به گزارش خبرگزاری حوزه، یکی از سوالات پیرامون مهدویت این پرسش است که «چرا تعیین کنندگان وقت برای ظهور، کذب می گویند؟» و در این مطلب به پاسخ آن اشاره خواهیم کرد:
در احادیث معتبری از امام باقر(ع)، امام صادق(ع)، امام عسکری(ع) و امام مهدی(ع)، به «کذب تعیین کنندگان وقت برای زمان قیام امام مهدی(ع)» تصریح شده است.
با توجّه به این که سخن کذب، به هر سخن غیر مطابق با واقع ـ خواه « دروغ» و خواه « خطا و اشتباه» ـ گفته می شود، معنای حدیثِ «تعیین کنندگان وقت، کذب می گویند» آن است که وقت و زمانی که تعیین کنندگان برای ظهور امام مهدی(ع) می گویند، نادرست و غیر مطابق با واقعیت است.
درباره نادرستیِ خبر دادن از زمان ظهور، در احادیث به این چند نکته مهم اشاره گردیده است:
۱. در برخی از احادیث، تصریح شده است که ائمّه(ع) هیچ گاه زمانی خاص را برای ظهور تعیین نمی کنند. برای نمونه، امام صادق(ع) فرموده است:
ما اهل بیت، وقت تعیین نمی کنیم.[۱]
بنا بر این، هر کس زمانی را به عنوان وقت ظهور به نقل از امامان(ع) گزارش کند، به آنان دروغ بسته و سخنی جعلی گفته است.
۲. در احادیث، هر گونه تعیین وقت برای ظهور، هر چند بدون انتساب به معصومان(ع)، غیر واقعی و نادرست شمرده شده است. امام عسکری(ع) می فرماید:
به هوش باشید که او (مهدی) غیبتی دارد که نادانان در آن، حیران می مانند و باطل اندیشان در آن، هلاک می شوند و وقت گذاران در آن، دروغ می بافند.[۲]
۳. برخی احادیث، آگاهی از وقت ظهور را ویژه خداوند متعال می دانند. امام رضا(ع) می فرماید:
امّا این که «چه هنگام؟»، خبر دادن از وقت [قیام ] است [که ما نمی گوییم ]؛ زیرا پدرم، از پدرش، از پدرانش برایم حدیث گفت که به پیامبر(ص) گفته شد: ای پیامبر خدا! قائم از فرزندانت، کِی خروج می کند؟ پیامبر(ص) فرمود: «مَثَل او، مانند قیامت است که ﴿ کسی جز او از آن پرده بر نمی دارد. آن در آسمان ها و زمین [بر ساکنانش ] سنگین است و جز ناگهان بر شما در نمی آید﴾[۳]».[۴]
۴. برخی امور، جزو علم ذاتی الهی اند و اصلاً زمان انجام یافتنشان تقدیر نشده است تا خبر دادن از آن برای کسی ممکن باشد.
۵. در برخی از احادیث، احتمال «بَدا در زمان ظهور» داده شده و با این احتمال، هیچ کس نمی تواند با اطمینان درباره وقت معین ظهور، سخن بگوید.[۵]
پی نوشت ها:
[۱]. الکافی: ج ۱ ص ۳۶۸ ح ۳.
[۲]. کمال الدین: ص ۴۰۹ ح ۹.
[۳]. اعراف: آیه ۱۸۷.
[۴]. کمال الدین: ص ۳۷۲ ح ۶.
[۵]. ر.ک: دانش نامه امام مهدی(ع) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ: ج ۸ ص ۱۵۰ ـ ۱۵۴.
