خبرگزاری حوزه | نزدیک به ۹۰ سال پیش در چنین روزهایی، رضاشاه پهلوی به ترکیه سفر کرد و پس از یک سفر یک ماهه به ایران بازگشت و دست به اصلاحات متعددی زد. از مهمترین اقدامات او، کشف حجاب اجباری بود.
رضاخان از طرفی در ترکیه پیشرفت، آبادانی و رفاه دید و از طرفی نبود حجاب بر سر زنان را. خوشبینانه اگر نگاه کنیم، او مایل بود که همان پیشرفت در ایران هم بوجود آید اما اخذ مابالعرض مکان ما بالذات کرد. او مظاهری مثل بی حجابی که معلول مبانی غربی بود را علت پیشرفت و آبادی و صنعت دانست.
به گونه دیگری هم میتوان دید. انسان اینگونه است که وقتی چیزی را دوست دارد، سعی میکند تا میتواند خود را شبیه به آن کند. از آسانترین شبیه شدن ها شبیه شدن های ظاهری‌ست.
برخی از ما ملت ایران از وقتی با تمدن غرب آشنا شدیم، به حق پذیرفتیم که در آنجا رفاه و صنعت و پیشرفتی است که در کشور ما وجود نداشت. این تمدن که بر مبانی ای در باب معرفت و انسان استوار است و اساس آن مادی گرایی و انکار ماوراء است، مظاهری همچون نوع پوشش و سبک زندگی دارد.
ما که آن امتیازات و پیشرفت ها را دیدیم، اعتمادی به آنها برایمان حاصل شد و در پی رسیدن به آن مزایا و پیشرفت ها برآمدیم. حال یا گمان کردیم آن مظاهر علت آن پیشرفت هاست و یا از باب علاقه و اعتماد سعی کردیم حداقل در ظاهر شبیه شویم.
لذا در طول تاریخ آشنایی ما با غرب، نظرات مختلفی در نسبت ما با غرب مطرح شد و حد وسط اصلی اعتماد به آن تمدن و نتیجه آن شبیه شدن به آنها در سبک زندگی و پوشش بود. البته این مسئله فقط انفعالی و از جانب ملت ها نبود. بلکه انگیزه های زیادی وجود داشت که سعی داشت به صورت فعّال، این سبک زندگی در جوامع ترویج شود.
البته این اتفاق فقط در ایران نیفتاد بلکه تمام دنیا به سمت مادی گرایی حرکت کرد و سبک زندگی غربی همچون سیلی خانمان برانداز، در حال فراگیری جهانی بود.
انقلاب اسلامی ایران و تشکیل حکومت جمهوری اسلامی اولین مقاومت جدی و موثر در برابر این سیل بود. ادعای جمهوری اسلامی این بود که میتوان در عین اعتقاد به ماوراء ماده و اعتقاد به معنویات و با داشتن سبک زندگی‌ای متفاوت، به همان پیشرفت و آبادانی و بلکه بهتر از آن رسید.
اگر تحلیلی که در مورد ریشه بی حجابی و سبک زندگی غربی بیان شد، درست باشد، زمانی میتوان به سبک زندگی اسلامی به طور کامل و فراگیر رسید که جمهوری اسلامی بتواند ادعای خود را در عمل اثبات کند و رفاه و اقتصاد و صنعت را به حدمطلوب برساند و در اثر آن، اعتماد و حبّ مردم را از تمدن غرب به جمهوری اسلامی بازگرداند.
قطعا این سخن به معنای بی توجهی به سایر عوامل فرهنگی و انجام ندادن آنها نیست بلکه به دنبال این است که اگر جمهوری اسلامی بتواند با تکیه بر مفاهیم اسلامی، پیشرفت و آبادانی را در جامعه ایجاد کند و در بین جوامع سربلند باشد، آنگاه ترویج سایر مظاهر اسلامی از جمله حجاب بسیار راحتتر محقق خواهد شد.
شاید بتوان این توضیح را تبیینی از بیان رهبر معظم انقلاب در ایام اغتشاشات اخیر در تاریح ۰۱.۱۱.۰۷ دانست که فرمودند: «دعوا بر سر مسئله‌ی باحجاب و بدحجاب نیست؛ دعوا بر سر از دنیا رفتن یک دختر جوان نیست؛ دعوا اینها نیست .... بحث سر اصل استقلال و ایستادگی و تقویت و اقتدار ایران اسلامی است؛ بحث سر این است.». و در ۰۱.۱۱.۲۶ فرمودند: «هر چیزی که ایران را قوی کند آنها را ناراحت میکند؛ چرا؟ چون میدانند که اگر ایران قوی شد، توطئه‌ی علیه ایران ناکارآمد خواهد شد؛ لذا نمیخواهند ایران قوی بشود.»
محسن ابراهیمی
