروی از سبک زندگی حضرات معصومین(ع) از جمله امام رضا(ع) است، ولی این روزها مردم دنبال گمشده ای غیر از سبک زندگی اهل بیت(ع) می گردند که خود همین خسارت های زیادی به خانواده ها در جامعه اسلامی زده است.
