به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت‌الاسلام‌والمسلمین سعیدی آریا، در محفل معارفی حرم مطهر بانوی کرامت، ضمن اشاره به آیه شریفه «إِنَّا هَدَیْنَاهُ السَّبِیلَ إِمَّا شَاکِرًا وَإِمَّا کَفُورًا» (آیه ۳ سوره انسان)، با بیان این که همواره باید نسبت به قرآن و اهل‌بیت علیهم‌السلام عاشق، عارف و عامل باشیم، اظهار داشت: نیاز است تا انسان به طریق پذیرش حق، چگونگی تربیت قلب برای اثربخشی هدایت و انعطاف نسبت به هدایت توجه داشته باشد، تا مصداق «إِمَّا شَاکِرًا» قرار گیرد.
وی در ادامه ضمن اشاره به فرازهایی از نامه ۳۱ نهج‌البلاغه با بیان این که امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام به‌خوبی راه انعطاف قلب برای پذیرش هدایت را تبیین و بر «أَحْیِ قَلْبَکَ بِالْمَوْعِظَةِ»، تأکید نموده است، اظهار داشت: امام جواد علیه‌السلام در روایتی می‌فرمایند؛ « اَلمُؤمِنُ یَحتاجُ إلی ثَلاثِ خِصالٍ: تَوفیقٍ مِنَ اللهِ، وَ واعِظٍ مِن نَفسِهِ وَ قَبُولٍ مِمَّن یَنصَحُهُ»، مؤمن به توفیقی از جانب خدا، و پنددهنده‌ای از درونش، و پذیرش پند و نصیحت از کسی که او را پند می‌دهد، نیازمند است.
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت ضمن تأکید بر اهمیت احیای قلب به‌عنوان پنددهنده درونی انسان، خاطرنشان ساخت: نیاز است تا هرکسی با تمسک به «واعظ من نفسه» در شغل، گویش و سکوت خود قضاوت کند؛ چرا که این مهم یکی از مدل‌های وعظ مورد تأکید روایات اسلامی است.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین سعیدی آریا پرهیز از روحیه طغیانگری و تقویت روحیه پذیرش نصیحت را مهم ارزیابی نمود و یادآور شد: اگر «قَبُولٍ مِمَّن یَنصَحُهُ» ایجاد شود دل آدمی نرم شده، قلب حیات پیدا می‌کند. قلب‌ها بدون موعظه می‌میرند؛ بنابراین همواره باید موعظه تکرار شود تا از مرگ قلب جلوگیری گردد.
وی در ادامه ضمن تبیین روایتی به دغدغه و خوف رسول‌الله(ص) نسبت به تبدیل‌شدن قرآن به موسیقی مجالس اشاره کرد و ابراز داشت: اگر مجالس قرآن، هیئت‌ها و توجه به متون دینی از محوریت وعظ و هدایت خارج و صرفاً به تغییر حالات روحی تبدیل گردند، در این صورت مصداق «وَالَّذینَ کَفَروا أَولِیاؤُهُمُ الطّاغوتُ یُخرِجونَهُم مِنَ النّورِ إِلَی الظُّلُماتِ ۗ أُولٰئِکَ أَصحابُ النّارِ ۖ هُم فیها خالِدونَ» خواهیم شد.
وی با اشاره به این که کسانی که با دین، مظاهر دینی و عفت مخالفت می‌کنند، مراقب باشند که ولی‌شان طاغوت خواهد بود، اظهار داشت: قلب انسان اهل طغیانگری است؛ لذا یکی از فلسفه‌های روزه، تربیت نفس و مقابله با هواهای نفسانی است که بر محوریت اطاعت از خداوند متعال نفس خود را پرورش می‌دهیم.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین سعیدی آریا در ادامه تبیین فرازهای دیگری از نامه ۳۱ نهج‌البلاغه، با تأکید بر این که باید با یقین، قلب خود را قوی نماییم، اظهار داشت: انسان در برداشتن قدم‌ها باید باور قرآنی داشته، به نصرت الهی ایمان داشته باشد؛ اگر «إِن تَنصُرُوا اللَّهَ یَنصُرکُم وَ یُثَبِّت أَقدامَکُم» باشیم، در این صورت قطعاً «وَ یَرزُقهُ مِن حَیثُ لا یَحتَسِبُ» را درک خواهیم کرد.
وی با تأکید بر این که بر اساس سنت الهی اگر کسی با حق باشد، ولو تنها، در صورت پایداری و ایستادگی بر حق، خداوند متعال یاری‌رسانش خواهد بود، اذعان داشت: باید قلب را با آیات الهی قرآن، روایات اهل‌بیت علیهم‌السلام و سخنان حکیمانه نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه نورانی کنیم. اگر قلب نورانی شود، چشم‌ها بینا و حق و باطل را به‌درستی تشخیص خواهیم داد، قلبی که با اهل‌بیت علیهم‌السلام گره‌خورده باشد، مَن عَمِلَ بِما یَعلَمُ و من یتق الله خواهد شد و به‌راحتی از مسیر فتنه‌ها عبور خواهد کرد.
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت بر اهمیت به زمین کشاندن حالت غرور نفس تأکید کرد و یادآور شد: یاد مرگ طغیان‌های نفس را آرام می‌کند؛ همواره باید توجه داشته باشیم که دنیا و تمام نعمت‌های دنیایی نابودشدنی هستند و دل‌کندن از دنیا، قدرت پرواز را ارتقا می‌دهد؛ باید نفس را از صولت و استیلای روزگار و غلبه آن بر آدمی هراساند.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین سعیدی آریا به فرازهایی از دعای هشتم صحیفه سجادیه اشاره کرد و با بیان این که قصه‌های قرآنی برای بیداری نفس و عبرت هستند، ابراز داشت: انسانی که خود را جاودانه پندارد، خطاهایش افزایش خواهد یافت و با خشم نسبت به ذات اقدس الهی از این دنیا رخت برخواهد بست.
وی ضمن اشاره به دعای پیامبر اعظم صلی‌الله علیه و آله در روز غدیر «اللهم من انصر من نصره واخذل من خذله» خدایا! یاری کن هر کس علی را یاری کند و خوار کن کسی که علی را خوار کند، اظهار داشت: بر اساس روایات اسلامی، بیچاره کسی است که آخرتش را به دنیای دیگران می‌بازد؛ این که در فتنه‌ها عده‌ای ساکت می‌شوند و در موقعیت‌های فتنه با سکوت خود باعث قدرت‌یابی دشمنان می‌شوند، مشمول دعای «واخذل من خذله» رسول‌الله (ص) می‌شوند.
