پنجشنبه ۱ آذر ۱۴۰۳ |۱۹ جمادی‌الاول ۱۴۴۶ | Nov 21, 2024
آیت الله جوادی آملی

حوزه/ حضرت آیت الله جوادی آملی گفتند: بسیاری از آیات قرآن پاسخ به شبهاتی هستند که مادّیون مطرح کردند و آن شبهات امروز نیز مطرح می‌شوند لذا ما باید به قرآن مسلط شویم تا بتوانیم آن شبهات را پاسخ دهیم.

به گزارش خبرگزاری حوزه، حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در بیست و سومین گردهمایی اعضای مجمع عالی حکمت اسلامی و سیزدهمین گردهمایی اساتید علوم عقلی ابراز داشتند: علما و دانشمندان گاهی فقط از کتب و اساتید بهره می‌برند اما عده اندکی از علما نیز هستند که علاوه بر بهره گیری از کتب از یافته ها و سوالات درونی خود نیز استفاده می کنند.

ایشان با اشاره به جایگاه علامه طباطبایی در حوزه ابراز داشتند: علامه طباطبایی وقتی مشاهده کردند که در حوزه به فقه و اصول به خوبی پرداخته می‌شود اما تفسیر و فلسفه مهجور مانده، ایشان لازم دیدند تا به تفسیر و فلسفه نیز به خوبی پرداخته شود و همت خود را بر آن گذاشتند.

این مرجع تقلید تأکید کردند: اگر یک نفر عاقل باشد برای جامعه برکت دارد، اما اگر قائم به عقل باشد، برکات آن خیلی بیشتر است.
ایشان بیان داشتند: «و قوم یعقلون» که در قرآن آمده، ناظر به نژاد و قوم خاصی نیست، بلکه منظور قائم بالعقل و اگر جامعه قائم بالعقل شد، جامعه عاقل نه بیراهه می رود و نه راه کسی راه می بندد.

حضرت آیت الله جوادی آملی با اشاره به جایگاه عقل در قرآن خاطر نشان کردند: قرآن به عقل بهای زیادی داده و از مردم خواسته قائم به عقل و قوام بالعقل باشند.
معظم له بیان داشتند: اگر خداوند انبیا را نمی فرستاد مردم در قیامت، با عقلشان علیه خدا احتجاج می‌کردند که چرا رهبران الهی را نفرستادی که به ما دین را یاد بدهند؟ تو که می دانستی بعد مرگ ما اینجا می آییم، چرا راهنما نفرستادی؟ نکته این مطلب این است که عقل حتی می‌تواند علیه خدا احتجاج کند، اما بعد از ارسال رسل دیگر بهانه‌ای باقی نمی ماند، و عقل باید پیروی کند.

مفسر قرآن کریم با بیان اینکه اگر عقل از اسارت نفس درآمد، چشمه جوشان خواهد شد، ابراز داشتند: عقل پروری را خود قرآن کریم به عهده گرفته و لذا اول سخن از عقل است و سپس سخن از قوم یعقلون است و پس از آن به جایی می رسد که علیه خدا احتجاج می کند، و این بها دادن به عقل است که انسان می تواند با آن علی الله احتجاج کند.

ایشان ادامه دادند: قرآن کریم عهده دار مطالبی است که هیچ علم و هیچ حکمتی عهده دار آن نیست. قرآن کریم شبهاتی را که در جوامع بشری مطرح است، یکی پس از دیگری ذکر می کند و سپس پاسخ می دهد.

این مرجع تقلید اظهار داشتند: مستحضرید شبهه اگر در برابر دبیر اندیشه باشد، این شبهه ها را وهم و خیال دامن می زند اگر در برابر دبیر انگیزه باشد، این شبهه ها را شهوت و غضب دامن می زند؛ این دعاهای نورانی امام سجاد را که حتما با این کتاب آشنا باشید و روزی حتما دعاهای آن را بخوانید، چرا که این کتاب با کتابهای دیگر فرق می کند، ما را به علوم ربانی دعوت می کند و تحلیل می کند، شبهه کجاست و شهوت کجاست!

معظم له بیان داشتند: اگر شبهه از عقل نظری گرفته شد و شهوت از عقل نظری گرفته شد، هم دبیر اندیشه آزاد می شود، هم مدیر انگیزه آزاد می شود، در این صورت انسان می شود عاقل عامل!

ایشان افزودند: بسیاری از آیات قرآن پاسخ به شبهاتی هستند که مادیون مطرح کردند و آن شبهات امروز نیز مطرح می‌شوند لذا ما باید به قرآن مسلط شویم تا بتوانیم آن شبهات را پاسخ دهیم.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • العبد IR ۱۸:۵۷ - ۱۴۰۱/۰۸/۲۶
    1 0
    محضر مبارک بعضی از مراجع عظام، مدرسین فاضل، مبلغین محترم و منبری‌های عزیز السلام علیکم و رحمه الله و برکاته اینجانب از اهالی هنر سوالی برایم پیش آمده که جوابش نزد آن فرزانگان است، امید آن دارم به جواب این سوال بیندیشید و در روز حشر جوابم دهید و از کنارم بگذرید و به بهشت برین وارد شوید. سوال: اگر عالمی در مقابل عمامه پرانی و حجاب از سر نوامیس خلق کشیدن و آتش زدن قرآن مجید و آتش افکندن به مساجد سکوت کند و نظاره گر توهین اوباش هرزه به نائب امام عصر (ع) باشد و دمادم اندیشه‌اش آن باشد که سکوت رجحان دارد در این ایام، مبادا که طهارت سلوکمان به ذائقه مقلدین، شاگردان، مریدانمان و پا منبریان خوش نیاید، این سکوت اگر گناه کبیره نیست؟! پس چیست؟ !   می دانم که می دانید قیام توابین کوفه بعد از شهادت حضرت حسین ابن علی علیه السلام به حال آن تکیه زننده بر نیزه غریبی، آن نظاره گر همیشه تاریخ در گودال قتلگاه، تفاوتی نکرد.   سکوت و عدم پشتیبانی از نائب امام (ع) جناب مسلم و سخن مجتهدین و علما و فتوی به اینکه جهاد با ابن زیاد فقط با حضور خود امام جایز است و گفتند امام حسین (ع) به جای فرستادن مسلم باید خودشان در مقابل دعوت ما به کوفه می آمد و …   همگی خوب می‌دانید سلیمان خزاعی فقیه و حافظ قرآن بود، پیامبر (ص) و امیرالمومنین (ع) و حسنین (ع) را به چشم سر دیده بود؛ چیزی که آرزوی شمایان است که در رویا توفیقش را پیدا کنید. و اما سلیمان خزاعی با فتوایش، با سکوتش و عدم نصرت نایب امام زمانش خسران عظیمی به بار آورد و ضربه ای به اسلام عزیز زد که تا ظهور حضرت ولی عصر (ع) هم چوب آن ضربه را محبین اهل بیت (ع) می خورند.   حضرات این سکوت سنگین و گاه سخنان دو پهلوی بعضی عزیزان مرا به طرح این سوال تاریخی واداشت تا حجتی باشد بر سکوت شمایان در مقابل وحوش مست شده از باده دلارهای آل سعود، تا حجتی باشد بر وفای به عهد مردم با شهید اسطوره‌سان حاج قاسم سلیمانی، که همچنان پشت سر ولی خدا رهبر عزیز و فرزانه و حکیم خویش پیش می روند و به فرزندان خود نیز می آموزند که چگونه بار دیگر خیبر را به تسخیر محبین اهل بیت (ع) در آورند و چقدر سکوت رستم به خاطر حفظ شأن پهلوانی خویش در مقابل سوال سهراب نوجوان دل تاریخ را به درد آورد.   دل نازک از رستم آید به خشم   با احترام فراوان   امضاء   ابوالقاسم طالبی نویسنده و کارگردان ایران عز