به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام روح الله حبیبیان از کارشناسان پاسخگویی به شبهات به برخی از شبهات پیرامون عزاداری و ماه محرم پاسخ داد که در شماره های گوناگون تقدیم نگاه شما خواهد شد.
* شبهه
یکی از اشکالاتی که به ویژه از جانب برخی از نواندیشان و روشنفکران به مقولهی عزاداری بر اباعبدالله(ع) و مجالس و محافل ماه محرم وارد میشود، این است که در این قبیل مجالس و محافل، عقلانیتی مشاهده نمیشود و عمدهی آنچه که در این مجالس دیده میشود تحریک و ترویج احساسات و عواطف است، در حالی که وجه مهم شاخصهی یک انسان، عقلانیت و رفتارهای مبتنی بر تعقل و اندیشهورزی محسوب میشود.
* پاسخ
در جواب باید بگوییم که اولا آیا توجه به احساسات و عواطف و نیازهای روحی انسان چیز کمی است؟ آیا اگر ما در مجالسی مانند مجالس اهل بیت(ع) و محافل اقامهی عزای بر اباعبدالله(ع) در حد متعالی به نیازهای روحی خودمان پاسخ دهیم و جامعه تا حد زیادی از این نیازمندیها اشباع شود، آیا این چیز کمارزشی است؟
ثانیا آیا در مجالس اباعبدالله الحسین(ع) تنها به احساسات و عواطف توجه میشود؟ در طول تاریخ حداقل نیمی از زمان این مجالس و محافل به منبر و ایراد سخن عالمان دینی و خطبا و واعظان اختصاص داده شده است.
امروزه هم همینطور است، با اینکه سهم عزاداری و خواندن اشعار و مراثی و سینهزنی و امثال اینها پررنگتر شده ولی کماکان بخش قابل توجهی از این مجالس به بیان معارف و آموزههای اهل بیت(ع) اختصاص داده میشود.
پس در واقع یکی از جدیترین بخشهای این مجالس و محافل ارتقاء عقلانیت و بالا بردن سطح معرفت مخاطبان و شرکت کنندگان در جلسات محسوب میشود.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.